Είναι φορές που μιλάς και δεν ακούγεσαι….

Δεν είναι γιατί δεν έχει δύναμη η φωνή σου…

Ούτε γιατί είναι αδύναμα τα θέλω σου…

Είναι γιατί…. Κανείς δεν νοιάζεται …

Για όσα λες και όσα θέλεις…

Και είναι πιο εύκολο να μην σε ακούν…

Από το να σου πουν τα ψέματα που ζητάς…

Και τότε εσύ τι ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις;;;

Να μαζέψεις όσα σκόρπισες….

Να σκορπίσεις όσα ένιωσες…

Να κρατήσεις ένα χαμόγελο..

Από εκείνα που σου χάρισε…

Να αφήσεις στα χέρια του…

Την δανεική ελπίδα…

Και απλά να φύγεις …

Να εξαφανιστείς….

Αν μπορείς….