Κι εκει που ημουν καλα...το τραυμα ξαναφουντωσε.

Η εικονες αυτες οι ασχημες.

Καποτε ερωτευτηκα καποια που στα ματια μου ηταν ομορφη οχι τοσο για την ωραια της εξωτερικη εμφανιση αλλα για τις μικρες εκεινες ανθρωπινες λεπτομερειες που την εκαναν ανθρωπο που μου μοιαζει.

Αυτη η ομορφη εικονα λερωθηκε.Ταπεινωθηκε βαναυσα.

Απο πριγκηπισσα αποτομη μεταμορφωση σε φτηνη πορνοσταρ.Γνωρισα κατα προσωπο τους υπερβολικα ασχημους εραστες της.Ποσο αρρωστη θα πρεπει να ταν που τους επελεξε.

Ιδια αντιδραση με το να τρως γκουρμε γευμα και να διαπιστωνεις πως οι μαυροι κοκκοι του δεν ειναι εξωτικα καρικευματα αλλα βρωμερα εντομα με θανατηφορα μικροβια.

Φτυνεις το φαγητο σου και παραλληλα θρηνεις του ποσο ωραια γευση θα μπορουσε να εχει αν δεν ειχε μαγαριστει...

Αυτος ειναι ο κοσμος μας.

Οι πριγκηπισες ειναι πορνοσταρ και κερδιζουν τις καρδιες τους ασχημοι καραφλοι μαγοι.

Την κουβαλαω αυτη την πληγη.

Αλλα ξερω θα κλεισει.Οταν εμφανιστει η αληθινη μου πριγκηπισσα.

Αλλα πρεπει να ειμαι κι εγω για εκεινη αξιος και ανταξιος.

Γι αυτο αποφασισα να ξαναγινω 18 χρονων.Να επαναφερω το ρομαντικο εαυτο μου.Εκεινο που μου πηραν πισω κι εχασα στην πορεια απο τις τραυματικες και φτηνες γνωριμιες μου.Εκεινον που ειναι παραλληλα αρκετα εξυπνος και διορατικος να ξεχωριζει τις παλλακιδες απο τις πριγκηπισες.