Μάλιστα όπως τα λέω και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, αυτό έχουμε όταν βάλεις έναν αρχαιολογικό χώρο και έναν ζωολογικό κήπο σε ένα μίξερ, τα ανακατέψεις καλά και νάσου με τον αρχαιολογικό σου κήπο, 2 σε 1 που λένε και οι διαφημίσεις σαμπουάν.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, νησί ελληνικό και να μην είναι τίγκα στα αρχαία δε γίνεται, όσα και αν έχουν καταστραφεί, πουληθεί και κλαπεί, πάντα κάτι θα μείνει για να το καταστρέψουμε, πουλήσουμε και κλέψουμε εμείς οι ίδιοι!

Το νησί που λέτε, έχει και ένα σημαντικό χώρο, απομεινάρι της βυζαντινής παράδοσης, με χαρακτηριστικά αιματοβαμμένο τέλος, τέτοιο που ο απόηχος του μέχρι σήμερα αντηχεί στο νησί, στην ιστορία μπλέκονται πειρατές, προδότες, καταστροφές και άλλα τέτοια συνταρακτικά, ο χώρος είναι επιβλητικός και σε μεταφέρει σε άλλες εποχές.

Ξεκινάμε το λοιπόν εγώ, ο θηλυκός Ιντιάνα Τζόουνς και 2 εργάτες, τώρα έχετε ακούσει ξεναγήσεις και ξέρετε πως πάει: το …π.Χ. έχουμε πρώιμες μαρτυρίες εποίκισης του χώρου από κατοίκους, πιθανώς νομάδες οι οποίοι κτλ …στην Κλασσική Περίοδο ανήκε στην επιρροή των… και εκεί που ήμουνα έτοιμος να μάθω με ποια ομάδα έπαιζε το νησί στον Πελοποννησιακό Πόλεμο (για να ευλογήσω και τα γένια μου το ήξερα από πριν) τσουυυρ πετάγεται μια φιδούκλα μισό μέτρο δίπλα μου και χάνεται σε κάτι θάμνους μέχρι να πω κιχ!

-Χαχαχα σιγά μην ήταν και κόμπρα, όλοι ξέρουν ότι το νησί δεν έχει δηλητηριώδη φίδια πώς κάνεις έτσι;

-Όλοι το ξέρουν τα φίδια το ξέρουν;

-Αφού το λένε και τα βιβλία

-Ελπίζω και τα φίδια να έχουν διαβάσει τα ίδια βιβλία με εσάς...

Και άντε να μη δείξω και κιοτής συνέχισα την ξενάγηση, αλλά κοίταζα και πίσω από τον ώμο μου, μην και πεταχτεί καμία ανακόντα. Στο μεταξύ, η αρχαία Ελλάδα είχε πια αποσυρθεί και στο προσκήνιο κυριαρχούσε η Ρώμη, όπου βάλανε και αυτοί το ποδαράκι τους στο νησί-όχι που θα το αφήνανε οι φαταούλες-και ενώ πήγα να ρωτήσω αν είχε παραθερίσει ποτέ στη νήσο η Κλεοπάτρα μετά του Ρίτσαρντ Μπάρτον παρντόν του Μάρκου Αντώνιου, ΚΡΑ ΚΡΑ ΚΡΑ ακούστηκε πάνω από τα κεφάλια μας, μια σκιά μαύρη πέρασε και ένας κόρακας μεγάλος και τρανός αργοπέταξε μέχρι ένα κοντινό δέντρο όπου και θρονιάστηκε.

Τέτοιο κοράκι θα έκανε ακόμη και αυτό του Πόε να βάλει τα κλάματα και να σχίσει τα πτυχία του! 

