Δε λέει να φύγει ο μικρός τυμπανιστής μέσα από το κεφάλι μου...διακοπές διαρκείας κάνει...τον παίρνω με το καλό (δηλαδή να φύγει από μόνος του)..τίποτα...τον παίρνω με το άσχημο (depon, panadol extra κλπ ) πάλι τίποτα. Θέλει και αποκλειστικότητα...μην τολμήσω να ανοίξω ένα βιβλίο.

    Κάνει κίνηση το χέρι να πιάσει το πινέλο.Μάταια...Και το άλλο μισοτελειωμένο είναι...
Να μαυρίσει το χέρι απο κάρβουνο...Αυτό...Να απλωθεί το μαύρο στο λευκό, να γεννηθούν σκιές και να με τυλίξουν.
Κρατήστε με σφιχτά και κλείστε μου το στόμα...να μη μπορώ να ανασάνω...Κι αν είναι να χαθώ...ας είναι...