Κομματια...στις 2 το πρωι...πεθαινω...καμμια βοηθεια απο πουθενα...απογνωση...μοναξια και κρυο...φουρτουνα στην ψυχη μου...το πρωι θα ειμαι μισος...ας κανω αναζωογοννηση εγω ο ιδιος στον εαυτο μου...αλλα κι αν πεθανω...δεν πειραζει...ηταμ ασχημος αυτος ο κοσμος για μενα...δεν πιστευω σε τιποτα πια...σε τιποτα...