Σμυρνα  χρυσαφι  και λιβανι ,  βασιλικα δωρα , τιμες μεγαλοπρεπες.

Και το μεγαλο αστρο  να  δειχνει.

Το  σταυλο.

Τα  λιγοστα κουρελια που προσφεραν θαλπωρη

Μαζι με την ανασα των ζωντανων 

Στην αγκαλια  της μανας.

Ένα  μωρο μεσα στην καρδια του χειμωνα.

Καταζητουμενο.

Αθωο.

Η μανα του ξερει τον καυμο του , ο πατερας του , που καπου αλλου

Να απαγκιασει  η ετοιμογεννη , δεν βρηκε.

Η  κυρα που  εδωσε  το μερος.

Βοσκοι  εκεινοι  που στερξαν πρωτοι.

Δεν  επρεπε  να φτασουν  ακομα οι στρατιωτες

Όχι ακομα.

Το πρωτο του κλαμα, το πρωτο του χαμογελο.

Το πρωτο  ανακλαδισμα, μεσα στο σταυλο.

Διπλα στα ζωντανα της φατνης.

Διπλα  στα ονειρα  τις παρακλησεις  την ελπιδα .

Την ζωη.

Βασιλικα δωρα, τιμες μαγαλοπρεπες.

Βασιλιας  και πενης.

Ένα βρεφος   που  ειχε  ταχτει  πριν καν ανοιξει τα ματια του.

Αυτό το βρεφος  που τιμα την γεννηση του η οικουμενη, αυτό το βραδυ.

Και  αυριο  μεχρι  να σβυσουν τα γιορτινα φωτα.

Θα  ερθει στην θυμηση  παλι γυρω στην Ανοιξη.

Τοτε  που οι στρατιωτες  θα το εχουν βρει.

Κι  είναι πολλοι οι στρατιωτες…

Στρατιωτες και οι καιροι.

Στρατιωτες  που καποτε  γινομαστε οι ιδιοι.

Όχι ηθελημενα.

Χωρις  φορες να το καταλαβαινουμε.

Αλλα   γινεται.

Σμυρνα  χρυσαφι και λιβανι.

Ας  μην είναι αυτά, τα δικα μας δωρα.

Ας  είναι  ένα χαμογελο ενας  ζεστος λογος

Ας είναι η σκεψη  ότι  ο διπλα  ειμαστε εμεις.

Ο οποιος  διπλα.

Ας  είναι η σκεψη  ότι  η αγαπη , ο σεβασμος , η αξιοπρεπεια

Είναι ζητουμενο  και του διπλανου.

Θα  είναι  πιο ζεστο  ετσι το  αποψινο βρεφος  μεσα  στο καταχειμωνο.

Και θα χαμογελαει.

Φατνη  και βρεφος  αυτό το βραδυ  οι καρδιες.

Και οι σελιδες του Παπαδιαμαντη.

Καλα  Χριστουγεννα  καλες γιορτες.

Με χαμογελα  κι ελπιδα.