Γυμνό σκηνικό
Αρσενικό και παλιά δαντέλα
26 Οκτωβρίου 2008, 23:36
Χρειαζεται χρυσοβουλο


            Kυριακή, 26 Oκτωβρίου 2008 Eπικοινωνία | Site map | Eγγεγραμμένοι χρήστες | English Edition | Company profile | Σύνθετη Αναζήτηση                                Αναζήτηση    Home page        ΑΓΟΡΕΣ       ΑΓΓΕΛΙΕΣ       ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ        ΕΙΔΗΣΕΙΣ   Πολιτική      Οικονομία      Ελλάδα      Κόσμος      Πολιτισμός      Αθλητισμός      Απόψεις      Επιστήμη      Τεχνολογία      Real Estate      Αφιερώματα      Αρχείο Εκδόσεων         ΕΝΘΕΤΑ   Αυτοκίνητο  Οίκο  Οινοχόος  Επτά Ημέρες         GOOD LIFE   Ταξίδια  Σινεμά  Θέατρο  Μουσική  Γεύσεις       ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ   Χαρτοφυλάκια  Newsletter         RSS     Χρήσιμα                               MONIMEΣ ΣTHΛEΣHμερομηνία δημοσίευσης: 26-10-08Χρειάζεται... χρυσόβουλο για τις σχέσεις κράτους - Εκκλησίας Tου Θανου ΟικονομοπουλουΟυδέν κακόν αμιγές καλού. Ολος αυτός ο σάλος που ξέσπασε με την (καθυστερημένη...) αποκάλυψη του σκανδάλου γύρω από τις κτηματομεσιτικές δραστηριότητες της Μονής Βατοπεδίου και της... ανίερης εμπλοκής σε αυτό της πολιτικής εξουσίας (λόγω ύποπτης σκοπιμότητας ή εξαιτίας ανοησίας που οδήγησε υπουργούς σε «παραπλάνηση» - ας διαλέξουν!) αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μπει επιτέλους στο τραπέζι και να συζητηθεί με ψυχραιμία και νηφαλιότητα το μείζον ζήτημα των σχέσεων κράτους - Εκκλησίας, να εξεταστεί το ενδεχόμενο (που τίθεται χρόνια τώρα) πλήρους διαχωρισμού τους κατά τρόπο που δεν θα θίγει το κύρος και την οντότητα καμιάς πλευράς (σοβαροί πατέρες της Ορθοδοξίας δεν διστάζουν να πουν πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο τελικά θα αποδειχθεί υπέρ της Εκκλησίας...) - και, πάντως, να ληφθούν εδώ και τώρα μέτρα που θα βάζουν τέλος στο πολύχρονο ζήτημα της «εκκλησιαστικής περιουσίας», που όχι μόνο σκανδαλίζει ακόμη και τους πλέον θερμούς εκ των πιστών, αλλά αποτελεί μόνιμη εστία διαφθοράς και διαπλοκής Δημοσίου και Εκκλησίας...Δεν υφίστανται «αξεπέραστα εμπόδια». Αρκεί η βούληση και μόνο της πολιτείας να ενεργήσει ως τέτοια. Το γεγονός και μόνο πως με... αξιοθαύμαστη «σπουδή» το κράτος προχώρησε (μετά το σκάνδαλο!) στον χαρακτηρισμό της λιμνοθάλασσας Βιστωνίδας ως «προστατευόμενης περιοχής» (και ας ήταν... ΗΔΗ χαρακτηρισμένη έτσι, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να γίνουν «πράξεις» με τις εκτάσεις της!), αποδεικνύει πως αν η πολιτεία θελήσει να ενεργήσει σύμφωνα με τη λογική και τον νόμο, μπορεί μια χαρά να το κάνει, χωρίς να «προσβάλει» Εκκλησία και πιστούς, αλλά και δίχως να θίξει καλώς εννοούμενα δικαιώματα της πρώτης...