Σκέψεις , στοχασμοί και σχόλια ...
26 Μαΐου 2007, 19:01
Εξετάσεις


Το ξυπνητήρι χτύπησε ενώ ήδη είχα ανοίξει τα μάτια μου. Ήταν πολύ πρωί αλλά δε νύσταζα καθόλου παρ'όλο που το βράδυ είχα κοιμηθεί ελάχιστα. Πετάχτηκα κι ετοιμάστηκα σε χρόνο dt. Η μάνα μου είχε ήδη σηκωθεί σα να είχε ακούσει τα βήματά μου.«Τι σηκώθηκες τόσο πρωί; Πήγαινε για ύπνο. Ό,τι είναι να γράψω θα το γράψω τέλος πάντων...» της είπα με το που την είδα ξαφνικά μπροστά μου.

Μου έφτιαξε ένα τσάι και μου κράτησε παρέα. ’λλαξε το χαρτάκι στο ημερολόγιο και μου είπε : «25 Ιουλίου σήμερα! Έχει πανηγύρι στο χωριό..» . Μου το'λεγε για να με χαλαρώσει αλλά εγώ ήμουν για τα καλά στο κόσμο μου..  «Για πανηγύρια είμαστε τώρα;;; Εδώ καιγόμαστε!!!» απάντησα.Δεν ήταν και πολύ υπερβολή. Κι αν ακόμα δε καιγόμουν, σίγουρα «έβραζα» εκείνη τη στιγμή...

Είχαν περάσει σχεδόν δύο μήνες με τη μεγάλη απεργία των  καθηγητών και στη καρδιά του το καλοκαίρι μ'έβρισκε να δίνω Πανελλήνιες με πρώτο μάθημα τα Μαθηματικά  και με 40 βαθμούς υπό σκιά.. 

Πήρα την ευχή της και βγήκα στο δρόμο με γρήγορο βήμα. Συναισθήματα και σκέψεις είχαν γίνει ένα κουβάρι.Από τη μια αγωνία και άγχος για την εξέταση. Από την άλλη ανακούφιση που το μαρτύριο της αναμονής έπαιρνε επιτέλους τέλος. Σίγουρα δε θα άφηνα να επαναληφθεί κάτι τέτοιο ξανά. Ένιωθα κουρασμένος εως αηδιασμένος από τις καταλήψεις , τις απεργίες , το κυνήγι της ύλης όλης της χρονιάς. Πάλι καλά που στη τελευταία τάξη πείστηκα να πάω και φροντιστήριο.. Χαμένος από χέρι θα ήμουν σ'αυτή τη ζούγκλα του ταλαίπωρου εκπαιδευτικού συστήματος των «ίσων» ευκαιριών και της «δωρεάν» παιδείας...

Σε μια στιγμή στο δρόμο συνάντησα κι ένα παιδικό φίλο-γείτονα που είμασταν μαζί στο δημοτικό. Αυτός δε πήγαινε για  εξετάσεις αλλά για να βγάλει το μεροκάματο. Είχε σταματήσει χρόνια το σχολείο και είχε πιάσει δουλειά γιατί όπως έλεγαν οι δικοί του δεν έπαιρνε τα γράμματα. «Καλημέρα Θάνο.Για που το'βαλες πρωί-πρωί;» μου είπε μόλις με είδε έτσι βιαστικό.  «Εξετάσεις ρε Κωστάκη , εξετάσεις...» απάντησα. «Ακόμα σχολεία κι εξετάσεις; Δε κουράστηκες;;;» μου ξαναείπε όλος απορία. «Ακόμα ρε Κωστάκη.Μ'αυτούς που μπλέξαμε, ακόμα...» του είπα και τον αποχαιρέτησα..

 «Μήπως τελικά ο Κωστάκης είχε κάνει τη  καλύτερη δουλειά; Μήπως τελικά δεν άξιζε η όλη προσπάθεια για κάτι καλύτερο;» Ένιωσα για μια στιγμή να κλονίζεται η πίστη μου στο στόχο. Ευτυχώς μόνο για μια στιγμή. Αμέσως μετά σκέφτηκα πως ήξερα τι ήθελα , ήξερα τι ζητούσα και ήξερα πως μπορούσα. Το τοπίο ξεκαθάρισε και πάλι, ο στόχος ξαναπήγε στη θέση του και συνέχισα με πιο γρήγορο βήμα.. 

 Έφτασα στο σχολείο δίχως να το καταλάβω. Επιτηρητές και εξεταζόμενοι φύσαγαν και ξεφύσαγαν κρατώντας παγωμένα νερά και με εμφανή ιδρώτα στα πρόσωπά τους. Ο χρόνος μέχρι να έρθουν τα θέματα φάνηκε πραγματικά ατελείωτος. Ευτυχώς  μόλις τα αντίκρυσα ένιωσα τη τύχη να μου χαμογελά και να μου κλείνει γλυκά το μάτι.. Οι εξετάσεις για το «σωτήριο» έτος 1990 είχαν μόλις αρχίσει... 

Έχουν περάσει 17 χρόνια από τότε κι όμως εκείνο το πρωινό έχει ζωγραφιστεί στη μνήμη μου με κάθε λεπτομέρεια σαν να ήταν χθες. Μια μάχη , ένας στόχος. Που μπορεί σε τελική ανάλυση να μη καθορίζει και τίποτα αλλά φέρνει το βάρος και τη σφραγίδα της προσπάθειας μας.Κι όσο μεγαλύτερη είναι αυτή η προσπάθεια τόσο μεγαλύτερο είναι και το βάρος... 

Εύχομαι λοιπόν καλή επιτυχία και καλά αποτελέσματα σ'όλα τα παιδιά που δίνουν αυτές τις μέρες!! Κι όσο λιγότερο το άγχος τόσο το καλύτερο.. Εντελώς αχρείαστο είναι και δυστυχώς τότε είχα πολύ απ'αυτό !!!

 
1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

movflower (27.05.2007)
:))))))))))))))))

Ακριβώς! Όσο λιγότερο το άγχος, τόσο καλύτερα τα αποτελέσματα!
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
bthan
Θάνος
Μηχανικός Η/Υ
από ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/bthan

Σκέψεις , στοχασμοί και σχόλια για οτιδήποτε αγγίζει τις αισθήσεις μου



Επίσημοι αναγνώστες (2)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links