Θέλω να κλείσω τα μάτια…

Και καμία μορφή να μην στοιχειώνει τα βράδια μου…

Σε μια παραλία …να μιλήσω με την θάλασσα…

Έχω μάθει να την ακούω…και να της μιλάω…

Ξέρω… δεν θα με προδώσει ποτέ…

Ξέρω… μόλις το ζητήσω θα ανοίξει την αγκαλιά της…

Θα με κρύψει βαθιά μέσα της…

Ένα κύμα θα ενωθεί με τα δάκρυα μου…

Και δεν θα χαθούν..θα μείνουν εκεί..

Να συμβολίζουν την αγάπη μου…

Και την αγκαλιά μου…

Αυτή την ζεστασιά της αγκαλιάς που έχω ανάγκη…

Αυτήν θα μου χαρίσει…

Μια γαλάζια αγκαλιά…μακριά από σένα…

Μια γαλάζια αγκαλιά…

Αφού η δική σου…δεν μου χαρίστηκε ποτέ…

Έτσι μόνο θα  κάνω αυτό που θέλεις…

Έτσι μόνο θα μείνω μακριά σου…

Έτσι θα σου δείξω το πόσο σ’αγαπώ ψυχούλα μου…

Χωρίς όμορφα λόγια…

Χωρίς δάκρυα…μην σε πονέσουν…

Έτσι…απλά και αληθινά…

Όπως η αγάπη μου…

Μια αγάπη που ποτέ δεν πίστεψες…

Από κάποια…

Που ποτέ δεν αγάπησες…