Αποστροφη

Φθονω την τυχη σας, προνομιουχα

Πλασματα, κουκλες ιαπωνικες.

Κομψα ροδινα μελη,πλαστικες

γραμμες,  μεταξωτα, διαφανη ρουχα.

Ζωη σας  ολη  τα  ωραια σας  ματια.

Στα  χειλη  μονο οι  λεξεις  των  παθων.

Ένα  εχετ’ ονειρο τον  αγαθον

αντρα  σας  και τα τα νομιμα  κρεβατια.

Χορος  ημιπαρθενων,  δυο  δυο ,

μ’ αλυγιστο  το σωμα θριαμβικα,

επισημα και  τελετουργικα,

πηγαινετε στο  ντανσιγκ  η  στο  ωδειο.

Εκει  απειραριθμες  παιρνετε   ποζες.

Σαν τη σεληνη πριν ρομαντικες,

αυριο  παναγιες  , οσο  προχτες,

ακουγοντας  τη  Valenzia, σκαμπροζες.

Ένα διαστημα  παιζετε  το τερας

με  τα τεσσερα ποδια   κολλητα.

Τρεχετε   και διαβαζετε  μετα

τον  οδηγο σας  ΄΄δια  τας  μητερας.΄’

Ω, να μπορουσε  ετσι κανεις να θαλλει,

μεγα  ροδο καποιας  ωρας χρυσης,

η   να  βυθομετρουσατε  και σεις  

με   μια   φουρκετα  τ’ αδειο  σας κεφαλι!

Ατιθασα  μελη, διαφανη ρουχα,

γλοιωδη   στοματα   υποκριτικα,

ανυποψιαστα,  μηδενικα

πλασματα  και   γι’ αυτό  προνομιουχα…

Κ.Γ.   ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