Η ζωή ποτέ δε σταματά τις επανεκκινήσεις.

Ξανά μαθητής στο Ωδείο να νοιώθω στις φλέβες μου να κυλά εφηβικό αίμα.Μου προσφέρει απίστευτη ευεξία αυτή η διαδικασία.Κοίτα να δεις...πόσο αλλάζουν τα πράγματα.Όταν ήμουν μικρός σιχαινόμιυν το διάβασμα..τώρα λαχατρώ την εκπαίδευση.

Έχω μπει στο τρυπάκι να "ακούω" και να αντιλαμβάνομαι αλλοιώς τη μουσική.

Στον αμιγώς επαγγελματικό τομέα νέο ξεκίνημα επίσης.Σε φαινομενικά ωραίο περιβάλλον.

Ωστόσο σε σχέση με παλιά ξεκινήματα

-λιγότερος φόρτος εργασίας

-περισσότετη ευθύνη

Έτσι είναι τα πράγματα.Κάτι χάνεις κάτι κερδίζεις.

Μα η θάλασσα κι ο ουρανός είναι πάντα μπλε.