Ανάμεσα στα σύννεφα.
Δεν είμαι εδώ, για να προσγειωθώ ... μόνο για να πετάξω ψηλότερα.
23 Ιουλίου 2009, 20:46
It' s always you never me (to blame)
Σχέσεις  Έρωτας  

 

Κι εκεί που λόγω συνεχόμενης και παρατεταμένης έλλειψης επαρκούς ύπνου, σαφέστατα η παραγωγικότητά μου έχει πέσει (κι΄αλλο), έχει φτάσει στο ναδίρ και η υπομονή μου με πελάτες που γκρινιάζουν για τα χίλια κακά της κατεστραμμένης προσωπικής τους ζωής (για τα οποία ουδεμία ευθύνη, βεβαίως, φέρουν ποτέ οι ίδιοι) και απαιτούν δεκαπλάσιο από τον απαραίτητο για τη συνεργασία μας χρόνο...

Δεν αντέχω άλλο να ακούω με τις ώρες (και να συγκρατούμαι από το να μιλήσω, αφού δεν πρέπει) πώς "εκείνος φταίει για όλα [καλά, αυτό εξυπακούεται, πού ακούστηκε ότι φταίνε κι οι δύο κι αλληλοπλέκονται οι ευθύνες στη δυσλειτουργία μιας σχέσης;], του πρόσφερε τα καλύτερά της χρόνια [άρα τώρα που είναι χειρότερα, τι να κάτσει μαζί της να κάνει;], επένδυσε στη δουλειά του κι έγινε αυτός ό,τι έγινε, [ενώ αυτή μέσα στο βούρκο και τη θυσία, τι χαρά να την έχει δίπλα του!] ανέχτηκε να την απατάει και το ευχαριστώ (!!) του είναι να την εγκαταλείψει τώρα (!!) [εμ, με τόσο υψηλό τον αυτοσεβασμό της, πώς να αντέξει ο άνθρωπος;], δεν τον νοιάζει αν θα φάνε το παιδιά του, και στην πρώτη γυναίκα του είχε φερθεί πολύ σκάρτα (!) [κι αφού το ήξερε, ποιος την "έσπρωξε" να γίνει η δεύτερη;], είναι πολύ κακός άνθρωπος [ναι, ναι, όλοι οι άλλοι είναι κακοί, καλοί είμαστε μόνο εμείς]" και η γκρίνια δεν έχει τέλος.

Μπορεί εμένα οι αντοχές μου να έχουν μειωθεί, αντιλαμβάνομαι, όμως, ακόμα, όπως και όταν είχα περισσότερη υπομονή, ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν πολυ μεγάλη ανάγκη να μιλήσουν, να ακούσουν μερικά "ναι, έχεις δίκιο", να βρουν μία φίλη στον άνθρωπο στον οποίο έχουν έρθει για μια επαγγελματική συνεργασία. Δε θέλω, δε μπορώ και δεν πρέπει να αναλάβω αυτό το ρόλο, όμως, για πολλούς λόγους. Θα ήθελα πολύ, παρ' όλα αυτά να μπορούσα να συμβούλευα να κοιτάξουν τις δικές τους ευθύνες (απέναντι στον εαυτό τους κυρίως, στην αγάπη και το σεβασμό απέναντι στον οποίο΄εκαναν όλα αυτά τα χρόνια τόσο τεράστιο σκόντο). Και σαφέστατα να επισκεφτούν έναν ειδικό.

Κι αφού σε όλες τις σχέσεις που πονούν πάντα φταίει ο άλλος (χαχαχα), εγώ (άσχετο) πάω να  αυξήσω τις αντοχές μου με ονειρόσκονη made by Scorpions... :)

video 


Title: Scorpions - You And I lyrics

I lose control because of you babe
I lose control when you look at me like this
there's something in your eyes that is sayin' tonight
I'm not a child anymore, life has opened the door
to a new exciting life

I lose control when I'm close to you babe
I lose control don't look at me like this
there's something in your eyes, is this love at first sight
like a flower that grows, life just wants you to know
all the secrets of life

It's all written down in your lifelines
it's written down inside your heart

You and I just have a dream
to find our love a place
where we can hide away
you and I were just made
to love each other now
forever and a day

I lose control because of you babe
I lose control when you look at me like this
there's something in your eyes that is sayin' tonight
I'm so curious for more just like never before
in my innocent life

It's all written down in your lifelines
it's written down inside your heart

You and I just have a dream
to find our love a place
where we can hide away
you and I were just made
to love each other now
forever and a day

