«Παρακαλώ;»

«Τι είναι εκεί;»

«Εεε…εσείς ποιον πήρατε;»

«Την Πυροσβεστική»

«Εδώ είναι η Πυροσβεστική!»

«Α ωραία! Προσπαθώ να σας πάρω εδώ και ώρα αλλά δεν το σήκωνε κανείς…»

«Ξέρετε κύριε οι γραμμές μας είναι φορτωμένες αυτόν τον καιρό»

«Το ξέρω και σας καταλαβαίνω απόλυτα!»

«Χαίρομαι! Σε τι μπορώ να σας βοηθήσω;»

«Εδώ και δύο ώρες έχω εγκλωβιστεί και…»

«Μην συνεχίζεται! Κλασική περίπτωση εγκλωβισμού! Πείτε μου πού βρίσκεστε και θα στείλω κάποιον όσο το δυνατόν πιο γρήγορα»

«Επιτέλους! Έχω εγκλωβιστεί Ερμού και Κορίνθου»

«Ερμού και Κορίνθου, το σημείωσα. Πείτε μου τον αριθμό της πολυκατοικίας σας»

«38. Αλλά τι σχέση έχει αυτό; Η πολυκατοικία μου είναι στην Κανακάρη»

«Α! Κατάλαβα! Εγκλωβιστήκατε σε άλλη πολυκατοικία! Πείτε μου τον αριθμό της πολυκατοικίας στην οποία εγκλωβιστήκατε»

«Oh mon Dieu! Προφανώς πρόκειται περί παρεξηγήσεως!»

«Τι θέλετε να πείτε;»

«Παρερμηνεύσατε τα λόγια μου! Δεν έχω εγκλωβιστεί σε ασανσέρ πολυκατοικίας!»

«Τότε πού στο καλό έχετε εγκλωβιστεί καλέ μου κύριε;»

«Μα στο πεζοδρόμιο φυσικά!»

«Στο…στο πεζοδρόμιο;»

«Μα ναι!»

«Είστε σίγουρος ότι δεν έχετε εγκλωβιστεί στο ασανσέρ λόγω των διακοπών ρεύματος;»

«Μα καλά παιδιά είμαστε; Στο πεζοδρόμιο έχω εγκλωβιστεί!»

«Μα αποκλείεται! Τι βλακείες μου αραδιάζετε μεσημεριάτικα;»

«Μα αλήθεια σας λέω! Έχω εγκλωβιστεί στο πεζοδρόμιο!»

«Σας παρακαλώ κύριε μην παίζετε με τα νεύρα μου! Κλείστε αμέσως το τηλέφωνό σας και μην με απασχολείτε από την δουλειά μου!»

«Όχι! Μην το κλείνετε! Αλήθεια σας λέω! Έχω εγκλωβιστεί στην γωνία Ερμού και Κορίνθου!»

«Αντίο σας κύριε!»

«ΜΗ! ΜΗΝ ΤΟ ΚΛΕΙΝΕΤΕ! Δεν αντέχω άλλο εδώ πέρα! Κοντεύω να πάθω ασφυξία! Δείξτε έλεος!»

«Ωχ Θεέ μου…εξηγήστε μου σας παρακαλώ πως και γιατί εγκλωβιστήκατε στο-άκουσον, άκουσον- πεζοδρόμιο»

«Να σας εξηγήσω! Με όλη μου την χαρά! Λοιπόν, χάζευα αμέριμνος μια βιτρίνα με παπούτσια και όπως καταλαβαίνετε είχα απορροφηθεί από το θέαμα. Όταν γύρισα για να φύγω ανακάλυψα ότι όλο το πεζοδρόμιο είχε γεμίσει σκουπίδια!»

«Σκουπίδια;»

«Ναι σας λέω! Σκουπίδια παντού! Δεν ξέρω αν έχει υποπέσει στην αντίληψή σας αλλά τα σκουπίδια πολλαπλασιάζονται με ταχύτητες φωτός!»

«Ναι, κάτι πήρε το αυτί μου…»

«Να μην τα πολυλογώ, εδώ και δύο ολόκληρες ώρες βρίσκομαι περικυκλωμένος από μαύρες, κίτρινες και μπλε σακούλες σκουπιδιών»

«Βγαίνουν σε πολλά χρώματα;»

«Ναι! Ο γαμπρός μου χτες εγκλωβίστηκε σε ένα στενό με πορτοκαλί και πράσινες σακούλες. Ήταν και αρωματικές»

«Μα καλά κύριε δεν μπορείτε να παραμερίσετε λίγο τα σκουπίδια και να περάσετε;»

«Μπααα…πάνε 20 χρόνια από τότε που απολύθηκα από τον στρατό…έχω ξεχάσει την εκπαίδευση των λοκατζήδων…»

«Τουλάχιστον προσπαθήστε να σκαρφαλώσετε πάνω στα σκουπίδια και να βγείτε στον δρόμο!»

«Εσάς περίμενα να μου το πείτε!»

«Και δεν έγινε τίποτα;»

«Μπααα…έχω υψοφοβία…»

«Τι να σας πω κύριε…δεν ξέρω πως μπορώ να σας βοηθήσω»

«Στείλτε κάποιον να με απεγκλωβίσει!»

«Πολύ θα το ήθελα αλλά η πλειοψηφία του προσωπικού μας απεργεί!»

«Ωχ αδερφέ…»

«Εμ! Βρήκατε να εγκλωβιστείτε σε ημέρα απεργίας! Πηγαίνατε γυρεύοντας!»

«Δεν φταίω εγώ! Αλήθεια σας λέω ούτε που το κατάλαβα πότε μαζεύτηκαν τόσα πολλά σκουπίδια!»

«Λοιπόν θα στείλω σήμα σε όσους συναδέλφους δεν απεργούν και αν είστε τυχερός μέχρι αύριο θα σας έχουμε απεγκλωβίσει»

«Μόνο κάντε γρήγορα! Νιώθω κάτι να σέρνεται στα πόδια μου!»

«Α μην ανησυχείτε! Κανένα ποντικάκι θα είναι! Μην μου πανικοβάλλεστε! Πάρτε τηλέφωνο σπίτι σας για να μην ανησυχούν οι άνθρωποι και χαλαρώστε! Απολαύστε την μοναδική εμπειρία που έχετε την τύχη να ζείτε! Δεν θα σας ξανατύχει κάτι τέτοιο!»

«Αμήν Θεέ μου!»

«Αχ! Είστε και θρήσκος!»

«Ψυχασθενής είμαι!»

«Ό,τι έχει ο καθένας!»

(Όλα τα γραφόμενα ουδεμία σχέση έχουν με υπαρκτά πρόσωπα και γεγονότα. Βέβαια, εάν όλα αυτά σας φαίνονται περιέργως γνώριμα τότε σημαίνει ότι κι εσείς ζείτε στην ελληνική πραγματικότητα)