Εντάξει στο Αρχειονομίας και Βιβλιοθηκονομίας σπούδασα και όχι στη Σχολή Ξεναγών, αλλά έλα μου που τελευταία όλο αυτόν παριστάνω.

Να εξηγηθώ, το κτήριο του Ιστορικού Αρχείου που δουλεύω είναι στη καρδιά της καστροπολιτείας και καθότι φιλοξενούσε τις Αυτού Εξοχότητες τους εκάστοτε δερβέναγες του νησιού, αρχής γενομένης από τους Ενετούς, τι πιο φυσικό από το να τραβά την προσοχή των απανταχού τουριστών.

Η κλασσική ερώτηση HELLO WHAT IS THIS? Και ρε παιδιά πάντα μου έρχεται να απαντήσω THIS IS A DOG (άσε που μια φορά νομίζω ότι όντως το είπα), δηλαδή γιατί σου φαίνεται ρε γεροντογερμαναρά για παγόδα που τη ντύσαμε με πέτρα και της βάλαμε και τη σημαία έτσι για να κάνουμε χάζι; Κοτζάμου κάστρο τίγκα στο κανόνι και στην εκκλησία, καθόλου δεν κόβει πιά; 

Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο τουρίστες είναι, να ακούσουν 5 πράγματα θέλουν και στην τελική δεν είναι και υποχρεωμένοι να έχουν αποστηθίσει ολόκληρη την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους του Παπαρηγόπουλου, άσε που εδώ που τα λέμε και εμείς τα ξεράδια μας ξέρουμε, ενώ κατά καιρούς σκάνε μύτη και κάτι ψαγμένα ξενάκια που τα ξέρουν καλύτερα και από τους περισπούδαστους αρχαιολόγους μας.

Ας είναι και επειδή όσο να είναι έχει και την πλάκα του και καθότι στραβάδι στην υπηρεσία αναλαμβάνω πολύ ευχαρίστως να ψάλλω το τροπάρι:

This castle was built by the Venice rule in about 1505 due to…no kidding; ρώτησε κάποτε ένα αμερικανάκι…μα έχετε τόσο παλιά πράγματα…But of course, καυχήθηκα και εγώ, όχι παίζουμε, βρε εμάς που μας βλέπεις έχουμε κάνει πράγματα και θαύματα…ξεκίνησα να λέω έμπλεος εθνικής υπερηφάνειας αλλά με διέκοψε το ραδιόφωνο για μια έκτατη ανακοίνωση για τη SIEMENS και λούφαξα…

After the Venice was conquered in 1797 by the Republic French Army with Napoleon, you know Bonaparte not the cognac…σαχλό αστείο αλλά πιάνει με τους Αγγλοσάξονες ενώ οι Γάλλοι πάντα στραβομουτσουνιάζουν θιγμένοι, τι να πεις οι άνθρωποι στερούνται χιούμορ…

They also took over Venice’s colonies…όχι που θα τις άφηνε ο φαταούλας, αυτός παιδί μου δεν άφηνε ούτε φράγκο να του πέσει και ίσως από εκεί προέρχεται και η έκφραση Frango-φονιάς

…κτλ…κτλ…κτλ…

Φτάνει που τα λέω κάθε μέρα μη τα επαναλαμβάνω και εδώ νισάφι!

Και οι γεροντάρες Αγγλογαλλογερμανοιταλοισπανο...μέχρι και Ιρλανδοί (είχαμε και ένα τέτοιο ζευγάρι ας είναι καλά οι άνθρωποι μας τρατάρανε και μπόμπα ουισκάκι από το παγούρι τους) φεύγανε πανευτυχείς, μετά από πολύ, πάρα πολύ, μα απίστευτα πολύ μπλα μπλα μπλα.   

Μετά τις γεροντάρες άρχισαν να έρχονται και τα ζευγαράκια, τα οποία διάνθιζαν την κουβέντα με γλυκανάλατες κουβεντούλες του τύπου…κοίτα να δεις αγάπη μου τι γινότανε τότε ή μωρό μου να πάμε οπωσδήποτε να δούμε αυτόν τον αρχαιολογικό χώρο και το πιο φρικαλέο…είδες γκουτζούκο μου (;) που σου τα’ λεγα το νησί εκτός από υπέροχες παραλίες έχει και κα-τα-πλη-κτι-κή ιστορία, ααααχ να είστε καλά που μας τα είπατε τόσο όμορφα – πήγα και ξέρασα αμέσως μόλις ξεκουμπίστηκαν.

Για οικογένειες, με κουτσούβελα, θείτσες και υπερτροφικές μαμάδες να μην πω τίποτα πέρα από το ότι ίσως το δημογραφικό μας πρόβλημα να μην είναι μια τόσο άσχημη πραγματικότητα όσο νομίζουμε καθώς αν είναι να αναπαράγουμε τέτοια πρότυπα Homus Microasticus, άσε καλύτερα λίγοι και καλοί. Αξίζει μνείας μια οικογένεια που έφερε μαζί της ταπεράκια με κεφτεδάκια, σπανακοπιτάκια και τυροπιτάκια και αφού θρονιαστήκανε στη βιβλιοθήκη μας, έβγαλαν να τα φάνε!!! Και το χειρότερο οι παλιογύφτουλες ούτε που φιλοτιμήθηκαν να τρατάρουν κανά τυροπιτάκι, όχι που θα το δεχόμουν αλλά έτσι για το γαμώτο της υπόθεσης.

Με αυτά και με εκείνα έφτασε ο καιρός που σκάνε μύτη 2 θεϊκά πλάσματα, από εκείνα που τα βλέπεις και λες…να μην έχω 2000 μάτια να σας βλέπω καλύτερα…κλικ κλικ κλικ κάνανε τα σανδαλάκια τους και μέσα στο κτήριο μου φάνηκε σαν μια υπέροχη μελωδία.

Excuse me sir what is this? Είπε διστακτικά και γλυκά το 1ο πλάσμα, εδώ φυσικά ούτε κουβέντα για σαχλοαστεία αν και μου ήρθε να πω whatever you want it to be my baby…whatever you want…αλλά προπάντων η επιστημοσύνη (τρομάρα) μου και το κύρος του Έλληνα οικοδεσπότη (η Greek hospitality με μάρανε)…

Τα πιάσαμε τα λεφτά μας, σκέφτηκα αμέσως και ξεπέταξα στα γρήγορα τους επόμενους αιώνες, φαντασιωνόμενος πράγματα και θαύματα, αλλά ποιος έχασε την τύχη του για να τη βρω εγώ, καθώς μόλις τελείωσα μου ρίχνει τη φαρμακερή βολή το γαλανογάλανο, you are so sweet (η αλήθεια είναι ότι το έχω αυτό) I think that we are going to have a great time the five of us? Five? Πως five δηλαδή; Να εννοεί τις δίδυμες αδερφές τους ή… Yes you see both our boyfriend are here with us, but they are still sleeping you see…Αν είδα λέει, μωρέ είδα και αποείδα και επειδή η 5αδα είναι καλή μόνο για ομάδα μπάσκετ bye-bye!

Αλλά που θα πάει και εμείς οι ξεναγοί έχουμε τα τυχερά μας, αλλιώς θα πάω και θα διαμαρτυρηθώ στο σωματείο!