Μια βόλτα στο St. Petersburg αρκεί για να σε κάνει να καταλάβεις γιατί οι Ρώσοι πολέμησαν με τόση λύσσα τους Γερμανούς και πήρε ο διάολος τον Φύρερ...

Διότι κύριε όταν είσαι στο μέτωπο και πίσω σε περιμένουν Ρωσίδες, δε θες όχι  Γερμανός πεζικάριος να περάσει...αλλά ούτε απόφοιτός του Cambridge με Lacoste.

Για να είμαι βέβαια δίκαιος να πω ότι επειδή είμαστε και εμείς γενναίος λαός, με περγαμηνές και μπλα, μπλα, μπλα... θα κάναμε τα ίδια και ίσως περισσότερα αν μας περίμεναν Ρωσίδες!

Στα νεότερα...

O Sergey τελικά ήταν αυτό που λέμε.... Κamarand και Big Bossμαζί... διότι όπως είναι γνωστό  σημασία δεν έχει «τί» ξέρεις αλλά «ποιόν» ξέρεις! Πρώην αξιωματικός στα Ρώσικα υποβρύχια με λατρεία στον Πούτιν και την FSB ( πρώην KGB … πόσα σας μαθαίνω...)  χαιρετούσε 18 άτομα σε κάθε μαγαζί που μπαίναμε από τη πόρτα μέχρι το τραπέζι του...

Είχε το ύφος του καλύτερού σου φίλου αλλά αν είχε και ένα πιστόλι κάτω από τη μασχάλη δε θα έπεφτες από τα σύννεφα... 

Με λίγα λόγια ήταν ο τύπος που αν ήθελες μαντολάτο στις τρεις το πρωί (σε πολεμικό καταφύγιο, πρωτοχρονιά, με τρία μέτρα χιόνι, βραδιά εκλογών)   μπορούσε να στο βρει σε 32 δευτερόλεπτα

Η βροχή δε σταμάτησε όλο το καλοκαίρι και σιγά μη σταματούσε όταν πήγα εγώ (χωρίς ομπρέλα και παλτό). Μου έκανε όμως το χατίρι για μια βόλτα στο κέντρο. Τεράστιοι δρόμοι, πλατείες και πεζοδρόμια σε κάνουν να αισθάνεσαι Gulliver και  το λιγότερο στεναχώρια για τη πόλη που ζεις...

Ανάμεσα στα ραντεβού της τελευταίας μέρας κλέψαμε χρόνο για να τους τάφους των Ρομανώφ , μία αίθουσα του Ερμιτάζ και μια επίσκεψη στο κελιά των πολιτικών κρατουμένων. 

O Μεγάλος Πέτρος είναι παντού! Προτομές, αγάλματα, πίνακες και μουσεία. Δε θα μπορούσε βέβαια να είναι διαφορετικά σε αυτή τη πόλη... Κτίρια χτισμένα από την εποχή του που τα περισσότερα ανήκουν στο πολεμικό ναυτικό και σε πανεπιστήμια σου δίνουν να καταλάβεις τι θα πει πλούτος και λατρεία για την υπερβολή! Αμέτρητα παλάτια και τεράστια πάρκα  σε κάνουν να νομίζεις ότι είσαι σε ένα ατελείωτο σκηνικό και αν καταφέρεις να απομονώσεις λίγο το μυαλό σου δεν είναι δύσκολο να φανταστείς τις άμαξες στους δρόμους ...

Τέσσερα εκατομύρια κόσμος περνά καθημερινά τα κανάλια της «Βενετίας του Βορά» χρησιμοποιώντας 200 γέφυρες κι όμως δε μπορεί να γλιτώσει από το ανελέητο μποτιλιάρισμα.

Αποφύγετε την  τουριστική Nevsky αλλά αν δείτε στο δρόμο σας ένα bar με το όνομα Cheka μη φοβηθείτε να κατεβείτε μερικά σκαλοπάτια και να δείτε τι θα πει Russian way… είναι περίπου 50 μέτρα από το σημείο που δολοφονήθηκε ο Τσάρος Αλέξανδρος...κάντε τον ψαγμένο τουρίστα και θα βρείτε και το Cheka…

Μην είστε γραφικοί και μην μπείτε για φαγητό στο Ελληνικό Oliva ψάχνοντας κανένα Μήτσο σερβιτόρο και αποφύγετε όλα τα Ιταλικά εστιατόρια της πόλης...πίτσα έχει και στο Χαλάνδρι....

