Κύριος ερωτεύεται κυρία...

Κυρία ερωτεύεται κύριο...

Κύριος και κυρία παντρεύονται...

Κύριος και κυρία κάνουν δύο παιδάκια...

Κύριος και κυρία μαλ#$%#$%%ζονται χοντρά μεταξύ τους και χωρίζουν...

Οκ, και??? Το πρόβλημά μου ποιο είναι??? Κανένα ρε, το δικό μου κανένα...

 Τα παιδάκια σας που τόσο αγαπάτε τα ρωτήσατε? Ρωτήσατε αν μπορούν να σας ακούν να βγάζετε όλη την χολή σας, όλη την κατινιά σας, μπροστά τους? Ή να σας βλέπουν να κλαίτε? Ή να σας ακούν στο τηλέφωνο να θάβετε ο ένας τον άλλον σε κάποιον τρίτο? Και ο τρίτος να τα χώνει στον δεύτερο?

Αχ.. Συγνώμη. Δεν έχετε χρόνο γι’ αυτό. Πρέπει πρώτα να τελειώσετε την μάχη σας  και μετά ίσως να βρείτε τον χρόνο να ασχοληθείτε με αυτό που είστε ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να κάνετε. Με την διαπαιδαγώγηση και γενικότερα την ζωή των παιδιών σας!!!!

Τι σας φταίνε βρε, που από την ημέρα που γεννήθηκαν δεν κατάλαβαν τι πάει να πει οικογενειακή ηρεμία, οικογενειακή ζεστασιά και ασφάλεια???

Που όταν θα κάνουν δική τους οικογένεια θα νομίζουν πως το φυσιολογικό είναι οι γονείς να σφάζονται, να κοιμούνται χωριστά, αντί για καλημέρα να λένε μπινελίκια και όλα αυτά τα πολιτισμένα που ΕΣΕΙΣ τους μάθατε?????

Ξυπνήστε, μην ανοίξω το ρημαδόστομά μου και σας περάσω γενεές δεκατέσσερις!!!

ΥΓ 1. Τώρα που αναρωτιέστε και μαλώνετε γιατί τα παιδιά σας είναι αφηρημένα και γιατί έχουν πέσει οι επιδόσεις τους στο σχολείο, μπορείτε να κάνετε την αυτοκριτική σας!!!!!!! Συγχαρητήρια μπορείτε να είστε περήφανοι… Μεγαλώνετε δυο παιδιά με «ευχάριστες αναμνήσεις»…

ΥΓ 2. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις δεν θα έπρεπε να υφίσταται!!!