Ψάθα που δεν στρώθηκε ποτέ

Που δεν χαιδεψε ποτε της τη ζεστη αμμο

Που δεν χαζεψε τ αστερια

Σχέδια που ναυάγησαν

Σχεδία που δεν ταξίδεψε ποτέ

Κάτι κάνω πολύ λάθος

Αλλά γυρεύω ένα παυσίπονο να ανακουφιστώ

Προσπαθώ να αποφύγω τη βουτιά

Εκείνη που με έκανε το χειρότερο μαθητη καποτε στο σχολειο 

Που παραλίγο να μην τελειωσω τις σπουδες μου

Που τωρα εγινα αδιαφορος στη δουλεια και πίνω

Βυθισμένος σε μια θλίψη

Πεταμένο και ξεχαρβαλωμένο αρκουδάκι που δεν άκουσε ουτε ενα ευχαριστω για τις καλες του πραξεις

Πεταχτηκε στη σκονη της ληθης

Αόρατος άνθρωπος

Κι αυτη η ψαθα παραμενει τυλιγμενη στο πορτ παγκαζ

Ηταν να ανοιξει για γιορτη

Δεν ανοιξε ποτε