Το υπέροχο μπαλονάκι που βλέπετε στην φωτογραφία αιωρείται στο σαλόνι μου από την Παρασκευή το βράδυ! Έχω πάθει τρελό κόλλημα μαζί του! Μου θυμίζει τόσα πολλά!

Όταν ακόμα μέναμε στην Αθήνα, κάθε φορά που έβγαινα βόλτα με τον πατέρα μου πάντα μου έπαιρνε ένα μπαλόνι. Άλλες φορές από τον Εθνικό Κήπο, άλλες από το Σύνταγμα. Τι ωραία που ήταν τότε!

Και αυτό το μπαλόνι ο μπαμπάς μου μου το πήρε! Ήμασταν σε μια πλατεία και πηγαίναμε προς το αυτοκίνητο. Όταν είδα τα μπαλόνια του ζήτησα να μου πάρει ένα, χωρίς βέβαια να το εννοώ! Πλάκα έκανα! Και μου πήρε!

Έχω να κρατήσω τέτοιο μπαλόνι από τα έξι μου...κοντά έντεκα χρόνια! Τι ωραίο που είναι! Ενδείξεις παλιμπαιδισμού! Χαχα! Εμένα πάντως μου αρέσει τρελά! Όχι τόσο το μπαλόνι αλλά η χειρονομία και όλες οι αναμνήσεις που μου ξύπνησε...

Καλό απόγευμα Κυριακής σε όλους και καλό κουράγιο για την Δευτέρα!