Οι εξελίξεις γύρω από το σκάνδαλο του Βατοπεδίου αποκαλύπτουν από μόνες τους «ύποπτες διασυνδέσεις» και συναλλαγές της πολιτικής εξουσίας με «ανθρώπους του Θεού»: ομολογηθήκαν «επικοινωνίες» του Εφραίμ και του μοναχού Αρσενίου με τον πρόεδρο του δικαστηρίου που εκδίκαζε την υπόθεση της κυριότητας της μονής στη Βιστωνίδα (που «περιέργως» σταμάτησε όταν παραιτήθηκε το Δημόσιο της διεκδίκησής του...), ο ίδιος ο παμπόνηρος μάνατζερ Εφραίμ «διευκρίνισε» (απειλώντας, ταυτόχρονα, «στηρίξτε με ή σας καίω...») πως «δεν υπάρχουν παραπλανημένοι πολιτικοί...», ο ίδιος έσπευσε να συμφωνήσει, προ του κινδύνου να χάσει «αβγά και πασχάλια», να... ακυρωθούν οι επίμαχες ανταλλαγές και να... ξαναγυρίσει η Βιστωνίδα και τα 27.000 στρέμματά της στην «κατοχή» (βάσει χρυσόβουλων!) της μονής - γιατί άραγε, αν όλα έγιναν σύννομα και δεν υπάρχει κίνδυνος να «χάσει» η μονή;Από την αρχή να αρχίσουμε, ξανά! Με πρώτο (και δραματικά επίκαιρο) το μείζον ζήτημα της (καθ' οιονδήποτε τρόπο...) «εκκλησιαστικής περιουσίας»! Εγκυρότατοι νομικοί επιμένουν (και στοιχειοθετούν επιστημονικά την άποψή τους) πως ιδιοκτησίες με «φιρμάνια» και «χρυσόβουλα» είναι αδιανόητο να αναγνωρίζονται σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου! Και έπειτα, όποια περιουσία αποδειχθεί ότι όντως και νομίμως ανήκει στην Εκκλησία να υπόκειται και αυτή στις νομικές προϋποθέσεις (και υποχρεώσεις!) που ισχύουν για όλες τις άλλες περιουσίες - με πρώτη και καλύτερη την... κανονική φορολόγησή της!Ειναι πολλα τα λεφτα...Πάνω από ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ στρέμματα (καλλιεργήσιμα, χορτολιβαδικά, δασικά) φέρεται να έχει στην ιδιοκτησία της η Εκκλησία, μαζί με 750(!) ακίνητα (πλην μητροπόλεων, ιερών ναών και ιερών μονών), τα οποία εκμεταλλεύεται ποικιλοτρόπως, με αποτέλεσμα μαζί με το σημαντικό «χαρτοφυλάκιο» μετοχών κ.λπ. που διαθέτει να έχει ετήσια έσοδα πάνω από 25 εκατομμύρια ευρώ. Για όλη αυτή την τεράστια περιουσία (που τη φέρνει ως «ιδιοκτήτη» δεύτερο στη χώρα, μετά το κράτος!) η Εκκλησία έχει «καταφέρει» να απαλλάσσεται της όποιας φορολογίας! Οταν το κράτος αποφάσισε να αναλάβει τη μισθοδοσία των ιερέων και μητροπολιτών, με νόμο προβλέφθηκε η Εκκλησία να δίνει το 25% των ακαθάριστων εσόδων της στο κράτος, ποσοστό που έγινε το 1968 35%.Στην πράξη η Εκκλησία σχεδόν ποτέ δεν εκπλήρωσε (τουλάχιστον στο ακέραιο...) αυτή της την υποχρέωση - και όχι μόνο: το 1997, η κυβέρνηση Σημίτη, αυτό το 35% το μείωσε σε 17%, για να... το καταργήσει τελείως το 2004 η κυβέρνηση της Ν.