Επιστροφή στα πάτρια εδάφη μετά από ένα τριήμερο στην Αθήνα.  Συνδυασμός υποχρεώσεων, εύρεσης σπιτιού, ατελείωτου πηξίματος και ωραιότατου καύσωνα. Δεν έχω παράπονο, απ'όλα είχαν οι μέρες μου.

Έχοντας την Αγγλική φιλολογία στο τσεπάκι(και τις αμφιβολίες επίσης...) είπα να σιγουρέψω και το σπιτάκι. Κάτι βρέθηκε και όλα καλά και ανθηρά. Πειράζει που ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει τι μου γίνεται; Όχι βέβαια...εδώ άλλοι κυβερνάνε υπό παρόμοια κατάσταση...

Παραδόξως τρεις ολόκληρες μέρες δεν κατέβηκα καθόλου στο κέντρο. Προτίμησα να μείνω σε ασφαλή απόσταση αρκετών χιλιομέτρων από μέρη όπου θα ξόδευα τα λεφτά που δεν μου περισσεύουν(βλέπε Public). Αντίθετα, πέρα από τον ποδαρόδρομο με μοναδικό στόχο την εύρεση διαμερίσματος, επιδόθηκα σε άκρως ηθικοπλαστικές δραστηριότητες.

Μουσείο. Και όχι όποιο κι όποιο μουσείο! Νέο Μουσείο Ακρόπολης! Η μόνη βλακεία μας ότι πήγαμε μισή ώρα πριν κλείσει(είπαμε το πρωί συγκρίναμε δωμάτια, τοίχους και παντζούρια). Το θέμα είναι ότι μπήκαμε! Με ένα ευρώ εισιτήριο ο καθείς μπαίνει βέβαια. Τιμή που γέννησε αισθήματα θαυμασμού σε μία βιετναμέζα τουρίστρια που στεκόταν μπροστά μας.

"Only one euro? Wow!"

"Όχι παίζουμε! Φωνάζουμε, φωνάζουμε αλλά αυτά είναι τα καλά του Καραμανλή! Με ένα ευρώ εκπολιτίζεσαι! Ενώ για να πας στα village για μια ταινία τρίτης διαλογής το σκας το χάρτινο..."

"What did you say?"

"Που να σου εξηγώ....only one euro! WOW!"

Η αλήθεια είναι ότι το μουσείο είναι εντυπωσιακό. Η αίθουσα του Παρθενώνα είναι μακράν ο κράχτης του όλου εγχειρήματος. Στην οποία αίθουσα περισσότερα είναι τα γύψινα παρά τα original γλυπτά. Να ακούς τον Εγγλέζο να σχολιάζει και να μην μπορείς να του την πεις...

"Look how beautiful they are!"

"Ουστ από δω που ξέρετε και τι είναι beautiful..."

"Oh my god! Look! The missing marbles! We have them!"

"Εμ βέβαια! Για κατάχρηση μικροποσών οι βουλευτές σας παραιτούνται. Τα δικά μας τα γλυπτά δεν μπορείτε να τα επιστρέψετε..."

"The details are amazing!"

"Όλα είναι amazing. Απολίτιστοι...όταν εμείς είχαμε πολιτικά σκάνδαλα εσείς ανακαλύπτατε το fish and chips!"

"What did you say?"

"..................."

"Well?"

"Me no english. Tourist! Tourist!"

Το μεγάλο σοκ του ταξιδιού το έπαθα όταν ξεπακετάριζα στο ξενοδοχείο. Γνωστή για την προνοητικότητα και την νοικοκυροσύνη μου, ξέχασα την οδοντόβουρτσά μου στο σπίτι. Και έτρεχα σαν την τρελή χαράματα στην Κηφισίας για να βρω μαγαζί που να πουλάει οδοντόβουρτσες-στην κατάσταση που ήμουν βολευόμουν και με ταβανόβουρτσα. Ευτυχώς το ζήτημα ελύθη....

Στο γυρισμό σταματήσαμε στο ΙΚΕΑ απέναντι από το αεροδρόμιο διότι σπίτιο θα στήσουμε, πρέπει να πάρουμε μια ιδέα! Πάντως εγώ τους το ξεκαθάρισα. Δεν με νοιάζει αν θα έχω χαλάκια, δεν με νοιάζει αν θα με τρώει ο ήλιος επειδή δεν θα έχω κουρτίνες, αδιαφορώ για το αν τα πιάτα θα είναι πλαστικά. Internet και καφετιέρα, μόνο αυτά θέλω. Όλα τα άλλα τα βολεύω. 

Θα μπορούσα να απεραντολογώ με τις ώρες για ένα μόνο τριήμερο αλλά έχει καύσωνα και ακόμα δεν έχω πιεί καφέ. Επίσης το βράδυ θα πάω να δω το Hangover και φυλάω τις αντοχές μου.

Και μόλις συνειδητοποίησα(ναι τώρα το συνειδητοποίησα το ζώον! Ένα τριήμερο χάζευα τα σαπουνάκια του ξενοδοχείου...) ότι η καθημερινότητά μου πρόκειται να αλλάξει, ότι τα δεδομένα ανατρέπονται, ότι η γη γυρίζει, ότι κανείς δεν είναι τέλειος και ότι οι πρώτες επιπτώσεις του καύσωνα είναι ήδη εμφανέστατες...

Σημείωση: μια μέρα πριν φύγω για Αθήνα ανακάλυψα ότι έχω φαρυγγίτιδα, τρίτη φορά για φέτος. Επίσης, τον Οκτώβριο πάλι πριν φύγω για Αθήνα είναι φαρυγγίτιδα. Ποιος &*^^%% μου κάνει πλάκα;