Γυμνό σκηνικό
Αρσενικό και παλιά δαντέλα
06 Σεπτεμβρίου 2009, 03:44
Παντα χαμογελαστος και φευγατος...


Φευγατο σε γνωρισα  .Στο  Αντι , ένα βραδυ στην  παρεα πριν χρονια.

Χαμογελαστος και  αποκοσμος.

Από τους παλιους κομπιουτεραδες.Γραφιστας από τους καλους.

Σου αρεσε να εντυπωσιαζεις. Παντα σου αρεσε κωλοπαιδο.

Λεων ειμαι και το δειχνω…Από τους πρωτους μπλογκερ,ειμαι,όταν ξεκινησαν τα μπλογκ…

Μου την δινουν οι Υδροχοοι ,ρε Χαρη, γνωρισα μια στην δουλεια…

Και αντε να σε  παρηγορησουμε  να συμβουλεψουμε να προτεινουμε

Τροπους καταληψης του καστρου του απαρτου.

Δεν ηταν η πρωτη σου, αρκετες Υδροχοες ηταν. Και γελαγες τσογλανε.

Περιεργες μια ζωη οι αποψεις σου.Για αυτό σ’αγαπουσαμε.

Ψαγμενος μεχρι εκει που δεν επαιρνε.Παλιος ροκας γνωστης της μουσικης ,από τους λιγους.

Και κολλημα με  την ταχυτητα , κολλημα με τις μηχανες.

Χαθηκες για μερες από την πλατεια.

Μεχρι  που εσκασες σε κακο χαλι. Τι εγινε ρε ;

Επεσα., ενταξει δεν χτυπησα πολύ.

Η μηχανη ;

Αχρηστη.

Θα παρεις άλλη ρε φιλαρακι, αρκει που δεν εγινε καμια στραβη …

Πως  πλακωσε ρε Γιαννη η μια στραβη πανω στην άλλη;

Πρωτα εχασες την δουλεια.Τον πουστη του δουλευα υπερωριες απληρωτες

Και με πεταξε….

Τα φιλαρακια από κοντα οσο μπορουσαν…

Σ’αρεσε να πινεις , ποσες φορες ειχες κιολας γινει ,μεχρι να ερθει καποιος από την παρεα.

Γνωρισα μια Υδροχοο…

Φευγατος  παντα, όπως τοτε που ηρθες σπιτι να  κανεις φορματ.

Στο περιπου εγινε, αδειασαμε το μπουκαλι, βαλε να ακουσουμε  και το άλλο σιντι

Και το άλλο και το άλλο.

Την άλλη μερα , ρε συ δεν εχω το ταδε προγραμμα, τι εγινε.

Χαμογελαστα παντα, δε γαμιεται θα το βρουμε…Αυτό το βρηκαμε.

Εσυ ξαναχαθηκες, βδομαδες μηνα, μηνες.

Αγνωριστος μετα από καιρο.

Ελειπα διακοπες.

Ένα τηλεφωνο ρε φιλε, να ξερουμε ότι εισαι καλα.

Γνωρισα μια γκομενα…!

Περπατω με τις ωρες μονος μου, μου αρεσει να φωτογραφιζω τα νεοκλασσικα.

Άλλη κοινη αγαπη.Ο ερωτας της φωτογραφιας.

Δεν μου λες ρε φιλε τι μηχανη να παρω, μου εχει λειψει.

Αποθηκευσα  κατι τραγουδια ελα σπιτι να στα περασω σε στικερακι.

Ποσες χιλιαδες τραγουδια ρε Γιαννη  ηταν ;

Φευγατος  και χαμογελαστος παντα και στην πιο στραβη.

Ένα τηλεφωνο  που πηρες πριν μηνες.Εσυ δεν απανταγες στα δικα μας

Το ειχαμε παρει αποφαση.

Θελω να σε δω.

Που εισαι

Στην πλατεια.

