Καλησπερα.

Εχουμε   να  τα πουμε  μερες.  Από  εκεινο το μεσημερι  στου  Ψυρρη.

Τεταρτη ηταν. Αναμεσα  , στα  πραγματα  του παλαιοπωλειου, στο βεστιαριο

Που πια δεν υπηρχε  εκει.

Στα βηματα  μεσα στα  στενα  μεχρι  την πλατεια.

Το γωνιακο τραπεζι  και τις παγωμενες  μπυρες.

Ξερεις  πως είναι. Όταν   ο λογος  δεν  προτασσεται.

Όταν  το πρεπει  αντιβαινει  το  αισθανεσθαι.

Τι  εμεινε;  Όχι  η κουβεντα  , η  αυρα.

Η αποσταση  αναμεσα  στα  παγωμενα ποτηρια .

Στιγμιαια  μακρυσμενα, συχνοτερα  να σμιγουν μεταξυ τους

Και μετα  να χαριζουν δροσια  χαμογελο  λαμπερες ματιες.

Και μετα ερχοταν  ο λογος το γελιο  το αγγιγμα.

Δεν εχει  τοπο  ν’ αναπαυτει  η ματια  περα  από  το ταξιδι της μορφης

Της αγαπημενης .

Σταθμος  , και  εναγκαλισμος  και  ολη φλογα  σε δυο λογια,

Σ’έναν ασπασμο.

Σαν την αγκαλια  το σηκωμα  στον αερα , τοσο αναλαφρο λοιπον

Πουπουλο σχεδον, το αιτιο  λατρειας;

Τι είναι αυτό ;

Πως συμβαινει;

Τι βαραινει πιο πολύ ;

Η ματια  , το χαμογελο  ,  η αυρα;

Πανε μερες  που  ηθελημενα   σιωπω.

Θα θελεις  μιαν  αιτια.

Υπαρχει.

Στο νου  παιζουν  ,  καποια κομματια.

Σπασμενα κομματια ανακατα χωρις σειρα.

Θα δωσω  την αρχη του μιτου.

Ισως  μπεις  στον ιδιο λαβυρινθο..

Boat on  the river.

Από την  Πεμπτη  εχουν μεσολαβησει

Ενας απεργος  πεινας  ,  μια συνελευση

Και μια ταινια.

Θυμισε με τον χειροτερο τροπο  , αυτό  

Που θελω  να ξεχνω.

Αν τυχει  και ακουσεις  τα κομματια, μεινε λιγο παραπανω

Στο  Lady  in  black.

Δεν ξερω  ποτε θα σε ξαναδω.

Υστ.

Κτητωρας  των λουλουδιων  ποιος είναι;

Αν εχεις απαντηση

Θα  είμαι εκει.