Όπως κάθε μέρα έτσι και σήμερα το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις ξύπνησα ήταν να ανοίξω το ράδιο. Το πρώτο τραγούδι της μέρας λοιπόν ήταν ένα παλιό και από όσο θυμάμαι είχε λειτουργήσει ενισχυτικά στην πώληση οδοντόβουρτσων.

"Πάρε Πασά μου την οδοντόβουρτσά μου"

στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
μουσική: Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ
ερμηνεία: Ελένη Δήμου & Λάκης

Τότε ήμουν μικρή και αθώα...το τραγουδούσα δυνατά και χόρευα...

Τώρα καταλαβαίνω γιατί οι μεγάλοι με κοιτούσαν με απορία.

Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, σας παραθέτω αρχικά τους στίχους.

[Παπαδόπουλος:]
Άνοιξε απόψε την καρδιά σου
να διαβάσω κάθε μυστικό
και από τα λίγα πράγματά σου
δώσε μου το πιο προσωπικό.

[Δήμου:]
Πάρ' το κι ας κρατάω χαρακτήρα
κι ας μην το μοιράζομαι ποτέ
είναι στο τζαμάκι του νιπτήρα
μέσα στο ποτήρι το ριγέ.

[Ρεφρέν:]
Πάρε, πασά μου, την οδοντόβουρτσά μου
δως μου κι εσύ τη μοναξιά σου τη μισή
κι ας ορκιστούμε πως θα μοιραστούμε
θα μοιραστούμε την υπόλοιπή μας τη ζωή.

[Παπαδόπουλος:]
Είσαι απ' αυτές που την καρδιά τους
εύκολα τη δίνουν δυστυχώς
μόνο που την οδοντόβουρτσά τους
δεν τήνε δανείζουν κανενός.

[Δήμου:]
Είσ' ένα παιδί που του αξίζουν
των παραμυθιών οι θησαυροί
όμως τα ματάκια σου δακρύζουν
για μια οδοντόβουρτσα σκληρή.

και ξανά μανά το ρεφρέν.

Και τώρα ακολουθεί η ανάλυση.

Εκείνος θέλει να του δώσει ό,τι πιο προσωπικό.

Εκείνη κρατάει χαρακτήρα αλλά υποτάσσεται.

Του δίνει αυτό το οποίο μπορεί να δέσει δύο ανθρώπους για μια ζωή.

Εκείνος προσπαθεί να την πείσει ότι εκτιμά το χαρακτήρα της.

Εκείνη του υπενθυμίζει τη διαφορά ηλικίας και το δράμα που ζει το έρμο το παλικαράκι και πάνω στη φούντωση και τη φλόγα του χαρίζει.....την πολυπόθητη σκληρή οδοντόβουρτσα.

Και τώρα πηγαίνετε να πλύνετε τα δοντάκια σας....και καλά να περάσετε! ;)