Κεφάλαιο  δ… το μικρό

Σκηνή    Τέταρτη

Αποκαλύψεις.

Μμ!   Χαφιαδελφέ  δύσκολη  η κατάσταση.  Και, δε μου λες  μονόχνοτη νυφίτσα,   τι σκέφτεσαι  τώρα να κάνεις,  για το χωνί σου?   Ε’ συγνώμη το πισινό σου?   Μ’…που να πάρει…  τα  δούνε και, λαβείν  ήθελα να πω.

Μαυροχαρχαλιασμένο  τρωκτικό!  Γλώσσα  λανθάνουσα  αλήθεια λέγει. Καταλαβαίνω  πολύ καλά  που το  πας,  μα έχε χάρη, που βρίσκομαι,  σε

επιπλοκή,  ψυχοπαθητικής  κινδυνοπάθειας.

Κοκκινόκωλη  μαϊμού,  με το μπαρδόν  αλλά,  αν  παρεξήγησες  το κατακλυσμιαίο  ενδιαφέρον μου, στο δηλώνω…

Θα δακρυεγχύσω  ανεξίτηλα.

Εκφυλισμένο  ποντικοκούραδο!   Τράβα  χειρόφρενο και, μην προσπαθείς  να με …υποσκάψεις  κροκοδείλια,  μη σου αμολήσω  τορπιλοκλανίδιο  999 μεγατόνων τύπου Φουκουσίμα  αχταρμά,  με καμηλοπαστουρμαδίνη  και,  ενθυλακώσεις  τεταρταίο  πυρετό,  μέχρι  λήξεως  της  θητείας  σου  στη  κόλαση , έγινα  κατανοητός?

Εκχύλισμα  του απόπατου!  Παρ’ ότι, με αδικείς  σανφασόν,  βάζω ολοταχώς  όπισθεν  και , επανέρχομαι,  στα  αγωνιώδη δρώμενα.  …Παίξε  παράταση, στα δίφθογγα.

Τέλος  πάντων πετσικαρισμένε  βαρχαλαμά.  Δίνω τόπο στην οργή και, συνοψίζω… 

Προχθές,  που λες  παραμορμολίκιο  ξεκατίνιασμα  αποτόλμησα,  ένα απέλπιδο  μπουκάρισμα.

Τι  ενεπνεύσθεις,  μωρή  οπισθομπάνικη  εταίρα?

Αναγκάστηκα,  μετά από  καταπιεστική εισήγηση του δουλοπρεπούς  μου επιτελείου,  να  ζητήσω  οφ δη ρέκορντ  ακρόαση,  από τον  λευκογένη  Πετρουήλ.

Ωχ!  Τσιμπουκόρουφήχρα  μου!  Σε σκέφτομαι  ταπωμένο και, επικλινή  μπροστά,  στο δακρύβρεχτο και, σε συμπονώ βαθύτατα…

Τουλάχιστον η πεφωτισμένη  προσέγγιση,  επέφερε ποθητό  αποτέλεσμα?

«Ναι  αμέ, να το, αποκρίθηκε  ο Εωσφορήμ  δείχνοντας,  μια παρδαλή  μπατανία,  που φόραγε, στο κεφάλι».

Δεν καταλαβαίνω,  «και, με τούτο  πάλι, σαν κτήνος  μοιάζει, σκέφτηκε  ο  Βελζεβούλ  χαιρέκακα»  προς  τι  το  κουρελόπανο?

Άπλυτη  διαβολόκαλτσα, περίεργο  εσένα  και, να μη σου κινήσει  την περιέργεια  το μοντέρνο ντιζάιν?

Όχι,  ναι,  αναρωτήθηκα  δε λέω.   Πολύ μου άρεσε  το  ντεκλαρέ …τσουβαλοσκέπασμα,  που …προσγείωσες  επί της  χαμέλεοντειας  κόμης σου  σαμαροσκούτι,  σπέσιαλ  δικέ  μου.

Α!  Είναι  τελευταίο  μοντέλο, ενός  πρόσφατα  αφιχθέντος  μόδιστρου  του Χ.ααρμάνι  είπε, γεμάτος καμάρι  ο Εωσφορήμ.

Είπα  κι΄ εγώ,  «συνέχισε το δούλεμα  ο Βελζεβούλ»  γι’ αυτό  το προφίλ στην ελαφοντομουτσουνάρα  σου φαντάζει…  εξαντρίκ.

Αμυαλοφυγόδικε  όλα καλά μα, δε  ρωτάς γιατί, το στρεσάρισα?

Ειλικρινά,  με θάμπωσε  τόσο ο  ραφινάτος  σαβανοκεφαλοδέτης  σου που,  δε πρόκαμα…

Ερωτώ  το λοιπόν…  Πουρκουά  το …επιφορτίστηκες?

Για ν’ αποκρύψω το αυγοειδές  καρούμπαλο,  τσογλανογυαλισμένο  ρετάλι.

Καρούμπαλο, ποιο, καρούμπαλο?

Κτηνοβάτη!  Ορίστε,  «έδειξε  αφαιρώντας, με μια κίνηση τη  κεφαλόλινάτσα»  δε  βλέπεις,  που έγινε  ίσο, με τα  βερνικωμένα  μου κέρατα.

Πω, πω!  Ρε χολεριασμένη  παραφυάς τούτη, την  βέρι  νταμπλ  μόστρα,  στην έκανε, με την αγιαστούρα  ο αρχέγονος?

Εμ, ποιος άλλος.

Και , περικαλώ  διατί,  σε υπεδέχθει  μετά  βαίων  και , περικοκλάδων

Διότι  του  ανέφερα  ψυχρόαιμα  τη φράση,  θέλουμε  επιπρόσθετη,  δανειακή  επιχορήγηση  ειδάλλως,  πάμε σούμπιτο  κατά …διαόλου.

Όποτε,  βιτσιόζα  σουρλουλού  πάνω στο μελωδικό  ρεφρέν  ο ευυπόληπτος,  θα σου τρατάρισε  το κέρασμα.

Αστραπιαίος  μάλιστα!   Για πότε ξαρμάθιασε από την ζώνη  τα  βαρόκλειδα  από το  Ευήλιο  οικόπεδο,  για πότε  τ’ αμόλησε  και… 

Σε  πέτυχε στο περδικοκαύκαλο  ο αθεόφοβος ούτε, που το κατάλαβες.

Δυστυχώς, ανεκδιήγητε  τράβα ρούφα.

Συνεχίζεται… μανιωδώς.