Δ.! Παράλληλα, η Εκκλησία εξαιρείται από κάθε φόρο μεταβίβασης (όπως υποχρεούνται όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα της χώρας!), απαλλάχθηκε από την υποχρέωση καταβολής Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (και... τι «μεγάλης», ε;), η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή την απάλλαξε επίσης από την υποχρέωση καταβολής φόρου 10% από την εκμίσθωση των ακινήτων της (που πέρυσι μόνο ανήλθαν σε 14 εκατομμύρια!), την απάλλαξε από την υποχρέωση καταβολής «φόρου υπερτιμήματος» και «τέλους συναλλαγών» - και μόνο τελευταία, με την καθιέρωση Ενιαίου Τέλους Ακινήτων, υπήχθη σε αυτό (για ποσοστό 0,1% επί της αντικειμενικής αξίας) και η Εκκλησία...Ισχυρίζεται η Εκκλησία πως τα έσοδα από τη διαχείριση της τεράστιας ακίνητης περιουσίας της τα έχει απόλυτη ανάγκη, προκειμένου να είναι σε θέση να επιτελέσει το φιλανθρωπικό της έργο. Που, πάντως, είναι πολύ μικρότερο από το σύνολο των εσόδων της (πάνω από 25 εκατομμύρια το 2007...), χωρίς σε αυτά να υπολογίζονται τα «διαθέσιμα» που έχει (τα «μετρητά» δηλαδή...) η Εκκλησία, τα οποία ξεπερνούν σήμερα τα 46 εκατομμύρια ευρώ. Ας παραβλέψουμε πως η «διαχείριση» αυτή βρίσκεται εκτός (ουσιαστικού) ελέγχου από πλευράς πολιτείας (σε... κάτι τέτοια η Εκκλησία, πρακτικά, δείχνει να προτιμά τον «διαχωρισμό»!), από την απαρίθμηση και μόνο των περιουσιακών στοιχείων της βγαίνει το συμπέρασμα πως ακόμη και αν η πολιτεία αποφάσιζε (ορθά) να φορολογεί την Εκκλησία, και πάλι θα της απέμεναν πολλά χρήματα για την επιτέλεση του φιλανθρωπικού της έργου - δεν έχει κι άλλο...ΕπαναριοθέτησηΘα μπορούσε, όμως, η πολιτεία, πέραν των λόγων «ισονομίας» και για να... διευρύνει (έστω με τρόπο έμμεσο) αυτό το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας, στον νόμο που θα προβλέπει τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας να ορίζει ρητά ότι το προϊόν αυτής της συγκεκριμένης φορολόγησης θα πηγαίνει αυτομάτως στον ειδικό λογαριασμό του Ταμείου κατά της Φτώχειας, που κατ' αυτόν τον τρόπο (και πέρα από την τακτική ενίσχυσή του από τον προϋπολογισμό) θα ενισχυόταν σημαντικότατα, με αποτέλεσμα να διευρύνεται ουσιαστικά και το ύψος της «βοήθειας» προς τους φτωχούς, αλλά και η «κατηγορία» των τελευταίων. Δεν βλέπουμε το πώς η φιλάνθρωπη Εκκλησία της Ελλάδος θα μπορούσε να έχει αντιρρήσεις σε αυτήν την ουσιαστική διευκόλυνση του έργου της...Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Τώρα που η κοινωνία μετά λόγου γνώσεως απορεί (και αγανακτεί - ακόμη και το εκ πιστών τμήμα της) για όλο αυτό το πολυετές, όπως αποδεικνύεται, πλέγμα διαπλοκής και αδιαφάνειας μεταξύ πολιτείας και Εκκλησίας, τώρα που και τυπικά ωρίμασαν (οι εκ των πραγμάτων... υπερώριμες!) οι συνθήκες, τώρα θα πρέπει να επιχειρηθεί με πρωτοβουλίες της πολιτείας μια εκ βάθρων και υγιής επανοριοθέτηση των σχέσεων κράτους και Εκκλησίας. Οπως σωστά έχει επισημάνει με αρθρογραφία του στην «Κ» ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου κ. Ν. Αλιβιζάτος, «δεν είναι μόνο τα κενά των νόμων που είναι πολλά (και συχνά εσκεμμένα) στις σχέσεις κράτους - εκκλησίας... ούτε η απροθυμία των κάθε είδους ελεγκτικών μηχανισμών της επίσημης πολιτείας να αγγίξουν τα κακώς κείμενα, να εφαρμόσουν τον νόμο και να επιβάλουν, αν πρέπει, κυρώσεις για παρατυπίες που διαπράττονται στη διοίκηση και διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας, πεδίο που η λέξη «διαφάνεια» μόνο χαμόγελα προκαλεί...».