Καθώς   έμπαινα στο άστυ
κάποιος  μου φωνάζει, πιάστη
πάνω που, την έχω αρπάξει
άλλος  διατάσσει,  άστη.
Κοντοστέκω   απορημένος
και μονολογώ  ο  καημένος
τώρα, τίνος  κέφι κάνεις
την αφήνεις  η  τη πιάνεις?

Ο ένας  μου πετάει  ατύπως
συμβουλή  που,  μοιάζει  γρίφος.
Μην  ακούς  αυτός  τι  λέει
πιάστη,  κι’  άστη   να σου κλαίει.
Τότε  ο έτερος  χυδαίος
μου φωνάζει και, βιαίως
βάστα τη,  μα αν την αγγίξεις
μαύρο  δάκρυ που θα χύσεις!

Απ’  τη σύγχυση  θα… σκάσω
να γελάσω η να κλάψω!
Φίλοι  μου εσείς  απ’ έξω
βρείτε  μου  πως  να  ξεμπλέξω?
Τέτοιο  δίλλημα    μεγάλο
που  όπως  και να γίνει  χάνω,
δεν μου έχεις  τύχει  άλλο.
Την αφήνω η τη πιάνω?!!