Σε  σώμα  που  ανθοφορεί

ξεφύτρωσαν,  δυο  ρώγες.

Ευλογημένος  ως   καρπός

μα  καίει,  σαν  τις  φλόγες.

Μπουμπούκι  τριαντάφυλλο

ροδίζει,  σε  δυο  χείλια

και,  τις  …ντροπής   στις   παρειές,

ο  έρως …Βάφει  μήλα.

Ευωδιαστό  ανθόμελο

η   κάθε  ρώγα,  στάζει. 

Ηδυπαθή  ερέθισμα    

στο  νου,  ακμαίο  βάζει.

Στο  σώμα  το  ολάνθιστο

να  μείνω,  επιλέγω.

Αγνότητα  αβάπτιστη

πάνω  του,  να   συλλέγω.

Τριγύρω,  τόπος   άβατος

κανείς,  δεν  επιβλέπει.

Αλαργινός   …παράδεισος

που  τη  ψυχή  μου,  θρέφει.

Αποκοιμιέμαι  ευτυχής

στο  ιρίδισμα  νευμάτων

θεός,  μιας  άλλης  εποχής

στο  σώμα,  των  θαυμάτων!