Μια φορά κι’  ένα καιρό  τη  καταπράσινη  χώρα των φυτών,  …ανέλαβε  να τη κυβερνήσει  ο άρχοντας   Περονόσπορος.

Ευθύς  μόλις  έλαβε  την πρωτοκαθεδρία,  κάλεσε  τους  τρείς  των   ισάριθμων  επαρχιών αρχιβλαβερούς   των  αγρών,  να συσκεφτούν  για μια ριζική  αλλαγή του πολιτεύματος.

Οι  έπαρχοι  μόλις πληροφορήθηκαν  το γεγονός  σέλωσαν  τις   μοντέρνες  χελώνες   τους  και  με  καρτερικό  καλπασμό  έφτασαν  στο αρχοντικό  του  Περονόσπορου  όπου, ο  επί της  υποδοχής  χτυπώντας  τρείς  φορές  την επίσημη  ράβδο  παρουσίας,   φώναζε βαρύγδουπα σε κάθε  άφιξη .

Εισέρχεται  ο   αρχιβλαβερός  της  σπανακοεπαρχίας  του  αρπακολιστάν  :   Ατάκα και επί  τόπου!

Εισέρχεται   ο  αρχιβλαβερός    τη  τσουκνιδοεπαρχίας  του  υπεξαιρεσάν:  Τσουρελάκης!

Τελευταίος  και καθυστερημένος  εκφωνήθηκε  ο  αρχιβλαβερός    της  σπόροεπαρχίας  του  τσαλαβουτιστάν  :  Τόπιγκελ!

Μετά  τις  πρώτες  γονυπετείς  υποκλίσεις  και τα δώρα  στον  άρχοντα  Περονόσπορο  όλοι  μαζί  … εξιλεώθηκαν  στο  γεμάτο πράσινα  ζαρζαβατικά,   ατέλειωτο  τραπέζι   των συμποσίων.

Πάνω  εκεί στη ζόρικη  δυσκολία  της κατάποσης  των  εδεσμάτων  ο  νεαρός  άρχοντας  αφού  εξήγησε τους  λόγους  της τσιμπουσιανής  πρόσκλησης  απαίτησε  από  το καθένα  να του υποδείξει , ένα καινούριο σύστημα  διακυβέρνησης  της  καταπράσινης  χώρας.

Μισοζαλισμένος   ο  έπαρχος  Ατάκα και  επί  τόπου, είπε στο Περονόσπορο.  Άρχοντα  μου  εγώ  λέω  να χρήσεις  τον εαυτό  σου Βασιλιά και,  το πολίτευμα να μετατραπεί  σε Βασιλεία.

Δε σφάξανε,  απάντησε  ο περονόσπορος.   Αυτό είναι ξεπερασμένο  και εγώ, με τίποτα δε θέλω  κάποια  στιγμή  να καταντήσω  τέως.

Μεθυσμένος  πετάχτηκε ο  έπαρχος  Τσουρελάκης  που  φώναξε.  Άρχοντα  μου  η λύση είναι, να αυτόαναγορευτείς  σε  δικτάτορα  και το σύστημα να μετατραπεί  σε  δικτατορία.

Δε το θεωρώ πρόσφορο,  για να μη σου πω  ότι φοβάμαι  να καταλήξω  σε φυλακή  πολύ δε περισσότερο,  να  καταντήσω  σε  κάποιο  πηγάδι  η  υπόνομο αποκρίθηκε  έξυπνα ο  περονόσπορος.

Ο  Τόπιγκελ  που μέχρι τότε,  «μπας  και κατεβάσει  ιδέες»  έξυνε  εύχαρις  τη γκλάβα μαζί  με  τη φουσκωτή  κοιλιά  του ακούστηκε  διαπεραστικά.

Ύψιστε  άρχοντα  κάπου,  στο  ανθρώπινο  σύστημα  κάποιοι  Έλληνες   έχουν ανακαλύψει, ένα περίεργο πολίτευμα  που το ονομάζουν  Δημοκρατία.

Δημοκρατία?

Μάλιστα άρχοντα  μου  Δημοκρατία.

Και, πώς  λειτουργεί  το σύστημα αυτό?   Ξαναρώτησε  γεμάτος  περιέργεια  ο Περονόσπορος.

Είναι  πολύ  απλό  απάντησε  ο  Τόπιγκελ.   Αψηφούμε  τις  τελείες  και  συναμεταξύ  μας δημιουργούμε  μερικά  κόμματα.  Αραδιάζουμε  κάποιους  δυσνόητους   παραβολικούς  χρησμούς   που τους  βαπτίζουμε  σύνταγμα  και  πείθουμε τις πρασινάδες  ότι  δήθεν  για να τις εκπροσωπούμε  θα πρέπει  να μας ψηφίζουν  ελεύθερα!

Μετά  συστήνουμε,  ένα  βολευτικό  οίκο  και  από κει  στο όνομα και πάλι  της λαϊκής   κυριαρχίας ,  μπορούμε  να  κάνουμε  πράγματα και  θάματα  δίχως  ποτέ,  να μας  ενοχλήσει  κανείς!

Και τούτοι  οι Έλληνες  που ανέφερες   τα καταφέρνουν  καλά,  με το δικό τους πολίτευμα?

Εξαίρετα  γιατί  έχουν  Δημοκρατία  τρία  άλφα!

Δηλαδή?

Ασυδοσία,  απληστία,  αναρχία!

Αυτό  είναι πράγματι  ενδιαφέρον  καιρός  να το δοκιμάσουμε  είπε  ο  Περονόσπορος  και  έκτοτε,  η πράσινη  βουρλοχώρα,  απέκτησε  Δημοκρατία.

Έτσι, ενώ   ο άρχοντας  και  οι  παρατρεχάμενοι   του  πέρναγαν  εξαιρετικά   στα κουτόχορτα?    Έπεσε  φυλλοξέρα!!!