Την ξέρετε την έκφραση «αυτός κοιμάται με τις κότες» έτσι δεν είναι; Περιφρονητική παρομοίωση που υπονοεί εκείνο το μουρόχαυλο, ξενέρωτο και μαμμόθρεφτο πλάσμα που πάει να κοιμηθεί πριν το ρολόι δείξει αργά-μισή. Σπάνια την έχω χρησιμοποιήσει και πάντα με κακεντρέχεια.
Και επειδή σε αυτή τη ζωή όλα πληρώνονται, είχα ξεχάσει τη συνώνυμη αντίστροφη έκφραση «αυτός ξυπνάει με τα κοκόρια», βλέπετε η πρώτη με κάλυπτε και ποτέ δεν την είχα χρησιμοποιήσει, αλλά αλλοίμονο αυτή τη δεύτερη, μου ήταν γραφτό να τη ζήσω στο πετσί μου.Στα παραδίπλα σπίτι, οι γείτονες (οι οποίοι παρεμπιπτόντως μοιάζουν να έχουν βγει από διαφήμιση δημητριακών) έχουν στην αυλή τους και ένα κοτέτσι και καλά κάνουν οι άνθρωποι, φρέσκα αυγά, κοτούλες και καθόλου δε θα με έκοφτε αν δεν ήταν στη μέση ο Μητσάρας.
Τι εστί Μητσάρας; Η απόδειξη ότι τα πουλιά προέρχονται από τους δεινόσαυρους, ένα πτηνό μεγέθους χήνας, πάχους γαλοπούλας και με πάθος για τη μουσική που μόνο ένα «Παρατράγουδο» της Πάνιας μπορεί να έχει και αν δεν ήταν κόκορας σε κοτέτσι, θα μπορούσε άνετα να σταδιοδρομήσει ως σειρήνα σε υπερωκεάνιο.Υπερβολές λέτε; Δεν υπάρχει καλύτερο από ένα γλυκό κικιρίκι-κικιρικικι να σε ξυπνάει κάθε πρωί ξαναλέτε; Αμ γνωρίστε πρώτα τον Μητσάρα να δείτε τι εστί βερίκοκο και μετά τα λέμε.
1η μέρα ή μάλλον νύχτα στο νησί και πέφτω κατάκοπος και εκεί κατά τις 6 κικιρίκου να τρίζει το σύμπαν, μέσα στη θολούρα μου μισάνοιξα τα μάτια και «μπα η ιδέα μου θα’ναι» δεν ήταν όμως, δεν ήταν, καθώς εκεί το κικιρικου σε υψηλότατη κλίμακα να με τριβελίζει πιο πολύ και από το ξυπνητήρι με τα τραγούδια της Θώδη που είχε ο διπλανός μου στο στρατό.Και καλά στην αρχή έλεγα και εγώ ότι υπερβολές, απλά δεν έχω συνηθίσει, παιδί της πόλης και τα σχετικά, αν και στο χωριό μου είχαμε κοκόρους αλλά τέτοιο πράγμα ποτέ.
Τώρα θα μου πείτε όλα συνηθίζονται, ναι αλλά να ξυπνάω καλά του καθουμένου σαν φαντάρος στις 6 για να ξαναπέφτω ονειρευόμενος κόκορα κρασάτο, δεν συνηθίζεται με τίποτα.Με τα πολλά πάω να γνωρίσω και τους γείτονες μπας και βρω καμιά άκρη. Εκεί έκανα και τη γνωριμία από κοντά του φτερωτού μου ξυπνητηριού και μπορώ να σας πω ότι η αντιπάθεια ανάμεσα μας ήταν αμοιβαία, μίσος με την πρώτη ματιά που λένε. Οι γείτονες πάντως ευγενέστατοι δε μπορώ να πω και,
-Γεια σας είμαι ο…-Ξέρουμε ξέρουμε
-Ωραία, δουλεύω στο…
-Ξέρουμε ξέρουμε…
-Είμαι από την…
-Ξέρουμε ξέρουμε
Είμαι σίγουρος ότι και το ΑΦΜ μου να τους έλεγα θα το ξέρανε καλύτερα από εμένα.
-Ωραία είστε εδώ και τι ωραία αυλή
-Ευχαριστούμε είναι το καμάρι μας
-Και τι κότες τραγανές θα κάνουν πολλά αυγά ε;
-Δε λες τίποτα κάτσε να σε φιλέψουμε μερικά
Αυτό είναι που λένε να σε σφάζουν με το βαμβάκι
-Ευχαριστώ πολύ αλλά αυτό το φτερωτό ζώο τι ακριβώς είναι;
-Ποιος ο Μητσάρας, σε καλό σου, πώς φαίνεται ότι είσαι από πόλη, κόκορας είναι και τι κόκορας μια φορά ε;
-Σοβαρά κόκορας είναι και εγώ τον είχα περάσει για …νάνο-στρουθοκάμηλο μα αλήθεια γίνονται τόσο μεγάλοι;
-Αυτός είναι η ράτσα τάδε (δε θυμάμαι πώς την είπε) σπάνια και ακριβά πουλιά
-Θα καλοπερνάνε οι κότες ε;
-Δε λες τίποτα και έχει και ένα κοκορικου άλλο πράγμα
-Γι΄αυτό ακριβώς θα ήθελα…
-Δε χρειάζεται να μας ευχαριστείς, τίποτα καλύτερο από ένα φυσικό ξύπνημα, τέτοια που να τα βρεις στην Αθήνα!
-Ναι ξέρετε εγώ…
-Ήρθαν και τα αυγά, πάρε και αυτά τα κουλούρια που έκανε η κυρά, πάρε και σπιτικά πίττα…
Και να μη τα πολυλογώ με φορτώσανε καλούδια και πώς να διαμαρτυρηθείς σε κάποιον που σου φέρεται έτσι, γίνεται; Δε γίνεται. Οπότε αποχαιρέτησα ευχαριστώντας τους γείτονες, αντάλλαξα ένα θανατηφόρο βλέμμα με τον Μητσάρα και πήγα φορτωμένος σπίτι.Τελικά όλα συνηθίζονται σε αυτή τη ζωή, ακόμη και να ξυπνάς από ένα κικιρικου κάθε πρωί στις 6 και να ξανακοιμάσαι ονειρευόμενος κρασάτους κόκορες, ειδικά όταν έχεις τόσο καλούς γείτονες που σου δίνουν φρέσκα αυγά, κουλούρια από την κυρά και σπιτικιά πίτα.
Άλλωστε έχουν και μια κόρη, οπότε λέω να την παντρευτώ και να ζητήσω για κύριο γαμήλιο πιάτο τον Μητσάρα, θα μου μείνει βέβαια αμανάτι η νύφη αλλά χαλάλι αν είναι να μην ξυπνάω πια από τις 6 το πρωί και να δω τον Μητσάρα στο φούρνο με πατάτες. 11 σχόλια - Στείλε Σχόλιο