Ελειπε το «Seniorita», ανακάλυψα το καταπλητικό και ατμοσφαιρικό «Out To Get You». Ξέρεις, πιστεύω πολύ στο ότι όταν καθαρίζεις λιγάκι τους λογαριασμούς με την σύγχηση και η καρδιά... σκέφτεται καθαρά, ό,τι πρόκειται να σου δείξει το δρόμο ή να σου περιγράψεις αυτόν που περπατάς, εμφανίζεται. Ετσι, μου φαντάζει απόψε αυτός ο τραγούδαρος των James... Θέλω να το ακούω συνέχεια. Αισθάνομαι, πως βρήκα το τραγούδι του καλοκαιριού μου... Ετσι μου φαίνεται. Αλλά ακόμη έχουμε 18 Ιουλίου (εντάξει, προς 19 είναι...). Που ξέρεις; Μπορεί να υπάρξει κι άλλη τέτοια βραδιά... Μα καθώς ξέρω οι... συνωμοσίες δεν συμβαίνουν συχνά. Αλλιώς, δεν θα ‘χε και νόημα. Θα καταντούσαν της συνήθειας κομμάτι. Και τα όμορφα έχουν σπανιότητα. Ναι, σε εσένα μιλάω, που κάνεις πως δεν ακούς ή δεν καταλαβαίνεις. Μα δεν πειράζει. Κανείς δεν έχει σημασία, τί προσποιείται, μα τί στ’ αλήθεια αισθάνεται. Σου στέλνω χαιρετισμούς, με τ’ αγέρι του πιο κάτω. Του Νικόλα Ζούδιαρη. Το θυμάσαι το τραγουδάκι; «Σου στέλνω με τ’ αγέρι χαιρετισμούς, όταν θα σε χαϊδεύει να με ακούς»...

Ακου κι αυτό με την πρώτη ευκαιρία...