Κεφάλαιο  Η… το Μεγάλο

Σκηνή    Όγδοη

πένθιμα μαντάτα.

Πρωκτοδολιοφθορέα…  Εννοώ  τον  εσμό των ακόλαστων  τραπεζοεισπρακτόρων, που ενίοτε συντροφιά, με πτωματάρχες  και,  τρισαμαρτωλούς  φοροκλέπτες  του συστήματος,  (σαν  εμάς δηλαδή)  εντάσσονται,  εξ’  απαρχής σύμπαντος  σε ρυθμίσεις  αλλά, ουδέποτε  δίνουν δεκάρα τσακιστή…

Άσε, τους  συνδικοπροαγωγούς  προεξάρχοντος του Μολώχ  της ασφάλτου, που παρέα, με το δαίμονα του τυπογραφείου και, κάθε φθοροποιό σούργελο,  διαμαρτύρονται  προσφεύγοντας,  στα  ιεροδικεία  διεκδικώντας αναδρομικά  και, υπερωρίες.

Που πάει να πει  προμελετημένη  ξεφτίλα?

Πάει να πει πως, εξακολουθεί να γίνεται της  εκπορνευμένης  το κιγκλίδωμα.

Για,  ξαναρίχτο  αυτό  άνευ, καθαρευουσιάνικης  υψηλής  κυριότητας πασαλομπήχτη.

Της  πουτάνας το κάγκελο!  Τυφλίτη της ευρυμάθειας.

Ε!  Παιοαρμεχτή!   Πασίγνωστο  στο ότι,  παρέμεινα  ισόβια  μετεξεταστέος   στη πρώτη μικρά…

Μου ξέφυγε η  εφαρμοσμένη κουτορνιθολογία  όπως του  λόγου σου…

Εν τέλει, τα όσα αναθηματικά μου περιέγραψες  γιατί,  συνεχίζονται?

Διότι  μαστουροκόπανε!  Το θεωρούν  δημοκρατικό,  συμβατικό  τους δικαίωμα…
Κατεργάζονται  λέει,  υπέρκακους  σχεδιασμούς  επί πλέον του πενθημέρου  ούτως  ώστε, ξεπερνούν κατά πολύ το κανονικό  ωράριο της κακοήθειας.

Σαν να λέμε, ξεσηκώθηκαν οι  τσίρλες,  ενάντια  στις σβουνιές…

Ως εκ’ τούτου, εις παλιότερος ανήρ,  που τυγχάνει να  βρίσκεται στην συντροφιά  μας  καλά  έλεγε ότι, γίναμε,  ένα απέραντο φρενοκομείο.

Βρωμύλε  της  παρανόησης!   Αναφέρεσαι  στον αποστεωμένο,  που στα διαλείμματα  ανελλιπώς, παίζει  τάβλι,  με τον άλλον, που κουβαλά …δανεικά  υλικά… επενδύοντας  διαρκώς  στο πύργο της  Αβέλ,  για να στεγάσει την ευτυχία του?

Ναι  γι’ αυτόν λέω.

Αυτός  βεργολυγερό  βαρέλι , αναφερόταν στα  προσχολικά διότι, εμείς  προαιωνίως είχαμε  προαχθεί,  σε  ανώτατο σχιζοφρενείο…

Άσε τα ποιο πρόσφατα, που ως φαίνεται  βλακοθήρα  δε  τα …ψυλλιάστηκες  ακόμη.

«Ο Βελζεβούλης  χασκογέλασε  ανενδοίαστα  ρωτώντας, ανερυθρίαστα».

Κοιλιόσκυφτη  χαμηλοβλεπούσα  αν υπάρχουν  νεότερα  παραμένω  ίσα, με τα μπούνια ολόγιομος  ακουστικής απορίας, για εκσφενδόνισε

προκεχωρημένα  ασύμβατα.

Λοιπόν ξετάπωτο  χαβουζοσκάφιδο άκου,  για να μαθαίνεις… 

Τόσο καιρό  εκπαιδεύαμε  το  κοπρίτη  Κέρβερο  να τρώει  κονσέρβες  ροσμπίφ  και, αιφνιδίως, δε γουστάρει,  να δοκιμάσει  τίποτε  φτηνότερο…

Ξέρεις  μάλιστα  τι  διεμήνυσε  ο  τρικέφαλος  ορνιόκοπρος?

Τι?

Επειδή,  νηστικό  αρκούδι  δε χορεύει,  θα κατέλθει, σε απεργία πείνας  άντε μετά να διαφυλάξουμε την απύθμενη, μαύρη  τρύπα.

Γιατί, δεν αναθέτουμε τη φύλαξη ,στην λερναία  Ύδρα?

