Για άλλη μια φορά η ρόδα της ζωής έκανε τον κύκλο της.

Να τος πάλι ο Αύγουστος να το πάλι το ταξίδι στο νησί.

Σε σχέση με πέρισυ οι αποσκευές της συνείδησης πολύ πιο ελαφριές.

Οκ η ζωή συνεχίζει να έχει μικρο προκλήσεις και μικροπροβλήματα.

Χθες ένας συνάδελφος μου είπε μια σοφή φράση που αφορούσε ασθενείς,αλλά εγώ τη γενίκευσα.

Καλύτερη έκβαση έχουν τα προβλήματα σε αυτούς που τα βλέπουν ως πρόκληση να τα ξεπεράσουν παρά σε αυτούς που τα βλέπουν ως απειλή και κλαίγονται διαρκώς για τη μοίρα τους.

Επομένως για κάθε πρόβλημα υπάρχει μια λύση που ακόμη κι αν δε το επιλύσει ίσως θέσει τα θεμέλια για να γίνει κάπως ευκολότερο στην επίλυση.

Το αντίθετο είναι προβληματικό:για κάθε λύση να έχεις κι ένα πρόβλημα.

Το ταξίδι του νου σε αυτές τις σκέψεις δε με γεμίζει αισιοδοξία μα δε με κάνει να νοιώθω και απαισιόδοξα.

Με κάνει όμως να λέω Δόξα τω Θεώ που είμαι καλά εγώ και οι άνθρωποι που αγαπώ.

Δόξα τω Θεώ που και φέτος θα απολαύσω τις πολυπόθητες διακοπές στο αγαπημένο μου μέρος.

Και Δόξα τω Θεώ που είμαι καλύτερα από πέρισυ...