Βαθυστόχαστες  εκφράσεις

η  σοφία δίχως …οίκτο

είναι εκείνα,  που απορρίπτω

σ’ όλες  τους, τις  διακυμάνσεις.

Ξεδιαλέγω  σπείρα, σπείρα

της  ζωής  τα  ότι, κι’ ότι

αφενός,  γιατί η  διότι

αντιστέκομαι, στα  στείρα.

Αναπόσπαστο κομμάτι

ως  πιστεύω, στη ζωή μου

τη  πληγή, με την αφή μου

θέλω ο δάχτυλος  να δράττει

 συνεπώς,  ιχνηλατώντας

μονοπάτια  μετ’ επαίνων,

ρότα , αρνούμαι των ανέμων

εις  τη γη γερά, πατώντας.

Κατ’ ευφημισμό αλήθειες,

απαρνιέμαι  επιμόνως

έστω επιρρεπείς, στο …μόνος

πίσω, από απλές  συνήθειες

που  επαρκώς, με ξεκουράζουν

δρώντας  διαρκώς,  σε πείσμα

όσων , μιας  τριχός  το ψήγμα

ως  τριχιά , παρουσιάζουν!

Προτιμώ, πριν αφορίσω

τα …κενά  τους,  μη συμπλεύσω

εν θερμό προτού, διαλέξω

εύνοια μου που, θ’ …αφήσω

 έτσι, εγκράτειας  πορεία

αφενός  δοκιμασμένη,

αφετέρου  προικισμένη,

επιλέγω η  εμπειρία.