Time stands still
when days of innocence are falling for the night
I love you girl I always will
I swear I'm there for you till the day I'll die

 

 ΥΓ. Ορθή επανάληψη του τίτλου, που μου ξέφυγε ονομαστική αντί για αιτιατική, ζαλισμένη καθώς ήμουν από την ονειρόσκονη του You and I των Scorpions... :)

Ποτέ δεν είναι αργά, για να διορθώνουμε τα λάθη μας... :)

14 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

nevitelle (23.07.2009)
Είναι αλήθεια πως όλοι σε κάποιες φάσεις της ζωής μας δεν αναγνωρίζουμε το μέγεθος των ευθυνών μας. Από εκεί ξεκινούν όλα. Αν εμείς πρώτοι δεν αγαπήσουμε, εκτιμήσουμε, σεβαστούμε τον εαυτό μας, είναι μάταιο να περιμένουμε από τους γύρω μας να το κάνουν.
Το τραγούδι από τα πιο αγαπημένα των Scorpions

Καληνύχτα Γαλατάκι!!
sven (23.07.2009)

Γαλατάκι αχνιστό,

προτείνω συνεργασία και κερνώ καφέ, ποτό ή ό,τι άλλο τραβά η ψυχή σου όχι μόνο στο Κολωνάκι, αλλά και στο ρουφ-γκάρντεν του Χίλτον. Όχι σαν τον άλλο συνεργάτη σου από τη Λαμία, που ήθελε να βγείτε για καφέ και να γνωριστείτε από κοντά και σούλεγε, ο ξενερουά, πόσο ακριβός είναι ο καφές στα μέρη αυτά...

Όσο για το τραγούδι των Scorpions, υπέροχο. Ακόμα πιο υπέροχοι οι στίχοι. Αυτό το "I lose control when I'm close to you babe.." με πέθανε...!!!

Καλό ξημέρωμα!!!
Oraclas (23.07.2009)
Καλό μας γαλατάκι,
όλοι το έχουν ανάγκη να πουν τον πόνο τους κάπου. Μα αν είχαν πάνω από όλα επικοινωνία με τον συντροφό τους, δεν θα είχες τόσο δουλειά κατακαλόκαιρο!

Πάντως έχουμε ανάγκη από διακοπές. Δεν πιστεύω ότι κουράζομαι περισσότερο από τον χειμώνα, πάντα κοιμόμουν αργά και πάντα είχα έλλειψη ύπνου. Ανάγκη όμως από ηρεμία έχω.. το δικαίωμα να μην κάνω τίποτα..
Latte (24.07.2009)
Μακάρι να είναι μόνο κάποιες φάσεις στη ζωή μας, Χιονούλα. Η πιο πρόσφατη περίπτωση που ανέφερα αφορούσε ολόκληρη ζωή, 25 χρόνια... μεγάλη δυστυχία, ατέλειωτο παράπονο... που περιπλέκεται γύρω από την κατάληξη "να δίνει 400 ευρώ το μήνα για το φαγητό του παιδιού, να αγοράζει αυτός τα ρούχα του, να πληρώνει το φροντισήριο, κλπ"

Σβενάκο, με τιμάει πολύ αν με θεωρείς ικανή για επαγγελματική συνεργασία μαζί σου! (Τι χαρά μεγάλη είναι αυτή... πάντα το'ξερα ενδόμυχα ότι για άλλα προορίζομαι και με άλλα ασχολούμαι ;))

Ορακλάκο, δουλειά μου δεν είναι να ακούω τον πόνο τους (αυτό είναι δουλειά του Σβενάκου, την οποία, βέβαια, είναι η αλήθεια ότι εποφθαλμιώ :) ;))
Καλή μας ηρεμία... :)
movflower (24.07.2009)
άμαν χάσεις τον έλεγχο της ζωής σου, φυσικά μόνο οι άλλοι φταίνε. Τον κλέψανε και σου κρατάνε το μέρος μυστικό!
Το τί είναι πιο στενάχωρο είναι που οκ, πες φταίει ο άλλος...εσύ γιατί δεν κάνεις κάτι για να βγεις από τη μιζέρια που σε πέταξαν;

Θέλει αγάπη ν΄ακούεις τα παράπονα ενός πικραμένου όλη μέρα κάθε μέρα.
όχι μονάχα υπομονή και κέφι για φροντίδα.