Ηπιαμε τα ειπαμε, το ξερω ότι ησουν σκατα.Σου την ειπα.

Θα  αλλαξω τα πραγματα ρε Χαρη , με κεινο το χαμογελο, το αιωνιο.

Με κεινη τη φευγατη διαθεση.

Στο Αντι  πρωτομαθα για σενα, πριν χρονια.

Τι στο διαολο το θελα και πηγα σημερα.

Δεν ξηγιουνται ετσι οι φιλοι.

Γιατι ρε;

Παντα φευγατος και χαμογελαστος κωλοπαιδο ησουν.

Παντα σου αρεσε να εντυπωσιαζεις.

Να δινεις απλοχερα .

Ποτε θα διαλεξουμε μηχανη;

Ποτε θα παμε  συναυλια;

Ποτε θα  μου πεις  για την επομενη Υδροχοα που σ’εχει στειλει;

Και τη φορα  αυτή ρε φιλε τι ετρεξε;

Τοσο ακαταδεχτος  κωλολεοντα;

Ηταν αναγκη να το κανεις ετσι.

Να εντυπωσιασεις για μια τελευταια φορα  ολους μας.

Επινα καφε με τον Τζωρτζη  το μεσημερι, ελεγα μπας και καταδεχτεις

Να περασεις.

Στο Αντι εμαθα τα τελευταια νεα.

Σε βρηκαν  στο σπιτι…

Καρδια  ειπε καποιος.

Αυτή η μεγαλη καρδια σου.

Και δεν ειχες πει κωλοπαιδο τιποτα

Ποτε

Σε κανενα.

Μη νομιζεις πως θα γλιτωσεις το χεσιμο την επομενη φορα που θα βρεθουμε.

Θα πιουμε  θα πουμε για τις Υδροχοες σου για τα κομματια που αγαπαμε,τα βιβλια, τις ταινιες,τα γκαζια,το Θρυλο και την Προοδευτικη .

Για τις επομενες καλες μερες που θαρθουν.

Και θασαι παντα χαμογελαστος και φευγατος.

Και παντα θα ονειρευεσαι.

Γεια μας,εστω κιαν είναι αδειο το δικο σου.Θα πιω και για σενα.

Και κατι τελευταιο  από δω κατω, το εγραψαν καποιοι που γουσταρεις.

  AZTEC 

Όχι  παντοτεινα στη γη

 

Ταχα ζουμε πραγματικα στη γη;

Όχι παντοτεινα στη γη.

Εδώ μονο για λιγο.

Αν ηταν ζαντ παλι θα εσπαγε

Αν ηταν χρυσαφι παλι θα ελυωνε

Ακομα και τα φτερα του κετζαλ μαραινονται.

Όχι παντοτεινα στη γη

Εδώ μονο για λιγο.

   

Και ησουν χρυσαφι…

 

Καλο  σου  ταξιδι   φιλε.

11 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

hithtoly (06.09.2009)
εντάξει έγραψες!!!! πραγματικά συγκινητικό.
DITHEN (06.09.2009)
Ετσι ειναι, Φιλε, δυστυχως οσοι αξιζουν φευγουν νωρις.... φευγουν πρωτοι....!

"Καρδια, ειπε καποιος", ετσι Πτεραρχε μου "σαλπαρουν" οι "μεγαλες καρδιες" ... ξαφνικα και απροειδοποιητα!

Αν ειναι προσφατο την συμπαθεια και τα συλληπητηρια μου! Αν παλι χρονολογειται, τοτε του αφιερωσες ενα εξαιρετικο post! Απλο και ειληκρινες οπως του αξιζε!!!

writer (06.09.2009)
..."την επομενη φορα που θα βρεθουμε"...

Χαίρομαι που το πιστεύεις, γιατί οι ψυχές που αγαπήθηκαν πάντοτε ξανασυναντιούνται. Δεν ξέρω που. Μπορεί σε κάποιον άλλο κόσμο -πιο ανιδιοτελή από αυτόν- μπορεί και στο χαμόγελου ενός άλλου ανθρώπου, που ίσως τώρα να πρέπει να τον δεις διαφορετικά.

