μεγαλωνουμε στη φθορα.αρνουμαστε να αντικρισουμε την αληθεια.ψαχνουμε το υποτιθεμενο τελειο που μας πλασαρουν ενω το λιαν καλως μας χτυπα καθημερινα τη πορτα μας.προβληματιζομαστε για καθε τι ασημαντο ενω καθε τι σημαντικο μας βαραινει με την ελαφροτητα που το αντιμετωπιζουμε.πινουμε βιταμινεςγια να ανταπεξελθουμε στη ζωη κι αυτη μας τιμωρει καταστρεφοντας τη γη και γενικοτερα το συμπαν.γαμαμε μεσω μειλ και παρολαυτα οι μισοι ανθρωποι ειναι φορεισ του aids.μ ενα παλαμακι πλεον μπορουμε να αναβοσβησουμε το φως σπιτι μας κι ομωσ υπαρχουν ανθρωποι που η μονη τουσ περιουσια ειναι ενα χαρτοκουτο στο οποιο κοιμουνται.υπαρχουν τοσεσ διαφημισεισ κατα τισ παχυσαρκιας την ωρα που πανω απο το μισο πληθυσμο ζει στα ορια της φτωχιας και της εξαθλιωσης.μαλλον μονο ενας πολεμος θα μας σωσει τελικα.....