ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ
17 Οκτωβρίου 2016, 22:55
Αργυρώ


Γαλανομάτα μάγισσα μικρή κι αγαπημένη μου...

ήσουν 16 ήμουν 18...σε ερωτεύτηκα παράφορα...

περίμενα τηλέφωνό σου με τις ωρες...κυριολεκτικά όμως...

Απο εκεινο το βραδυ ποπυ βγηκαμε ολοι μαζι με τους φιλους μου και ξαδερφια σου...

Φορουσες ενα γαλαζιο φορεμα και μαυρα τακουνια με καλσον...ειχες βαφτει ελαφρα...

σε χαζευα σα να εβλεπα ενα ουρανιο θαυμα στη γη...

οι παλμοι μου 1000 το λεπτο...τα χειλη μου ανυπομονουσαν να αγγιξουν τα δικα σου...

ξημεροβραδιαζομουν με ερωτικα τραγουδια και σε σκεφτομουν...

πηγαινα εξω απο το φροντηστηριο σου και περιμενα να σε δω να σχολας...μονο αυτο...να σε δω...

Κανενα αλλο κοριτσι δε με συγκινουσε...

Ηθελα μαζι σου να κανω για πρωτη φορα ερωτα στη ζωη μου...

Πολλες αλλες κοπελες με ηθελαν,αλλα εγω...

Ηθελα μονο εσενα...

Τελικα οταν βρηκα το θαρρος να σου πω πως νοπιωθω μου εξηγησες πως δεν μπορουμε να ειμαστε μαζι γιατι αποσταση θα μας χωριζει...θα εφευγα συντομα απο την ΑΘηνα...

Ημουν τοσο αφελης και μικρος...ενα παιδι...σε πιστεψα και πηρα τα λογια οσυ κυριολεκτικα...

Μετα απο καιρο ενω επαιζα μπιλιαρδο με τον ξαδερφο σου εμαθα πως εισαι με ενα παιδι καμποσο καιρο...που μαλιστα ειναι απο ενα μερος πολυ πιο μακρινο απο το δικο μου...

Η καρδια μου εσπασε χιλια κομματια μαζι με τη στεκα του μπιλιαρδου που κρατουσα...

Μηνες μετα γυρισα στην πολη...

Η ζωη μας εφερε κοντα...βγηκαμε το πρωτο μας ραντεβου ενω τα ειχες με τον αλλο...τον Κωστα...τι ειρωνια...Κωστα θα με ελεγαν αν βαφτιζομουν με το ονομα του παππου απο τη μερια της μητερας μου...

Εκει στο πρωτο αυτο ραντεβου κατσαμε για ποτο στην Οστρια στην παραλιακη...μετα περπατησαμε χερι χερι στην παραλια...και κατσαμε αγκαλια στην ακροθαλασια...

εκει τα χειλη μας πλησιασαν πολυ κοντα...μια ανασα κοντα...

ομως δεν ηθελα να κανω κατι μαζι σου...δεν ηθελα να κανεις απιστια στον Κωστα...ησουν η ιερεια μου...θα ηθελα να σε κερδισω τιμια...

ετσι κρατησα αποσταση...

Περασαν κατι μηνες και με πηρες τηλεφωνο...μου ειπες πως χωρισες με τον Κωστα...

μιλησαμε στο τηλεφωνο αρκετη ωρα...

σου αφιερωσα ενα τραγουδι...''της αγαπης την ουσια τη μετρω στην απουσια κι ολο γινομαι κομματια πρασινα γλυκα μου ματια...''

Βρηκα το θαρρος να σου πω πως σε αγαπω...μου ειπες πως κι εσυ το ιδιο...

η καρδια μου γεμισε αρωματα...και χρωματα...κι απογιεωθηκα σε εβδομα πατωματα χαχα

Ξεκινησαμε να βγαινουμε ομως δεν ειχες ακομη ξεκαθαρισει με τον Κωστα οριστικα.

Το καταλαβαινα αυτο γιατι μια ερχοσουν κοντα μου μια εφευγες...

Σε ρωταγα αλλα το αρνιοσουν...

Δωσαμε το πρωτο μας φιλι στη γιορτη σου...

μετα απο αυτο εξαφανιστηκες τελειως

Ηρθα αποφασισμενος να σε βρω και πολυ θυμωμενος

σου εδωσα πισω κατι κασετες που μου χες χαρισει

σου ειπα πως δεν θελω να σε ξαναδω

Κι οταν ολο νευρα εκανα να φυγω με κρατησες απο το χερι και μου ειπες μη φυγεις...

Με οδηγησες στο δωματιακι που εμενες και ηταν κοντα στο σπιτι σου...εκει με πηρες αγκαλια και σε πηρα κι εγω και κοιμηθηκαμε μαζι...συμπληρωσα και το λευκωμα σου με μια ιστορια για ενα λουλουδι που ενας νεος ποτε δεν εκοψε γιατι δεν ηθελε να χασει το αρωμα και το χρωμα του...

Το πρωι μου ειπες πως πρεπει να ξεκαθαρισεις οριστικα με οτν Κωστα...