Αχ αυτό το τραγούδι...
hithtoly (24.07.2009)
με κάλυψε η μωβ με το 'Θέλει αγάπη ν΄ακούεις τα παράπονα ενός πικραμένου όλη μέρα κάθε μέρα.
όχι μονάχα υπομονή και κέφι για φροντίδα'
Tsipouraki (24.07.2009)
Γεια χαρά Latte μου,
Προφανώς είχα το ποστ σου στο νου μου γιατί το πρωί ξύπνησα τραγουδώντας το παρακάτω τραγουδάκι
Τί θα πει δε φταίμε εμείς
Τί θα πει πως φταίγαν οι άλλοι
Τί θα πει πως φταίνε αυτοί
Τί θα πει ρε σεις τι θα πει;

Θα πει πως φταίμε κι εμείς
φταίτε κι εσείς, ναι, φταίνε κι οι άλλοι
Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς
Φταίει κι ο Χατζηπετρής!
:)))))))
Καλησπέρα!!!
Latte (24.07.2009)
Δεν το 'χα σκεφτεί αυτό με την αγάπη, μοβένια και χιθ, αλλά αν θυμηθώ τον Μπουσκάλια των εφηβικών μου χρόνων, πράγματι, πράξη αγάπης είναι κι αυτό. Άρα εγώ, που δεν αντέχω να τους ακούω, προφανώς στερεύω από αγάπη και θα' πρεπε ίσως να αναθεωρήσω...

Φοβερό τραγουδάκι, τσιπουράκι! :) (Του Κηλαϊδόνη;) Φιλάκια δροσερά!
ZARATHUSTRA (25.07.2009)
Οι ανθρωποι που δεν εχουν πιστη στις δικες τους δυναμεις , φοβουνται να δοθουν πραγματικα στους αλλους και να αγαπησουν πραγματικα .
Latte μου αν δεν το καταλαβες , με αγγιξες αλλη μια φορα.
Ακουγοντας το υπεροχο τραγουδι των Scorpions τρυπωσαν στην ψυχη μου οι γνωστοι στιχοι :
"Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς;
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ' ακούς;

Κλεινοντας , σε προτρεπω να αναρτησεις ενα ταμπελακι στο γραφειο σου να το βλεπουν οι πελατες :
" Στάχτη ο έρωτας, μνήμη ο έρωτας
γέρικα μάτια μου μη με κοιτάς
Τρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο
σε λίγα χρονάκια το ξέρεις γερνάς !"
Latte (25.07.2009)
Καλημέρα χαμογελαστή τρελοτσιφτετελά Ζάρα! :)

ΥΓ. Οι στίχοι (οι ελληνικοί που αναφέρεις από ποιο τραγούδι είναι;). Με παραπέμουν στον Μπιλ Καρ, αλλά μπορεί να ειναι ιδέα μου μόνο :)
ΥΓ.2 Αν αναρτήσω τέτοια ταμπέλα στο γραφείο, όποιος μπαίνει θα βγαίνει με την όπισθεν νομίζοντας ότι προσφέρουμε άλλες υπηρεσίες από αυτές που θέλει. Θα πρέπει να συνοδεύεται και με ταμπελίτσα, ο ψυχολόγος κ. Σβήνας είναι τριτος όροφος 2η πόρτα δεξιά :)
ZARATHUSTRA (25.07.2009)

"Πουθενά δέν πάω ,μ’ακους
Ή κανείς ή κι οί δύο μαζί,μ’ακούς

Τό λουλούδι αυτό τής καταιγίδας καί μ’ακούς
Τής αγάπης
Μιά γιά πάντα τό κόψαμε
Καί δέν γίνεται ν’ανθίσει αλλιώς,μ’ακούς
Σ’άλλη γή,σ’άλλο αστέρι,μ’ακούς
Δέν υπάρχει τό χώμα , δέν υπάρχει ο αέρας
Πού αγγίξαμε,ο ίδιος,μ’ακούς "
Στιχοι απ το μονογραμμα του Ελυτη. Μακαρι να γινοταν και τραγουδι.

