Κεφάλαιο  στ… το διπλό

Σκηνή    Έκτη

Διαταγές.

Ντουβάροσπάγκος  σου λέω  ο αγιοκλέφτης!

Ψιλοκουβέντιαζα, με τον έρμο το Γαβρίλη  και, μου τα  εκμυστηρεύτηκε.

Τον έχει ξεπεντάριασει, στο χαρτοκλέψιμο  μέχρι και, τις  χεζμένες  σκελέες  του, τις έχει υποθηκεύσει…
Τώρα  έβαλε στο μάτι να του …στοκάρει  και, την ρομφαία…

Χειρότερος  κι’ από τη ΤΕΠ σου λέω  ο αγιογδύτης.

 Μιλά  κολασίστικα  μαυρόγατα  να καταλάβω…

Τι εστί σκελέα?

Παραφουσκωμένο  κρασοβάρελο!  Τα μαύρα περιβραχιόνια τα γνωρίζεις ?

Εκ’ του μακρόθεν, υποκινούμενος.

Η σκελέα λοιπόν μαυριδερέ απήγανε  είναι, ένα μεγάλο περιβραχιόνιο  της  μέσης, με  εμπρόσθια  ξετσίπωτη τρύπα.

Βρε  αποχαυνωμένη  φακαρόλα  γιατί, με ταλαιπωρείς ανυπόστατα  πες μου σώβρακο, να καταλάβω.

Και,  που  θες να μυρίσω τις  παρανυχίδες  μου  σκουριασμένη ρεκλάμα  ότι, κατέχεις  από  σώβρακα. 

Μουχλιασμένε  πελτέ  προτού, σε  κακοφορμίσω  πατόκορφα  λέγε…

Η  τ.ε.π  τι μέρος του λόγου είναι?

Τοκογλυφική  ένωση  παραδείσου,  αδιαμόρφωτε κοπρίτη…

Έτσι και, ξεπέσεις, στα… σαρκοβόρα τους νύχοδοντα, μαύρη είν’ η νύχτα, στα βουνά, στα όρη, στα λαγκάδια…

Σου ρουφούν μεδούλι και, αίμα ακαριαία.

Σοβαρά?

Εμ’ τι αστεία…

Μπροστά  τους τα βαμπιράκια μας μοιάζουν, με  τσικό  υποαλεργικής ανεμοβλογιάς .

Μεγαλάσχημε  τοκογλύφε!   Οφείλω  να τ΄ ομολογήσω.  Είσαι  περιγραφικός  και,  αδιαλείπτως, γραφικός…
Όμως Εκτός, από το τσουγκρισμένο σου κολόκυθοκέφαλο, δε μπορεί και, κάτι  άλλο, θα  σου σπικάρισε ο  άμωμος, για να καταφέρεσαι  εναντίον του, με  τόση  εχθρότητα.

Χαλάμε,  είπε  ο φραγκοφονιάς εκατό  φορές περισσότερα  από ότι, στο παρελθόν  δια τούτο  ο  Μέγας …αναμάρτητος  του κοινοποίησε  αυστηρό κιτάπι.

Μη μου το λες…

Ο Μεγάθυμος, ενέσκηψε  προνοητικός,  για μας?

Εμ’ για ποιούς  γδαρμένη  ανεμοδούρα, για τους τρέχα γύρευε?

Και τι, διέταξε το υπέρκαλο ον?

Το κακό μας καιρό και, το μαύρο μας χάλι.  

Εξήγα το λοιπόν,  να πάρω πρέφα.

Χαμηλότοκοι  δανεισμοί  και,  επιδοτήσεις  στοπ…

Δεν μπορεί λέει  εμείς,  (με ξετιναγμένο  κρατικό  προϋπολογισμό)  επειδή γουστάρουμε  υπερευδιάθετη  διαβίωση, να ζούμε εις βάρος  των άλλων  και ,επί  πλέον να τους θεωρούμε, ως μέγιστα  κορόιδα.

Δηλαδή, μας  σούρνει  τ’ εξ’ αμάξης?  Πολύ  ζοχαδιασμένη προσέγγιση…   Ενδοδαπέδια  δική του πρόταση,  υπέπεσε?

Μόνο!   Γρανιτόβραχος  που αποκολλήθηκε  και,  κατρακυλάει…

Έτσι και, μας  καταπλακώσει,  θα πάθουμε  εντεροκολικό  φοροξενύχιασμα  καθολικής  ολκής  αλλά, τι τα θες τι τα γυρεύεις.

Όπερ σημαίνει,  βατραχοκαλικάτζαρε?

Όπερ  σημαίνει,  μουχλιασμένη  αρχιδόφλουδα  η  ασπαζόμαστε  τα τύπου  Κρίστοφερ  Λί  γκράν γκινιόλ μέτρα  περιστολής  η  περικόπτουμε  το  τραχειοτομικό  μας  άνοιγμα  τουτέστιν,  το λαιμό μας.

Δηλαδή  ματσοκόκαλα, το γδάρσιμο  προβλέπεται  μακρύ και, επίπονο, σαν …αγγούρι  γαϊδουρινό  ας πούμε?

Βελτιωμένη  επανέκδοση το τίποτα έτσι και, πληροφορηθείς  τα καθέκαστα  το προαναφερθέν,  θα μοιάζει, με χρησιμοποιημένη  οδοντογλυφίδα.

Ε’ τότε, τουρλού  μανιφατούρα σίγουρα,  θα  υπονοείς  κάτι  τις…  μεγαλύτερο.

Σκουληκοφαγωμένη  ταφόπλακα,  ελαχιστότατα…

Έχεις  ματακούσει, για την κάνη από το πυροβόλο του άρματος Λέοπαρντ?

Ου! … αυτή τη σκοτώστρα  δική μας ευρεσιτεχνία.

Ε!  λοιπόν, με όλα τούτα που ζητάνε κάτι τέτοιο, θα μας παρεισφρήσει και, μάλιστα, άνευ ίχνους γράσο άντε μετά, να το αποχωριστείς …
Χώρια, που μας υποχρεώνουν σώνει και, καλά να αποδεχτούμε ότι, μας αρέσει κιόλας!

Πλατειοφαρδόκολε!  Πάλι για σένα …έφεξε, θα το απολαύσεις ,σε ηδονιστική μεγαλοπρέπεια.

Κερχανατζή  της  απαραδεκτοσύνης  αυτό, περιδινείτε  πάνω, σ’  ένα μονάρχιδο  βάρος 90  τόνων  εύκολα θαρρείς , το απολαμβάνεις?

Δύσκολο  ε?  Μωρέ μπιχλιμπιδιώτισσα   καπνικαρέα,  λες ,να πάθουμε  τέτοια πανωλεθρία  πάλι,  αν το καλοσκεφτείς  ίσως, να  μην έχει  και, πολύ άδικο, για τα ασυμμάζευτα  το παρά Θείον αειθαλές. 

Τι τσαμπουνάς  ρε  χυδαιόμορφο  προστυχορέμαλο!  Να την βγάλουμε πως?  Να κόψουμε την ανέμελη  ζωή  η  να πιούμε  παραθείο?

Διάβασε τούτο το μεσοπρόθεσμο  απορρυθμιστικό τους  επιβλαβόσυνο  και, μετά μου λες αποκαθηλωμένες  μπουρδολογίες  αποκρίθηκε  ο Εωσφορήμ  πετώντας  του, ένα χεσμένο  τετράφυλλο,  σκατόχαρτο  πολυτελείας.

Συνεχίζεται… μανιωδώς.