Όπως και να 'χει μην ξεχνάς πως ο θάνατος είναι η αρχή της αληθινής ζωής μας...
OpheliasDream (06.09.2009)
Αχ βρε pterarhe...
Ένα "αχ" μένει τέλικα. Για όλα αυτά που δεν είπαμε, δεν προλάβαμε. Για όλα αυτά που δεν κάναμε μαζί τους, δεν προλάβαμε.
Ένα "αχ" και μια ευχή, καλό ταξίδι.
Ένα "αχ" και μια υπόσχεση, εις το επανιδείν.
Και 'γω το πιστεύω. Αν σε κάτι πιστεύω με απόλυτη βεβαιότητα, είναι αυτό..."εδώ μόνο για λίγο".

sven (06.09.2009)

Φίλε Χάρη,

τη συμπάθεια και το σεβασμό μου για το θρήνο σου.
Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να οδηγήσει είτε στην απώλεια ενός κομματιού του εαυτού μας είτε σε μια ευαισθητοποίησή μας γύρω από πολλά πράγματα, καταστάσεις, σχέσεις και πρόσωπα στη ζωή μας, που να καταστήσουν την απώλεια αυτή, ταυτόχρονα και παράδοξα, και ενός είδους "ευλογία", γονιμοποιώντας και αντισταθμίζοντάς την εν μέρει...

Καλή δύναμη φίλε, η σκέψη μου κοντά σου.
Tsipouraki (07.09.2009)
Ο πόνος μιας τέτοιας απώλειας είναι πολύ μεγάλος αγαπητέ πτέραρχε. Όχι μόνο ο χρόνος, αλλά κυρίως αυτός, θα κάνει τη δουλειά του, αργά και σταθερά, και θα βοηθήσει στο να απαλυνθεί ο πόνος αυτός.
Εύχομαι ειλικρινά να είσαι γερός και να τον θυμάσαι για πολλά καλά χρόνια!!!

Καλό μεσημέρι!

pavel (07.09.2009)
Χάρη;;; για ποιόν μιλάς ρε φίλε;;;;;;
Oraclas (07.09.2009)
Είναι καιρός που φέρνει
τον έναν στον άλλον κοντά,
είναι καιρός που χωρίζουν οι σκέψεις
και μένουμε μόνοι..

Να είσαι καλά να τον θυμάσαι..
mardhm (07.09.2009)
Όχι παντοτινά στη γη! Μόνο για λίγο...
Για όλους μας ισχύει αυτό...

Ο άνθρωπος όταν γεννιέται κλαίει.
Όταν πεθαίνει έχει μια έκφραση ανακούφισης ίσως μια υποψία χαμόγελου... Ίσως κάτι βλέπει που εμείς δεν μπορούμε να δούμε... ϊσως και να είναι καλά εκεί που πάει...
Καλησπέρα Pterarhe!
nevitelle (09.09.2009)
Δάκρυσα διαβάζοντας το κείμενό σου. Η απώλεια αγαπημένου προσώπου είναι οδυνηρή και αφήνει πάντα σημάδια. Αν και έχουν περάσει χρόνια, ακόμα μου λείπει ένας αγαπημένος φίλος που τον "πρόδωσε" μια μέρα η καρδιά του, ήταν κι αυτός νέος άνθρωπος..
Ειλικρινά συλληπητήρια..
Την καλημέρα μου Πτέραρχε.
pterarhos (10.09.2009)
Ενα θερμο ευχαριστω σε ολους για την συμπαρασταση.

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
pterarhos
ΧΑΡΗΣ Λ.
DREAMER
από ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/pterarhos

Ολα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω!

Tags

Ποιηση



Επίσημοι αναγνώστες (14)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links