Αυτα τα λογια ακουστηκαν μαχαιρια για μενα γιατι ηδη ειχα επενδυσει-κακως-συναισθηματικα σε σενα...

''Μα καλα τοσο καιρο οσο βγαιναμε και ερχομασταν πιο κοντα σιγα σιγα και ομορφα,εσυ εβλεπες και τον Κωστα?'' της ειπα.

Κι εκεινη μου ειπες πως δεν τον εβλεπε.Πως ηταν πολυ ψυχρη μαζι του και πως ηταν ερωτευμενη μαζι μου.

Ομως κατι εσπασε μεσα μου...

Παρολα αυτα την ηθελα τοσ πολυ...και μπηακ σε μια σχεση με πολλα πανω και κατω...

Ηταν η κοπελα που πιο πολυ ηθελα κι ηταν η πρωτη μου...κι εκεινη αν και ημουν δευτερος θα θελε ειπε να ειμαι ο πρωτος της...πολυ μου ειχε στοιχησει αυτο...

Λογικο?Παραλογο?Αλλα ηθελα...να μαι ο πρωτος και μονος της...

Μετα απο μια σχεση εντασης και παθους που κρατησε 3 χρονια...

χωρισα γιατι η κακη αρχη μας σημαδεψε τη σχεση ανεξιτηλα...

3 χρονια μου πηρε να κηδεψω τον ερωτα μου...απο την πρωτη μερα της επισημηες εναρξης της σχεσης μας εγω εκανα μικρες κινησεις απομακρυνσης...

''Εβλεπε και τον Κωστα στην αρχη,πριν επισημα τα φτιαξουμε...ομως ηταν για μενα τα πρωτα βηματα προσεγγισης ενος μεγαλιυ ερωτα''

Τελικα καταφερα να την ευτελισω ...ειδα στα ματια της τον πραγματικο ερωτα κι ομως καταφερα να τον δολοφονησω...

Μαζι ομως δολοφονησα και  οτι ευγενες μεσα μου...μας σκοτωσα και τοςυ δυο...

Κι απο τοτε περιφερομαι σαν φαντασμα απο αγκαλια σε αγκαλια...

απο λαθος σε λαθος...

σα βαμπιρ πινω αιμα ηδονης και γευομαι φτηνα αρωματα και χαδια...

αντιο Αργυρω ξανθο κοριτσι με τα πρασινα ματια που χαμογελουσες πισω απο τα καγκελα του προαυλιου του σχολειου μας...αντιο ερωτα κοιμησου...

Ξυπνα κατωτερο παθος...ξυπνα ρομη της σαρκας...ισοπεδωσε τα παντα γιατι οποιος αγαπα πονα...

Τωρα καθομαι στο μοναχικο μου βραχο και χαζευω σχεσεις ψευτικες...γαμους να καταρρεουν...κατωτερους σκοπους να εξυπηρετουνται...ποιος ερωτας...αναγκη για τεκτοποιηση και οικογενεια ωθει τοςυ ανθρωπους σε κωμικες επιλογες...

ανασφαλειες...φοβος μοναξιας...εγωισμοι...

Παει ο ερωτας ηταν ψεμμα...ενα ψεμμα που το πισετψα οταν ημουν παιδι...και το μαχαιρι της αληθειας με εκοψε βαθεια...

Περπατω στη Σολωνος και νομιζω σε ειδα παλι...μου δωσες το τηλεφωνο σου σε ενα χαρτακι γραφοντας το με μωβ στυλο...μου φτιαξες το γιακα απο τη λευκη μπλουζα που φορουσα...κι ανυσηχουσα κι ελεγα στον Ακη...γιατι ρε μαλακα δε μου ειπες πως ο γιακας μου ηταν στραβος?

Στραβος γιακας...ορθη καρδια...

Δε μετανοιωσα ομως...

Οπου κι αν βρισκεσαι Αργυρω,η Ηρω αν προτιμας...ατιμο κοριστι...να εισαι καλα και υγιης...

σ ευχαριστω που ησουν εσυ η πρωτη μου...

αλλα επρεπε να ειχες διωξει πιο νωρις το μαλακα τον Κωστα...

Κι ευχαριστω το Θεο που εγω δε σε πεντρευτηκα,αλλα αλλος...

Καληνυχτα...

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

blogarismenos-enge-falos (26.10.2016)
Αχ στην αρχή των τραγουδιών το άχ είναι γραμμένο....Αναρωτιέμαι τί να είναι το δικό της στόρυ ώστε να μην είστε μαζί - και άν ξέρει ΑΥΤΗ όλο το δικό σου στο γιατί δεν θέλεις να είστε μαζί....

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
freddiekrueger
Χρήστος
από Αθήνα, Ελλάδα


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/freddiekrueger

Αυθόρμητες δίχως λογοκρισία σκέψεις που καθορίζονται απο μια στιγμή...αυτη ειναι ικανη να φερει την καταστροφη η το μεγαλειο...τις πιο πολλες φορες απλα φερνει την επομενη στιγμη...



Επίσημοι αναγνώστες (12)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr
Template design by Jorge