...ζηλεύω κι εγώ την αποψινή νύχτα! Ο λόγος; Η συναυλία της Νατάσσας Μποφίλιου με την Αφροδίτη Μάνου, όπως αναφέρθηκε κατά κόρον. Η συναυλία της Αφροδίτης Μάνου με τη Νατάσσα Μποφίλιου, όπως δεν μπορώ να ανεχτώ μέσα μου διαφορετικά. Με όλο το σεβασμό προς τη Νατάσσα, για την οποία έχω την καλύτερη γνώμη ως προς την τέχνη της και ως προς το χαρακτήρα της.

Είναι προσωπικοί οι λόγοι που βέβαια έχουν να κάνουν με τη γλυκιά νοσταλγία που ξυπνά μέσα μου το σημείο αναφοράς «Αφροδίτη Μάνου».

Η Μάνου υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα την οποία αντιλήφθηκα ως τραγουδοποιό. Ημουν μικρός, μα έφτανε και σε εμένα ο σεβασμός που απέπνεε η παρουσία και η μουσικοσκαλιστική της. Έπιανες στον αέρα τη λαχτάρα και την προσμονή για τα τραγούδια της. Τότε στα μέσα του ‘80, κυρίως από τη γενιά την οποία τώρα εκπροσωπώ.

Και δεν ήταν μονάχα η «Νυχτερινή εκπομπή» ή το ολόφρεσκο ακόμη και σήμερα «Φολκσβάγκεν» της. Η γυναίκα Αφροδίτη Μάνου, απολύτως θυληκή ως παρουσία, μα μυστηριώδης και εύθραυστη, είχε λόγο στοιβαρό, δυνατό, ολοζώντανο, με τόλμη έως και λεβέντικο. Να και η «Βαβέλ» αργότερα, να και το «Μήλο», να και το καταπληκτικό «Ηπειρώτικο τραγούδι». Θα μου πεις «σιγά την έκπληξη. Σου αρέσει λόγω κοινής καταγωγής το συγκεκριμένο». Θα σου απαντήσω «ξέρεις πολλούς να έχουν πολιτικό λόγο στις μέρες μας και να τον εκφράζουν τόσο καθαρά, τεκμηριωμένα, μα και ευγενικά, με ιστορική αυτάρκεια; Διευκρινίζω πολιτικό, όχι κομματικό (σ.σ. αποστροφή μου φέρνει και που το αναφέρω…)»

Ζηλέυω την αποψινή νύχτα… Θα ‘θελα να ακούσω την Αφροδίτη Μάνου να τραγουδάει…

«Η νύχτα κάνει απιστίες και παίρνει μέρος σε ληστείες
Βάζει μια βόμβα στην Κυψέλη κι ύστερα λέει ότι θέλει
Η νύχτα ότι και να γίνει, αναλαμβάνει την ευθύνη
Κι αυτός που ξέρει τι συμβαίνει, ζει με τη νύχτα και σωπαίνει»

 Μα νομίζω πως είχε στο πλάι της αυτή τη μικρή, ίδια ο Βεζούβιος στο «Εν λευκώ», που τέτοια τραγούδια της βαστάει να τα ερμηνεύει. Της αλήθειας και της δύναμης, δηλαδή. Πιστεύω, τελικά ότι η αποψινή βραδιά έκρυβε συν τοις άλλοις, μια έξοχη επιλογή συνεργασίας. Οι δυο τους φαίνεται πως μοιάζουν καταπληκτικά στην καλλιτεχνική ψυχή τους. Και τίποτε δεν μου λέει μέσα μου πως η Νατάσσα θα το διαψεύσει…Κι αν τυχόν το διαβάσει αυτό το κείμενο, κάποιος κατάλληλος στην περίσταση… Ας επαναληφθεί η αποψινή νύχτα! Ο χειμώνας θα ‘χει πολλές του είδους. Ε, θα ‘μαι κι εγώ εκεί στην επόμενη. Για να μην ζηλέυω!  

Υ.Γ. Ευχαριστώ κι από ‘δω τον Aiolos_m για το...

«Φύσηξε βοριάς κι ο χάρτης το χορό χορεύει
που το φίδι των συνόρων ξέρει να γητεύει
Αδελφέ μου του χειμώνα, ράτσα μου βουνίσια
ποια σειρήνα σε τραβάει ρίζα Πωγωνίσια»