Ωστε ετσι με την ταμπελιτσα ε ; Κλειστε τις πορτες! χε! χε!
Πιστευω οτι την εχεις κι αυτη την ειδικοτητα , στο επακρο.
Καλημερα !
mardhm (27.07.2009)
Ξέρεις γιατί πάντα φταίει ο άλλος Latte? Γιατί η επιφανειακή επικάλυψη των καταστάσεων πονάει λιγότερο. Ποιος σκύβει τώρα μέσα του να ψάξει τον εαυτό του και να δει τα λάθη του; Ασε που μπορεί να πάθει και κανέαν ιλιγγο και να χαθεί στο τούνελ του υποσεινήδητού και των ψυχολογικών του αδιεξόδων! (Πω! πω! τι ίστρος μ έπιασε μεσημεριατικο την γυναίκα!). :-)
Όσο για σένα, γιατί βρε δεν κοιμάσαι; Τι σε απασχολεί τόσο πολύ;
Τώρα αν σου πω πως μόλις ακουμπήσω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι μου (πρέπει να είναι πάντα το ίδιο μαξιλάρι αλλιώς δεν ισχύει) Ο μορφέας έρχεται με ένα τεράστιο σκεπάρνι και μου ρίχνει μια σκεπαρνια τόσο δυνατή που ξυπνάω μετά από ώρες θα ζηλέψεις! Όπότε δεν στο λέω! :-) Να σκεφτείς πως το μαξιλάρι αυτό το έχω τώρα 15 χρόνια. ¨Εχει παλιώσει,΄όμως επειδή το αγαπάει τόσο πολύ ο φίλος μου ο Μορφέας εγώ το παίρνω ακόμη και στα ταξίδι αμου και στις διακοπές.

Καλή εβδομάδα κι από μένα :-)!
StavmanR (27.07.2009)
Εγώ πάλι, Latte, θα δικαιολογήσω την αντιδραστικότητα που με διακρίνει για να τονίσω ότι το ποστ δικαιολογεί απόλυτα τον τίτλο του: It's always them, not me to blame...

Ο κάθε άνθρωπος κάνει επιλογές στη ζωή του. Κάποιες εκ των οποίων συνειδητά και κάποιες υποσυνείδητα ή και ασυνείδητα. Φαίνεται πως η συμπεριφορά σου ταυτόχρονα σου παρέχει όλα τα εφόδια που χρειάζεσαι, μα σου δημιουργεί και τις αντίστοιχες "ευθύνες" απέναντι στους άλλους. Το να είσαι καλή ακροατής σημαίνει ότι πάντα θα βρίσκεις για παρέα ομιλητές, μά και πάντοτε θα σε ταυτίζουν με το χαρακτηριστικό "καλή και πρόθυμη ακροατής".

Έχεις έναν πολύ καλό τρόπο να κάνεις τους ανθρώπους να αισθάνονται σημαντικοί (ασχέτως αν στην πραγματικότητα είναι και δεν το έχουν καταλάβει) κι αυτό διαφαίνεται και μέσα από τα σχόλιά σου στα κείμενα των άλλων, που χαρακτηρίζονται από πολύ καλή διάθεση του αναγνώστη και ανανγνώριση προς τον γράφοντα.

Καλησπέρα Latte :) (αισθηματεικονίδιο)
Latte (28.07.2009)
Μαράκι, αν απαγάγει κάποιος το "ζωντανό" μαξιλάρι που τόσο αγαπάει ο Μορφέας... δε θα είμαι εγώ :)

Σταύρο, έχεις πολύ δίκιο. Βλέπω το σκουπιδάκι στον άλλον, αλλά όχι ολόκληρο δοκάρι σ' εμένα... Σήμερα είχαμε άλλη μία επανάληψη. Έκλεισε ραντεβού, χωρίς να ξέρω αν θέλει κάποια άλλη εργασία από εμένα. Συμβουλές πάλι ήθελε, τις οποίες έχω δώσει άπειρες φορές και δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβάνομαι. Ουσιαστικά ήθελε μόνο να μιλήσει. Την άκουσα. Στο τέλος με ευχαρίστησε ρητά που την άκουσα κι είπε ότι θα ξανακλείσει ραντεβού όταν χρειαστεί κάτι (δηλ. να την ξανακούσει κάποιος). Κι εγώ αποφάσισα να τη χρεώνω για το κάθε ραντεβού (ούτε γιατρός να ήμουνα...)

Καλή σου νύχτα κι ευχαριστώ :)

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
latte

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/latte

Αναμνήσεις (παρελθόν), ζωή (παρόν) και όνειρα (μέλλον) ξεδιπλωμένα σε έναν πολύχρωμο virtual ορίζοντα. Με αναγνώστες ή μη, βγαίνουν από μέσα μου και μπαίνουν ... σε τάξη.

Tags

Αγάπη Έρωτας Ζωή Αγαπημένα Σχέσεις Προσωπική αλήθεια Μητέρα Βασικές αρχές Σινεμά Ποίηση Ψυχολογία Φιλοσοφία της καθημερινότητας Σελίδες ημερολογίου Το τέλος της ιδιωτικότητας Καταναλωτής (ο) ενημερωμένος Μουσική Ορθογραφία Προσωπική αληθεια



Επίσημοι αναγνώστες (12)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links