Δεν θα απολογηθώ...

Ναι με έχει πιάσει ένα είδος....ρομαντισμού!!!

Φυσικά ακόμα κι εκεί είμαι ανάποδη!!! Ρομαντισμός Κατερίνας!!!

Ενώ στα φυσιολογικά κοριτσάκια αρέσει να κοιτάνε το φεγγάρι αγκαλιά με τον καλό τους που αποκαλούν ενίοτε και τζουτζούκο(!). Ακούγοντας Πλούταρχο να ορκίζονται αιώνια πίστη, αφοσίωση και αγάπη.

Όχι εμένα όλο αυτό με αφήνει παγερά .........αδιάφορη!!!!!!!

Σε εμένα αρέσει κάτι, κάτι, κάτι ...άλλο. Πώς να το εκφράσω.....

Κάτι ....που ο άλλος να είναι λίγο καθίκι(!) να το πω??? Θα το πω. Καθίκι...

Κάτι που να μην τον έχω σίγουρο???

Κάτι που να τον κοιτώ με θαυμασμό???

Κάτι που να τα χάνω όταν τον βλέπω και να μην μπορώ να αρθρώσω λέξη??

Και όταν επιτέλους φτάνει η στιγμή που μπορείς αυτές τις συλλαβές να τις μεταμορφώσεις σε λέξεις, να "φοβάσαι" να τις πεις μην τυχόν γελοιοποιήσεις εσένα ή ΑΥΤΟΝ... (Ναι mpriza & audioslave, έχετε δίκιο... Αρκεί ΑΥΤΟΣ να μπορεί να μου το εμπνεύσει όλο αυτό και τότε και μόνο τότε θα έχετε τη χαρά να με δείτε ....κοτούλα!!!)

Κάτι σαν τη σχέση της Carrie και του Big....!

(Καλέ ναι!!! Από το "Sex and the City")

Πού το θυμήθηκα??? Μαζευτήκαμε κοριτσάκια και μιλούσαμε με τις ώρες για αυτήν τη σχέση... Σε όλες άρεσε αλλά καμιά (εκτός μιας) δεν θα ήθελε να τη ζήσει.... Ήταν πολύ ψυχοφθόρα!!!

Ε! Μαντέψτε σε ποια κουλή, άρεσε...

Μία ακόμα..............!

Και για να γίνω τελείως ρομαντική......................!