«Επιδαυρίοις   δε εστι  θεατρον   εν τω ιερω   ,  μαλιστα εμοι  δοκειν θεας άξιον

Τα μεν γαρ  Ρωμαιων πολύ  δη τι υπερηρκε των πανταχου τω κοσμω,  μεγεθει δε

 Αρκαδων το εν  Μεγαλη   πολει αρμονιας δε  ή   καλλους ενεκα  αρχιτεκτων 

ποιος      ες    αμιλλαν   Πολυκλειτω   γενοιτ’ αν   αξιοχρεως;

ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ   2,    26

Χρονια   πριν  παρασταση  στην Επιδαυρο,  Περσες, Δαρειος  ο Κατρακης, εκδρομη

και όταν εσβυσαν τα φωτα  και αρχισε να ξεδιπλωνεται  η μαγεια  αφωνος  παρακολουσες… Μεθεξη, δεος , ιεροτελεστια…

Ενας  ογκολιθος  της  Υποκριτικης  να σε καθηλωνει  να σε κανει να ξεχνας τα παντα

να  μενεις ενεος…

Ειπες  αυτό θελω  Θεατρο ,όχι  στους  αλλους  μεσα σου.

Αργοτερα  στην σχολη  Θεσσαλονικη  μερια ,  το  Κρατικο  Θεατρο και οι παραστασεις του  που συνεχιζαν να σε μαγευουν.

Και παλι  η ιδια σκεψη, Θεατρο!

Και αρχισε  να σε τρωει ασκημα , παρατησες την σχολη στο πτυχιο- αληθεια ποσα

ειναι τα  χρωστουμενα μαθηματα-  και ειπες  Δραματικη. Δινω και ότι γινει.

Ξενυχτια , διαβασμα  και πρωινη  δουλεια   και οι φιλοι από κοντα να εμψυχωνουν.

Και  εγινε  και περασες. Καμαρι περηφανεια χαρα, τρελλη χαρα .

Πρωινη δουλεια  και 3 με  10  Δραματικη.

Αυτοσχεδιασμοι  απαγγελια  ξιφασκια  μουσικη  σχεδιο χορος  υποκριτικη ιστορια

Θεατρου ιστορια  Τεχνης.  Εξετασεις…

Και στο τριτο πια ετος , η φοβερη της επιτροπης στιγμη.  Ηθοποιοι που θαυμαζες

θα  εκριναν αν εισαι αξιος  να λεγεσαι ομοτεχνος τους, να παιξεις  διπλα τους.

Στο δευτερο κυριο  κομματι ανεβηκε  ο Διευθυντης στην κουιντα, οπου βοηθας μονο

δεν θελουν άλλο κυριο δικο σου. Η Πολη  της  Αναγνωστακη  και ο Φωτογραφος της,

χαρισαν  τον τιτλο του Ηθοποιου και το  αριστειο  του ετους.

Τα παντα  διδαξαν  εκεινοι οι καλοι δασκαλοι-καλη τους ωρα- τα παντα , εκτος από ένα. Ότι δεν αρκει να εισαι μονο καλος για να προχωρησεις, ότι δεν  είναι μονο κριτηριο η αξιοκρατια…

Αποφοιτηση και τον επομενο μηνα η πρωτη δουλεια , πρωτη παρασταση!

Αφατη ευτυχια  που ειχε και το αναλογο κοστος της μεγαλο η αληθεια…

Αλλα ησουν Ηθοποιος επαιζες  και όλα τα αλλα ηταν σε τριτη μοιρα.

Πορεια χρονων  με κατακτησεις  υποκριτικης , με δημιουργιες, στιγμες  χαρας στιγμες λυπης, στοχος παντα το ποιοτικο Θεατρο, παντα το κλασσικο ρεπερτοριο…

Σταθμοι  καποιες συνεργασιες  με ατομα , που μεγαλωσες  βλεποντας τους να παιζουν , σκηνοθετες  ηθοποιοι, συνθετες  χορογραφοι, η πρωτη παρασταση στο Ηρωδειο , το δεος  του χωρου  μαζι με την ευθυνη  του να εισαι  βοηθος σκηνοθετη στην παρασταση.

Θεατρο Τεχνης , Αρμενης , Λαζανης Γερου …

Περιφερειακο  Χατζηπαππας, Φεστιβαλ Μεσαιωνικου Θεατρου Ρεθυμνου, διδασκαλια  στο Θεατρικο Εργαστηρι οι κριτικες , προσωπικος χρονος μηδενικος.

Στουντιο προβα  με Ξαρχακο και κλειστο λαιμο, Μαχαιριτσας και παμε και ξαναπαμε, δεν ηταν  αυτό μπορεις καλυτερα…

Σανιδι  σχεδον 15 χρονια, εκτος  πια . ‘Ανεπαισθητως μ’ εκλεισαν από τον κοσμον εξω’…Δεν είναι παντα καλος συμβουλος  οι μνημες…