Αντε και γαμησου θλιψη.

Θα παρεις το τριτο το μακρυτερο.

Εχω χτισει μικρα καταφυγια ευτυχιας που αποτελουνται απο απλα πραγματα.

Ενα παγκακι που εχει θεα σε λεωφορο και σε καθε διερχομενο αμαξι επιβιβαζω και μια ανρητικη μου σκεψη και την διωχνω μακρια...

Ενα στενο σοκακι γεματο αναμνησεις...εκει βρισκεται η πορτα που οδηγει στη σκοτεινη σοφιτα των ονειρων μου

Μια βολτα στην παραλια με συννεφια...η θαλασσα γκριζα και αγριεμενη,αλλα η φαντασια μου ερχεται σαν ο καλυτερος ζωγραφος να τη βαψει καταγαλανη και να την ηρεμησει.

Αντε και γαμησου θλιψη.

Σε εχω νικησει.