Πέρασαν και αυτές οι εκλογές και βρεθήκαμε αισίως στην επόμενη μέρα. Η επόμενη ημέρα μας βρίσκει με αυτοδύναμη κυβέρνηση, γεγονός αρκετά καλό καθώς όλα έγιναν μια κι έξω. Ομολογώ ότι παρακολούθησα με ενδιαφέρον τις εξελίξεις μετά τα πρώτα αποτελέσματα της κάλπης.

Όλοι πάνω κάτω ξέραμε το αποτέλεσμα, ακόμα και χωρίς δημοσκοπήσεις. Δεν ξέραμε το εύρος της διαφοράς. 10,4% υπέρ του ΠΑΣΟΚ. Καθαρή νίκη όμως σχεδόν κανένας δεν έκανε μια άξια αναφορά στην αποχή που έφτασε το 30%. Και πάλι όμως μιλάμε για νίκη 160 έδρων. Και αυτό είναι καλό γιατί ο κόσμος έχει κουραστεί με τα εκλογικά παιχνίδια.

Η Νέα Δημοκρατία ηττήθηκε και είδε μία συρρίκνωση των εδρών της. Μνημειώδης ήταν η φράση του κ.Ζαγορίτη "Μαυρίστε όσους σας πλήγωσαν". Και οι ψηφοφόροι μαύρισαν...ακόμα και τον ίδιο! Δεν πρόκειται να αναλύσω τα λάθη που οδήγησαν σε αυτήν την ήττα(αυτό το κάνουν εύστοχα οι δημοσιογράφοι). Απλά θα πω ότι και το θράσος έχει τα όριά του. Παρακολουθώντας την προεκλογική περίοδο έβλεπα τους εκπροσώπους του-τότε-κυβερνόντος κόμματος να κάνουν αντιπολίτευση στις προεκλογικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ και να υποστηρίζουν ότι είπαν μόνο την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Όλα εδώ πληρώνονται...

Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον απερχόμενο πρωθυπουργό. Διάβαζα σε αρκετές εφημερίδες ότι με διαφορά πάνω από 6% υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να παραιτηθεί. Και παραιτήθηκε. Και βλέποντας την δήλωση της παραίτησής του σκέφτηκα ότι αυτή ήταν ίσως η μόνη του δυναμική στιγμή, η μόνη ανάληψη ευθύνης, η μόνη προσωπική του πρωτοβουλία μετά από 5,5 χρόνια διακυβέρνησης. Δεν θα ήθελα να είμαι στην θέση του σε καμία των περιπτώσεων, όχι εξαιτίας της χασματωδούς ήττας αλλά εξαιτίας όσων τον περιμένουν στην γωνία.

Ήταν ένα προσχεδιασμένο τέλος. Με τρομάζουν αυτές οι εκλογές. Για να αποφασίζει ένας πρωθυπουργός την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες ξέροντας ότι αυτή θα σημάνει όχι μόνο την κάθοδό του από την εξουσία αλλά και από την ίδια την ηγεσία του κόμματός του, τότε κάτι δεν πάει καλά. Θα δείξει το πράγμα...

Από σήμερα νέος πρωθυπουργός της χώρας είναι ο Γιώργος Παπανδρέου. Μου αρέσει που κρατά χαμηλούς τόνους. Θέλω να πιστεύω ότι θα κάνει πράξη όσα είπε, αλλιώς θα είναι χειρότερος από αυτούς που έφυγαν. Φαίνεται(τονισμένο το φαίνεται, μέχρι επαληθεύσεως του) ότι ήρθε για να δώσει ελπίδα και όχι καθαρά για την εξουσία. Προεκλογικά βέβαια. Στην πορεία θα φανούν όλα. Προσωπικά δεν έχω ικανό τον Παπανδρέου να μπλεχτεί σε σκάνδαλα και όλα τα σχετικά, το θέμα είναι αυτοί που τον πλαισιώνουν.

Όμως επειδή οι εκλογές ανήκουν στο παρελθόν και επειδή εμένα κανείς δεν πρόκειται να με πάρει από το χέρι και να μου δώσει δουλειά(ανεξάρτητα τι ψήφισα), επανέρχομαι στην τρέχουσα επικαιρότητα.

Αυτό είναι το τελευταίο ποστ. Από αύριο η έδρα μου θα είναι η Αθήνα! Αρχίζει και επισήμως η φοιτητική θητεία. Περιτριγυρίζομαι από βαλίτσες, πακέτα και σακούλες. Internet δεν θα έχω για μερικούς μήνες(θρήνος....) και θα βολεύομαι με αυτό του πανεπιστημίου. Επίσης μου λείπουν και μερικά έπιπλα αλλά κρατώ την ψυχραιμία μου.

Αυτά λοιπόν...μέχρι το επόμενο ποστ!

ΥΓ: Παρά τις συνεχείς πιέσεις κατάφερα να αντισταθώ στις σειρήνες και δεν έφτιαξα facebook!