Και από την άλλη, τονίζει ο κ. Αλιβιζάτος, «είναι η ευκολία με την οποία οι περισσότεροι πολιτικοί (σ.σ.: διακομματικά, μάλιστα!) είναι έτοιμοι να παραβλέψουν τύπους και διαδικασίες όχι μόνο εν κρυπτώ για τα συνήθη ρουσφέτια, αλλά ανοικτά και με περηφάνια, για να ενισχύσουν το θεάρεστο έργο της επίσημης εκκλησίας, και τούτο με σκοπό να αποκτήσουν πολιτικά οφέλη - και έτσι ακόμη και οι καλόπιστοι παγιδεύονται σε μιαν ανομολόγητη διαπλοκή..». Πάρτε το σκάνδαλο για το Βατοπέδι (αλλά και τις αποκαλύψεις για ανάλογες συμπεριφορές και άλλων μονών, καθώς επίσης και... μητροπολιτών που χτίζουν ξενοδοχεία και πιέζουν το κράτος να αλλάξει τη... χάραξη της γραμμής του τρένου!) και «εφαρμόστε» το ανάλογα...Πάθαμε (κατά συρροήν...), καιρός είναι να μάθουμε κιόλας. Και αποτελεί ευτυχή συγκυρία, προκειμένου να ξεκινήσει η λογική διαδικασία υγιούς επανοριοθέτησης των σχέσεων κράτους - Εκκλησίας, πως στην ηγεσία της Εκκλησίας βρίσκεται ένας σώφρων και «άλλης νοοτροπίας» ιεράρχης...Eκτύπωση | e-mail       [ Aρχή σελίδας ]
[ Πρώτη Σελίδα ] [ Πολιτική ] [ Oικονομία & Aγορές ] [ Mόνιμες Στήλες ]
[ Eλλάδα ] [ Kόσμος ] [ Πολιτισμός ] [ Aθλητισμός ]  
email :   [Σύνταξη ] [ Webmaster ]             Aπόψεις  » Oικονομικές ειδήσεις | Γενικές ειδήσεις          Photonews Εφημερίδες Video Aφιερώματα     Eντυπη έκδοση  Η καταιγίδα και η μιζέρια  Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη  Το τέλος της αυθεντίας  Απουσία με συνέπειες  Μήπως χρειαζόμαστε την Εθνική Ελλάδος;..  Πολιτικοί τιμαριούχοι  Και οι μέτοχοι;  Κάπως έτσι τελειώνουν οι περισσότεροι πόλεμοι  Κοσμικοί και μη, τρυφηλώς διαβιούντες  Σκίτσο του Ηλία Μακρή  Κοσκινίζοντας τις διατάξεις  Οι εκλέκτορες δείχνουν Ομπάμα  Η δικαίωση της εξεταστικής επιτροπής  Μονόδρομος η προανακριτική…  Η ειρωνεία της διεθνούς κρίσης  49 χρόνια πρίν... 27.X.1959  ΔIAΠIΣTΩΣEIΣ
Οταν η πολιτική μας ζωή τελματώνει στη Βιστωνίδα  ΣHMEIΩMATAPIO
Πολύπτυχο Λονδίνου: «Βυζάντιον» και περίγυρος, Ρώσοι και χορηγίες, «Χάροντς» και θωπείες...  AΠOΨEIΣ
Υποθεσεις  Eνα Βλεμμα  Aποτυπωματα  Αναγνωσεις  Διακρινοντας  YΠOBOΛEIO  Προσωπα  ANEMOΔEIKTHΣ
Χρειάζεται... χρυσόβουλο για τις σχέσεις κράτους - Εκκλησίας  EΠIΦYΛΛIΔA
Τι διαπραγματευόμαστε με τους Σκοπιανούς;  KAΘE KYPIAKH
Ιδιοκτησία στο φυσικό περιβάλλον είναι πλέον αδιανόητη  KYPIO APΘPO
Χρήμα και έλεγχος  TPITH ΓNΩMH
Μια νίκη που θα διαρκέσει για πάντα                © 2008 H KAΘHMEPINH All rights reserved. 

