Για σένα ΔΕΝ μπορώ να βγω να ζητιανέψω,
κάθε ντροπή ν' αντέξω για σένα ΔΕΝ μπορώ…
Για σένα ΔΕΝ μπορώ να βγω γυμνή στους δρόμους,
αντίθετα στους νόμους και κάθε ιερό…
Για σένα ΔΕΝ μπορώ τις φλέβες μου να σκίσω,
το αίμα μου ν' αφήσω να τρέξει σα νερό…
Για σένα ΔΕΝ μπορώ πατρίδα να προδώσω,
Γλυκέ μου, ΔΕΝ ντρέπομαι ΚΑΘΟΛΟΥ και όμως ΔΕΝ μπορώ…
Για σένα ΔΕΝ μπορώ φονιά να προσκυνήσω,
λεπρό να τον φιλήσω, για σένα ΔΕΝ μπορώ…
Για σένα ΔΕΝ μπορώ στον ’δη να κατέβω
και σέρνοντας ν' ανέβω το πιο ψηλό βουνό…
Για σένα ΔΕΝ μπορώ στ' απόσπασμα να πάω
και να χαμογελάω σα να 'τανε γιορτή,
ν' αφήσω σα νερό το αίμα μου να τρέξει,
χωρίς να πω μια λέξη, ούτε όχι, ούτε γιατί…
Για σένα ΔΕΝ μπορώ τις φλέβες μου να σκίσω,
το αίμα μου ν' αφήσω να τρέξει σα νερό…
Για σένα ΔΕΝ μπορώ πατρίδα να προδώσω,
Γλυκέ μου, ΔΕΝ ντρέπομαι ΚΑΘΟΛΟΥ και όμως ΔΕΝ μπορώ…
Η βλακεία έλαβε, τέλος!!!
Ελευθερώθηκα…
ΥΓ. Αφιερωμένο εξαιρετικά…
16 σχόλια - Στείλε Σχόλιοmelkat's(06) ανοησίες... ’σχετα!!! Εμμονές... Οδυσσέας Ιωάννου Μελωδία Κατερίνας διάλογοι!?!?! Με αφορμή κάποια στιχάκια... Νευράκια...