Εκεί που κανείς δεν τσιγκουνεύεται τίποτα, βλέπεις ακόμα χρυσούς τρούλους....τεράστιες λιμουζίνες...κόκκινες Μερσεντές και πολύ κακόγουστες γραβάτες... Hi light τα γυαλιστερά κοστούμια που με θλίψη είδα ότι εντυπωσιάζουν και σήμερα τους Ρώσους! Επίσης φοριούνται ακόμα δερμάτινες καπαρντίνες με αποτέλεσμα κάποιοι να μοιάζουν με το Neo…

Οι μέρες γενικά ήταν πολύ γεμάτες όμως το προτελευταίο βράδυ έπεσε η βόμβα...

-          σήμερα έχει πάρτυ στο Μουσείο Βότκας...

-          δεν αστεία αυτά παιδιά...πάρτε το λόγο σας πίσω...

-          αλήθεια Nikolay…

Έκανα να πιαστώ από κάπου γιατί τέτοια συγκίνηση είχα να νιώσω από τότε που μπήκα στα Κινέζικα Hooters.

-          You will experience some Russian Vodka Nikos…

-          I can handle… (πετάχτηκα σα τη ψωλή...)

Ο Shasa με κοίταξε με κατανόηση...

 -          Nikos be careful...

Στο μισό όροφο προθήκες με μπουκάλια Βότκας, περιγραφές απόσταξης, συλλεκτικές ετικέτες κτλ...(γενικά αδιάφορες μαλακίες...)

Στον υπόλοιπο χώρο ένα Bar που μπορείς να πιεις τα περισσότερα από αυτά που είδες καθισμένος σε πολυθρόνες από τις οποίες μάλλον δε θα μπορέσεις να  σηκωθείς ποτέ μόνος σου...

Έχοντας μπει σε εντατικό πρόγραμμα προετοιμασίας για αυτό το ταξίδι από τις αρχές Ιουλίου κατέτασσα τον εαυτό μου περίπου στο 7 (με άριστα το 10 ) απέναντι στο μέσο Ρώσο στην κατανάλωση Βότκας. Έτσι, από το μυαλό μου βέβαια...χωρίς κανένα δεδομένο ή προηγούμενη εμπειρία με Ρώσους!

Η άγνοιά μου αποδείχθηκε πανηγυρικά  και αναθεωρώντας κατρακύλησα σε μια θέση ανάμεσα στο 2 και στο 3!!! Ένιωσα προσβεβλημένος και ανίκανος να σταθώ αντάξιος της αρχαιοελληνικής μου καταγωγής όταν κατάλαβα πως είναι αδύνατο να ακολουθήσω αυτά τα βόδια...Τζάμπα η προετοιμασία ακόμα και στις διακοπές...

Μάζεψα όλα τα αποθέματα σε ψυχή και συκώτι που είχα και συνέχισα κάνοντας back-vocals στο Volga-Volga και την Katyusha!

Αφού έχω γίνει πασατέμπος αποφασίζω ότι το ρεπερτόριο με αγνοεί επιδεικτικά και τους πείθω να τραγουδήσουμε όλοι μαζί το «Απόψε» ενώ συνεχίσαμε με Βοσκόπουλο κλείνοντας με τον «Ανεπανάληπτο»

Φεύγοντας ανακαλύπτω με ικανοποίηση πως δύο Γερμανοί που ήταν στη παρέα είναι σε χειρότερη κατάστασή από εμένα αφού το περπάτημά του θύμιζε αγελάδες που κάνουν καλλιτεχνικό πατινάζ!!! Ενώ εγώ κύριος!

Βγαίνοντας από το μαγαζί και παρά την Βότκα, από το κρύο εξαφανίστηκε μαζί με τη ζαλάδα και το πουλί μου...

-          κοίτα να συνέλθεις γιατί έχουμε ακόμα ένα βράδυ...

-          το τελευταίο μου?