Αρχες Αυγουστου, ουτε μηνας δεν περασε , από τις λιγοημερες διακοπες.

Θεωρητικα , μεσα στο καλοκαιρι ακομα.

Κι όμως…

Παρ’ολη την ζεστη των τελευταιων  ημερων.

Δεν  βγαινει  διαθεση  καλοκαιρινη. Ουτε για κολυμπι πια.

Μια  αμυδρη  αισθηση  ότι κατι  φευγει.

Κατι τελειωνει…

Οσο  γενναιες  προσπαθειες  κιαν καταβαλλει  η  σκεψη  να φερει εικονες

μνημες  Ιουλιου, μνημες διακοπων.

Μενουν καποιες φωτογραφιες  να τις θυμιζουν.

Καποια  προσωπα  που σε ανυποπτο χρονο θυμασαι.

Ισως ,το επιλεκτικο της μνημης  προφυλασσει…

Ατομα που γνωρισες  μολις λιγες βδομαδες  πριν,

οταν ησουν χαλαρος, ανοιχτος ξενοιαστος.

Η Λωρα η Γιωργια, η Αγγλιδα  της τελευταιας μερας στην παραλια.

Τα παιδια στην Αντιπαρο.

Επισκεψη στο φημισμενο σπηλαιο της, κολυμπι στο Σορο,και μετα το ταβερνακι.

Παγωμενη μπυρα μεχρι να ερθει η παραγγελια, και σημειωσεις  από ότι  το ματι ,

οι αισθησεις , ειχαν γεμισει.

Η παρεα  ηρθε  και εκατσε  διπλα.Γελια ευθυμια ,εξυπνα πειραγματα.

Ενας φιλος τους εκλεινε τα 30 εκεινη την μερα.

Η σερβιτορα ακουμπησε  μια δευτερη μπυρα  μπρος μου.

-Από τα παιδια, ζητουν συγνωμη  που ενοχλουν…

Απογευμα  ηταν , τρια τραπεζια  ειχαν κοσμο, με το δικο μου.

Μου εκανε εντυπωση η ευγενεια, ευχαριστησα , ηπια στην υγεια τους.

Συστασεις , γνωριμια,γελιο , ρακη στη συνεχεια για ολους.

Ευχες στον εορταζοντα.

-Τι θα συμβουλευες σε καποιον που κλεινει τα 30;-

-Να είναι ο εαυτος του-

Μετα από αρκετα ποτηρακια , Χαρη να σου γνωρισουμε τον μελλοντικο κοινοταρχη !

Ο περι ου ο λογος ένα χαρουμενο ατομο με χιουμορ, ευστροφια ,γελαστα ματια.

-Θα τον ψηφιζες;

-Ναι.

-Χωρις να ρωτησεις που είναι πολιτικα;

Η αγαπη του για το νησι ηταν ολοφανερη, το βλεμμα του καθαρο, η σταση του στην παρεα, σε κερδιζε.

Ναι  θα τον ψηφιζα.

Παρεα που το δεσιμο της ειχε ποιοτητα κι ευγενεια.

Που στο τελος δεν ηθελε να φυγω.

Μεινε  εδώ το βραδυ, θα συνεχισουμε σ’ένα στεκι με ροκακια.

Δεν υπαρχει περιπτωση να σε αφησουμε να φυγεις!

Το βραδυ με περιμεναν, ειχα υποσχεθει…

Καπως ετσι το ΜΗ εφτασε Αντιπαρο.

Καπως ετσι ένα κομματι μου εμεινε  στο νησι.

Ισως το πιο απροσμενο απογευμα του καλοκαιριου.

Ισως  η πιο μεθυσμενη  από πολλες αποψεις διαδρομη , Αντιπαρου Ναουσας.

Κι όμως  αυτή η αισθηση ,του κατι τελειωνει,δεν λεει να φυγει.

Αυγουστος ακομα αρχες, και ηδη μεσα  σου νοιωθεις ότι  το καλοκαιρι

Σιγα σιγα αποχωρει…

Ποιος κλεβει  τα καλοκαιρια;

…στομα  υγρο , μικροι λαγωνες ,καλοκαιρι

Με τη φετα  το καρπουζι στο ένα χερι

Με φιλια μισολιωμενα καλοκαιρι.

Λιγες φλουδες στης κουζινας το μαχαιρι

Καλοκαιρι

Του σκυμμενου θεριστη του τυφλοχερη

Καλοκαιρι

Με  βαρια μοτοσυκλετα μες τα σκελη

Τους  φακους του αναβει μερα μεσημερι

Καλοκαιρι

….εκεινου με τ’ασπρο κρανος που μας ξερει…

Καλοκαιρι

Στον χαμο του οδηγημενο και το ξερει

Καλοκαιρι

Τοσο ωριμο που πεφτοντας προσφερει

Μια πλημμυρα των καρπων ,σταρι και μελι

Στον σπασμο του το απολυτο αστερι

Καλοκαιρι

Μες τα κοκκινα της δυσης του ανατελλει.

Αφιερωμενο στις  παρεες , καλοκαιρινες και χειμωνιατικες.