-Τι είναι τούτο το αρπακτικό ρε παιδία;

-Είναι ένα…εδώ πέταξε μια αλαμπουρνέζικη λατινική ορολογία …αλήθεια ενδιαφέρεσαι για τα πουλιά, γιατί αυτό είναι σπάνιο είδος;

-Βασικά ενδιαφέρομαι για τους κόκορες και δη τους κρασάτους, αλλά και αυτό είναι ενδιαφέρον…

-Είναι χόμπι μου η ορνιθολογία, άλλωστε στο νησί υπάρχει και ένας σταθμός παρατήρησης πουλιών, όπου εξετάζουμε τις αποδημίες τους, τις συνήθειες τους, τη διατροφή τους…

-Αυτός πάντως είναι θρεμμένος και στρουμπουλός

-Ναι το μανάρι μου!

-Σιγά μη το συμπονέσω κιόλας, το πτωματοφάγο τέρας, ρε συ κορακοειδές είναι δεν είναι και καναρίνι!

Στο τσάκα δε με βρίσανε και συνεχίσαμε την ξενάγηση, αν και μια ψυχρότητα άρχισε να βαραίνει το κλίμα… και τέλος πάντων φτάσαμε πια στο Βυζάντιο και εκεί που πλησιάζουμε στα συνταρακτικά γεγονότα που τόσο σημάδεψαν τον δόλιο τον τόπο ώσπου ΓΑΒ ΓΑΒ ΓΑΒ και ξεπετάχτηκε το σκυλί του Μπάσκερβιλ σε εκδοχή ελληνικού ποιμενικού, ένας σκύλαρος μέχρι εκεί πάνω, όρμησε καταπάνω μας με μια λύσσα, μια δύναμη και ένα νεύρο που μόνο στην ταινία « Η ληστεία με τα ντόπερμαν» είχα δει!

Κοιτάω και εγώ αλαφιασμένος τους δίπλα για να κάνουμε κάτι τέλος πάντων και τι να δω; Να μένουν ατάραχοι και με χαμόγελο μάλιστα να λένε: 

-Καλώς τον Κίτσο μας

-Που είσαι ρε Κίτσο και σε ψάχναμε;

-Συγνώμη-ψέλλισα-αυτός είναι ο Κίτσος:

-Ναι το σκυλάκι μας, το βρήκαμε κουτάβι εδώ, το σώσαμε και έκτοτε είναι η μασκότ μας!

Η μασκότ (τρομάρα της) στο μεταξύ τριβόταν γύρω μας με γρυλισμούς, γαβγίσματα και χοροπηδητά να χαλάει ο κόσμος 

-Πετυχημένο όνομα πάντως για ένα σκυλί, Κίτσος

-Ναι-λέει ο ένας εργάτης-εγώ το σκέφτηκα για να είναι και ελληνοπρεπές!

-Φοβερό πώς λέμε του Κίτσου η μάνα κάθονταν;

-Χαχαχα ακριβώς

Τελικά εκείνη την ημέρα κατάλαβα ότι οι άνθρωποι στην αρχαιολογική υπηρεσία διαθέτουν όλα τα καλά εκτός από χιούμορ. 

-Λοιπόν ωραία-λέω στο τέλος- ήταν η ξενάγηση ρε σεις παιδιά, αλλά πρέπει να χρεώνετε διπλό εισιτήριο στο χώρο

-Γιατί;

-Γιατί είναι και αρχαιολογικός χώρος και ζωολογικός κήπος μαζί! Και τι κήπος ούτε στο Αττικό Πάρκο δεν είδα τόσα ζώα μαζεμένα!

-Χαχαχα μα πώς τα λες!

Εδώ πρέπει να σας πω κάτι και για μένα, γενικά τσαντίζομαι όταν οι άλλοι γελάνε με κάτι που έχω πει και εγώ δεν το έχω πει καθόλου για αστείο!  

Αλλά ας είναι, το καλό της ιστορίας; 

Αφενός ότι φεύγοντας είχα αποκαταστήσει πλήρως τις σχέσεις μου με τους αρχαιολογικάριους και αφετέρου ο πνευματικός μου ορίζοντας διευρύνθηκε με συνδυασμένες και εξεζητημένες γνώσεις ιστορίας και ζωολογίας- μην είμαστε και αχάριστοι!