Καλημερα.

Είναι στιγμες , που η φορτιση  γινεται μεσα σου «ένα μουλαρι από θυμο, που δεν σηκωνει το αδικο» και καπου εκει μπορει να αδικησεις.

Είναι καποιες εμπειριες, που σ’χουν κανει να πονεσεις  τοσο, που να να γινεις

επιθετικος, αθελα…

Και  υπηρξε  επιθεση ,από μερους μου.

Σαφως  και  δεν επρεπε να το προσωποποιησω, σαφεστατα  δεν επρεπε  να «πληρωσει το μαρμαρο»  ένα κειμενο και ο συγγραφεας  του.

Με  βασανιζει μερες το συμβαν και οσο κι αν προσπαθησα  να το αντιπαρελθω

ειναι παντα εδώ.

Απλα , αληθινα, νοιωθω την αναγκη να ζητησω μια μεγαλη συγνωμη.

Δεν γνωριζω αν θα γινει αποδεκτη.

Πραγματικα  νοιωθω ασχημα ,αν μπορεις , αν είναι δυνατον ,

πες πως δεν συνεβει…

Με ολη μου την εκτιμηση.

ΥΓ

Συγνωμη και παλι…