Ήρθε για λίγο,άπλωσε τις φτερούγες του πάνω μου με αγάπη και ξαναχάθηκε στους ουρανούς...

Πήγε στη γη του πράσινου,της αγνότητας των παραμυθιών και της μουσικής...

Με έκανε να θυμηθώ πως είναι να έχεις όμορφη ψυχή.

Αυτή η ομορφιά είναι που κάνει τα μάτια να δακρύζουν αληθινά.

Είδα τη δική μου ασχήμια...

Σκέφτηκα την αλλαγή

Μα βρήκα εμπόδιο τον ίδιο μου τον εαυτό με τις αδυναμίες του...

Για την ηδονή της σάρκας πόσα λάθη μπορείς να κάνεις...αμέτρητα...

Κάθησα και σκέφτηκα...τις επιλογές μου...

Πόσο άσχημο κόσμο γνώρισα.Γυναίκες με όμορφο περιτυλιγμα,άσχημες και χαζές μεσα τους.

Παντρεμενες,χωρισμενες,ελευθερες...

Καθε μια απο αυτες ειχε μιαν ασχημια.

Θα μπορουσα να τις αναφερω μια προς μια αναλυτικα αλλα δεν ειναι ο σκοπος μου να δειξω την ασχημια τουτου του κοσμου.

Αλλωστε ασχημος ειμαι κι εγω.Ισως οχι τοσο οσο οι επιλογες μου.Ισως το ιδιο.

Αντε να κρινεις τωρα τους αλλους οταν εισαι εξω απο το δικο τους χορό.

Αντικειμενικά πάντως...ο άγγελος που μ επισκλεφτηκε απο τα παλια...

Ειναι σε μεγαλη αποσταση πιο πανω απο εμας τους κατω.

Ηρθε και μου αφησε ενα διδαγμα.

Να αφησω την καρδια μου να βγει στην επιφανεια.

Να σταματησω να σκεφτομαι με ορμες και ενστικτα που στηνουν παγιδα στην καρδια.

Πρεπει να δουλεψω πολυ με τον εαυτο μου.

Ηδη γνωρισα τα σαπια.

Τα ξερω.

Σ ευχαριστω Άγγελε που ηρθες και με εκανες να δακρυσω ξανα απο αληθινη αγαπη.

Σου ευχομαι να βρεις το δρομο σου.

Δεν εχω το δικαιωμα να σε κρατησω.Οσο τελειο κοριτσι κι αν εισαι.

Δεν σου αξιζω.

Και το εννοω.

Εχω μια μαυρη θαλασσα να κολυμπησω γεματη λαθη και αμαρτιες.

Εχω ενα πονο να πληρωσω ως φορο.

Μια μαχη να δωσω.

Σ ευχαριστω.

Ευχομαι ναα βρεις μια ζεστη αγκαλια και ενα ανθρωπο να σε αγαπαει οπως μονο σε ενα Αγγελο αξιζει.

Καλο ταξιδι στη Γη του παραμυθιου και της αγαπης!