Μια φορά κι’ ένα καιρό κάποια  ηλικιωμένη αγγλίδα τουρίστρια, «που για πρώτη φορά ταξίδευε στην Αυστραλία» σε μια μοναχική της διαδρομή σε, ένα δασοσκέπαστο πάρκο  καθώς  κοντοστάθηκε  να θαυμάσει  μια υπεραιωνόβια  βελανιδιά είδε, ανάμεσα  στα κλαδιά της να τη παρατηρούν  δυο μικρά, παιχνιδιάρικα ματάκια.

Ω!  Φώναξε γεμάτη χαρά, ένα τρισχαριτωμένο μικρό κοάλα!  Και ξεκρέμασε από τον ώμο της μια φωτογραφική  μηχανή να το αποθανατίσει.

Τα πονηρά ματάκια ανοιγόκλεισαν βιαστικά μπροστά στο στιγμιαίο φλάς, πριν χαθούν βιαστικά στα φυλλώματα.

Μαμά , μαμά, φώναξε  τρέχοντας, με τη ψιλή του φωνή  το ένα γκρι  ποντικάκι.

Τι είναι παιδί μου απάντησε τρομαγμένη η μαμά ποντικίνα.

Αυτή η ξερακιανή κυρία, με έβρισε, ξανάπε το ποντικάκι.

Μπα!  Και, πως κατάλαβες  ότι σ’ έβρισε?

Με αποκάλεσε κοάλα!

Έσκασε στα γέλια η μαμά ποντικίνα, προτού αποπάρει τρυφερά το αφελή  μικρούλη ποντικό.

Είδες όταν σου λέω να προσέχεις στο μάθημα των Αγγλικών.

Γιατί καλέ μαμά, αποκρίθηκε εκείνο γεμάτο απορία.

Γιατί τότε θα ήξερες ότι  στα Αγγλικά εμάς τα ποντίκια  μας φωνάζουν  κοάλα!!

Και, ενώ ο  τζούνιορ  ποντικούλης άκουγε τη μαμά του να του εξηγεί,  κάπου  από το βάθος της φωλιάς  ακούστηκε η βραχνή φωνή του ποντικόμπαμπά.

Τι το μπερδεύεις το παιδί, καλή μου!

Που, είδες εσύ πως το μπερδεύω και πετάχτηκες ?

Μα, αφού  ξέρεις τα ποντίκια στα Αγγλικά  λέγονται  μάους!

Προφανώς εσύ, μπερδεύεις  τα Αγγλικά , με τα Αμερικάνικα απάντησε εκνευρισμένη η ποντικόμαμά!

Στο σημείο εκείνο ο  τόσοδοποντικούλης  τσιτώθηκε στα πίσω του ποδαράκια  λέγοντας, με στόμφο.

Έχω την εντύπωση πως από ξένες γλώσσες δε σκαμπάζετε  γρι

και  στα  Αμερικάνικα εμάς  τα ποντίκια,  μας φωνάζουν Μίκυ μάους

είπε,  και  έτρεξε  χαρούμενο να ξαναστηθεί εμπρός στο φωτογραφικό  φακό, αφήνοντας σύξυλους τους γονείς του!

Πάνω  εκεί  η  γέρικη βελανιδιά  που τόση ώρα  άκουγε τη συζήτηση ρώτησε γεμάτη ενδιαφέρον .

Ε’ πολυμαθείς μου  γείτονες  εσείς  που, κατέχεται από ξένες γλώσσες!  Δε λέτε και σ΄ έμενα να καταλάβω.  Όταν με φωτογραφίζουν διάφοροι περίεργοι,  με βρίζουν όταν λένε πω, πω, μια κουφάλα!!