Με πόση αγάπη κάποτε νοιαζόμουν για σας...

Σας προωθούσα να εκπαιδευτείτε,σας έδινα τη σειρά μου...

Χωρίς αντάλλαγμα

Με γέμιζε και μόνο η ζεστασιά της παρέας σας στο κυλικείο

Τα είκοσι εκείνα λεπτά τη βδομάδα(όχι παραπάνω) που θα καθόσασταν να πείτε δυο ανέκδοτα μαζι μου.

Αυτη ηταν η ανταμοιβη μου.

Και τωρα που μπορεσατε...με κανατε περα...

"Εσυ τα ξερεις,εχεις εκπαιδευτει...μεινε στην ακρη"

Εγω σας χαιδεψα εσεις με δαγκωσατε

Ειδατε σε μενα ενα αγριο θηριο...

Ενα αρκουδακι που χαριζε αγαπη ημουν...

Τωρα πια σπασμενο...εγκαταλελειμενο...

Αδικημενο.

Σας ευχαριστω για την αγαπη σας.

Τον φιλο σας τον αντιμετωπισατε σαν τον χειροτερο εχθρο σας.

Ευχαριστω.