Σ’ ένα καφέ μόνο για γυναίκες έτσι, για αλλαγή σκέφτηκαν, να καλέσουν μόνο, για δυο βραδιές, έναν ταλαντούχο κομφερασιέ  ώστε, να παρουσιάσει, κάποιον  βιρτουόζο κλασικό  κιθαρίστα.

Από την πρώτη κιόλας μέρα τα θηλυκά, γέμισαν  το μαγαζί ασφυκτικά.
Ο  κομφερασιέ μετά από μερικές εύθυμες παρλαπίπες διακόπτοντας  τα μπιζαρίσματα των κυριών φώναξε με στόμφο και, τώρα θαρρώ,  έφτασε  η ώρα να απολαύσετε τον κιθαρίστα μας  ο οποίος, θέλει να σας την παίξει στα όρθια…
Το αρχικό μούδιασμα διαδέχτηκαν ψίθυροι και, τι είναι αυτά και, που βρισκόμαστε, αν θέλαμε τσόντα, θα πηγαίναμε αλλού, αίσχος, ντροπή  κάνοντας  το αφεντικό να  ξεροκαταπίνει διαβλέποντας,  το επερχόμενο ρεζιλίκι….

Όμως, ο χιουμορίστας κομφερασιέ καθώς ο φανταιζί κιθαρίστας έκανε την εμφάνιση του πρόλαβε τις εντεινόμενες αντιδράσεις συνεχίζοντας,  πρώτο κομμάτι  το…
Με την κιθάρα μου, στα όρθια  κάνοντας τον γυναικόκοσμο έστω και αργά να καταλάβει κατάλαβε την γκάφα του ξεσπώντας, σε δυνατά γέλια μαζί, με τα ζωηρά χειροκροτήματα.

Την επομένη βραδιά στην κατάμεστη αίθουσα ο κομφερασιέ εν’ μέσω επαίνων μπράβο, ζήτω ξανάριξε την ατάκα του και, τώρα ο βιρτουόζος καλλιτέχνης μας επιμένει, να σας την παίξει στα όρθια.
Ε’ όχι πάλι το ίδιο κομμάτι..ακούστηκαν φωνές από την γεμάτη σάλα.
Μα ποιος, μίλησε για κομμάτι…

Αλλά, τι?

Θα σας παίξει  εκείνο, που πρωτοπήγε το μυαλό σας χθες ….!