Δίχως  κεφάλια?  Θα μοιάζει,  με γλυκό μελιτζανάκι.

Τι  έκανε τα κεφάλια της?

Δεν τα παλουκοκαύτωσε ολοσχερώς  ο ημίθεος!

Να τοποθετήσουμε τη Μέδουσα.

Ντεραπαρισμένο  παλκοσένικο,  δεν τις έβγαλαν τα μάτια οι ημέτεροι.

Τότε, να επιφορτιστούν  μπράβοι η σεκιουριτάδες.

Κάθαρμα  του σφετερισμού!  Τέτοια μεγαλεία,  ούτε λόγος. Τα νυχτοκάματα  έγιναν απλησίαστα…

Ακόμη και , στις μεταφορές  ο  κάπταιν  μαυροχαρίδης  ο σκουληκιάρης, που δε  χορταίνει,  με τίποτε ο άπληστος, κάθε λίγο και λιγάκι  ζητά τα τριχόμαλλα  της κεφαλής του ο άπατρις.

Είναι της πάσης γνωστό σαπιοπεπονόφλουδα  ότι, ο  σαυροπόδης του Αχέροντα,  κατέχει το ορίτζιναλ μονοπώλιο.

Για  αυτό και, μας  χορεύει στο ταψί ο  κατεργάρης   πάλι, ωρύεται  πως,  αυξήθηκαν όλα..

Κόμιστρα , λιμενικά,  ασφάλιστρα,  τέλη ναυσιπλοΐας  προχθές  μάλιστα  νέα μόδα…

Μπούκαραν  στο σαπιοκάραβο  μερικά δαιμονοσκούληκα  και,  μετ’ επιτάσεως  ζήταγαν ως  λύτρα,  καθαρή  πτωμαΐνη  ειδάλλως…

Αλλιώς  τι ρε  βαρύγδουπη μπατανόβουρτσα?

Άκουσον ,άκουσον, μανιαμούνια!  Απείλησαν,  να του ροκανίσουν τη …σκάφη,  για να τον στείλουν άπατο, μαζί με  τους νεοεισερχόμενους.

Εκείνος,  τα  κατέβαλε?

Πίσω μου σ’ έχω καταραμένε  όφη…  Σοβαρά  μιλάς  αντίκακε?
Τι  περίμενες  να αρνηθεί,  για να χάσει  πανάκριβο  εμπόρευμα  και,  τη φήμη  του?

Βέβαια  είναι  κι’  η φήμη  αυτή, που τη βάζεις,  χα, χα, χα,  ξέσπασε σε τρανταχτά γέλια  ο  Βελζεβούλης.

Βλογιοκομμένε στραβοκάνη,  σταμάτα να  χαζογελάς.

Για στάκα μωρέ ξεφτιλοξεφτιλισμένη  πρωκτότρυπα  τους  χιλίους πεντακόσιους  δολιόφρονες μανταρίνους, προς τι τους πληρώνουμε  αδρά?

Δεν έχουν υποχρέωση να  ανασκουμπωθούνε?

Τώρα μαλακοβιόλη  κάτι είπες  εκείνοι, είναι  αραχτοί και,  λάιτ  στα εδρανόκολα τους χώρια που διαρκώς τσακώνονται , για τη διαβρωτική ένεση.

Ποιά ένεση οι ναρκωπαίδες?

Βοθρολιμάρη , πλάκα μου κάνεις ?

Λόγω ατιμίας,  δε ματάκουσα  για αυτό.

Επειδή  ωτακουστή  της κακιάς ώρας,  όλα τα βότανα  που χρησιμοποιήσαμε  για τη περίπτωση της  οικονομικής  υποψωλίτιδας  διαρκούς  περιόδου,  δε κατέστη δυνατό να επιφέρουν την ίαση, που υπολογίζαμε  χρειάζεται,  μια επί πλέον κατοστάρα, δοσομετρική  ένεση…

Και, καταλαβαίνεις  ξοανόσκιαχτρε  ότι, ούτε γι’ αυτό, δεν φαίνονται  ικανοί

οπότε,  περίμενε εντός  ολίγου  τα πένθιμα μαντάτα…

Τότε δηλαδή, που όλες οι ξεδοντιασμένες  μασέλες  των σκελετόβιων    πεταχτούνε, στις ρούγες  και, μας … προγκάνε  εκεί  να δεις,  τι πάει  να πει στεγνό  δάγκωμα μέχρι δευτέρας  παρουσίας...

Ύστερα  λοιπόν από όσα σου  ανέφερα  χώρια  εκείνα,  που δε λέγονται  αν  ήσουν στη θέση μου  πως, θα τα βολτάριζες  νεροσκούληκο?

Συνεχίζεται… μανιωδώς.