 
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

pterarhos (26.10.2008)
Μακρυα απο μενα η σκεψη , να θεωρηθει διαφημιση της συγκεκριμενης εφημεριδας, αυτη η αναρτηση. Απλα θεωρησα ενδιαφερον το αρθρο.
sitzoune81 (27.10.2008)
και πάρα πολύ καλά έκανες!!!

"τόσα δίνω, πόσα θες? στον παράδεισο πουλάν αυτό που θες!" ...ταιριάζει γάντι!

...τα σέβη μου! :)
chocolat (27.10.2008)
Εδώ και κάποια χρόνια αποφάσισα πως δεν θα σπαταλήσω φαιά ουσία και ενέργεια για οτιδήποτε αφορά τα εκκλησιαστικά. Από μικρή ένιωθα πως, εφόσον το σύστημα αυτό με αφήνει έξω επειδή γεννήθηκα γυναίκα (που λέει και η διαφήμιση του Cosmopolitan), τότε κι εγώ δεν έχω τίποτα να του δώσω. Και πολύς κόσμος, πιστεύω, λειτουργεί έτσι.

Η αποχή αυτή όμως είναι σιωπή, και η σιωπή είναι αποδοχή και συνενοχή. Και είναι γι’ αυτό το λόγο που τα ανάκτορα της θρησκείας νομίζουν πως μπορούν να κάνουν ότι θέλουν. Επειδή δεν έχουν να αντιμετωπίσουν την κριτική. Έχουν μπροστά τους μόνο την αποδοχή των πιστών, ενώ όσοι διαφωνούν και θυμώνουν δεν παρουσιάζονται και δε λένε τίποτα. Γι’ αυτό το λόγο, έχουμε να κάνουμε μ’ ένα σύστημα παντοδύναμο, το οποίο είναι δύσκολο να εξορθολογιστεί.

Το άρθρο αυτό είναι όντως πολύ ενδιαφέρον, μου τράβηξε την προσοχή κι έμαθα αρκετά πράγματα, μια και δεν παρακολουθώ την υπόθεση. Να θυμώσω κι εγώ, λες, πτέραρχε μου; Κανονικά θα έπρεπε...

nowaveband (27.10.2008)
Εδώ που φτάσαν τα πράματα......ο καρκίνος είναι εξαπλωμένος παντού και ίσως αθεράπευτος....
pterarhos (27.10.2008)
Κι 'ομως πιστεψε με δεν χαιρομαι, δεν θαπρεπε να ειναι ετσι...
Καλησπερα sitzune.
Σοκολατιτσα καλη μου,οποιο συστημα ειναι εχθρικο προς τα μελη της κοινωνιας του ,απλα ειναι ιστορικα καταδικασμενο.Οντως η σιωπη και η αποδοχη γινεται συνενοχη.Συν Αθηνα και χειρα κινει.Δεν νομιζω οτι ειναι ζητημα θυμου, αλλα ζητημα συνειδητοποιησης. Σ'ευχαριστω.
nowave ,με Μεταξικα διαταγματα εως τις μερες μας , βρηκε προσφορο εδαφος το καταντημα αυτο, το ζητημα ειναι πολιτικο και μονο με πολιτικα μεσα μπορει ν'αντιμετωπιστει.Υπαρχει θεραπεια και λεγεται αναθεωρηση Συνταγματος.
Ευχαριστω για την επισκεψη, φιλια.
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
pterarhos
ΧΑΡΗΣ Λ.
DREAMER
από ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/pterarhos

Ολα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω!

Tags

Ποιηση



Επίσημοι αναγνώστες (14)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links