έκανε και ο ¶σιμος λάθη πολλά αλλά πραγματικά ένα πράγμα δεν ήταν όπως λέει και στον Μπαγάσα...Κατεργάρης...Ακόμα και στις φτώχιες του και τις πείνες του...Και αγωνίστηκε για αυτό που πίστευε μέχρι το τέλος. Αυτοεγκλωβίστηκε και πέθανε τίμιος...
Για όσους δεν διάβασαν το βιβλίο του Αλαμάνη για τον ¶σιμο τους το συστήνω ανεπιφύλακτα. Είναι σε εκδόσεις Λιβάνη. Πολύ καλά δομημένο βιβλίο με πολύ καλή έρευνα από φίλους, γνωστούς, εχθρούς και κομπλεξικούς (πχ Σάκης Μπουλάς)...
Quote:
|
Το μέλος Anthos στις 29-08-2005 στις 08:29 έγραψε:
έκανε και ο ¶σιμος λάθη πολλά αλλά πραγματικά ένα πράγμα δεν ήταν όπως λέει και στον Μπαγάσα...Κατεργάρης...Ακόμα και στις φτώχιες του και τις πείνες του...Και αγωνίστηκε για αυτό που πίστευε μέχρι το τέλος. Αυτοεγκλωβίστηκε και πέθανε τίμιος...
Για όσους δεν διάβασαν το βιβλίο του Αλαμάνη για τον ¶σιμο τους το συστήνω ανεπιφύλακτα. Είναι σε εκδόσεις Λιβάνη. Πολύ καλά δομημένο βιβλίο με πολύ καλή έρευνα από φίλους, γνωστούς, εχθρούς και κομπλεξικούς (πχ Σάκης Μπουλάς)...
|
|
....για όσους λοιπόν δε το διάβασαν λεγεται:
ΔΙΧΩΣ ΚΑΒΑΤΖΑ ΚΑΜΙΑ
ειναι τοσο καλο που δεν υπάρχει περιπτωση να μη το διαβασετε "μονοκοπανια".....
αντε γεια μας
Δεν είναι κομπλεξικός ο Μπουλάς μη λέμε ότι θέλουμε... Απλά κι ο Άσιμος όπως οι περισσότεροι είχε μια δόση σχιζοφρένειας, όπως και να το κάνουμε... Επιθετική συμπεριφορά, χτύπαγε ανθρώπους στο δρόμο, σάπιζε στο ξύλο τη γυναίκα του, τσακωνόταν χωρίς να υπάρχει λόγος, όταν έκανε λεφτά με τα Χαιρετίσματα έπαιρνε ζωάκια και τα βασάνιζε ή τα σκότωνε, επίσης ο (αναπόδειχτος, ναι) βιασμός της κοπέλας ήταν κι αυτό μια έξαρση τρέλας....
Ένα άστρο που αυτοπυρπολήθηκε.... κάπως έτσι το είπε ο Αλλαμανής. Μια δημιουργική φύση που αυτοπυρπολήθηκε....
Συμμερίζομαι απόλυτα την άποψη του Γιώργου Ι. Αλλαμανή για τον Άσιμο: "Ήταν μια δημιουργική φύση που αυτοπυρπολήθηκε..." (κάπως έτσι).
Ένας άνθρωπος εμπνευσμένος και μοναδικός στο να σκαρώνει στίχους και μελωδίες... Ήτανε όμως -κι αυτό προκύπτει αβίαστα και απ' το βιβλίο του Αλλαμανή- ένα άνθρωπος παράξενος, που ίσως δεν ήξερε να υποτάσσεται στη λογική.... "ένας μοναχικός καβαλάρης που δεν μπόρεσε να συνενοηθεί με τους ανθρώπους". Αυτό ήταν ο Άσιμος... Λίγοι μπορέσανε να τον καταλάβουν μα κι αυτός ήταν παγιδευμένος στην ίδια του τη θέληση να κάνει το διαφορετικό κι αυτό τον έκανε εξαιρετικά ευάλωτο... δεν του άφηνε και πολλά περιθώρια ένταξης σε ομάδες, όπου κι αν πήγαινε φανέρωνε έναν πρωτόγνωρα αυταρχικό χαρακτήρα που δε μπόρεσε να τον απολέσει... γι' αυτό και τα περισσότερα από τα σχήματα στα οποία συμμετείχε κατέληξαν άδοξα... Ναι, και με τα τραγούδια του και με τη δράση του ήθελε ένα "καλύτερο" παρόν για όλους στη προσπάθειά του αυτή όμως προσωπικά πιστεύω ότι έπεσε στην υπερβολή και αυτοεξορίστηκε... έχασε την επικοινωνία του με τους ανθρώπους, (αυτο)καταστράφηκε...
Ήθελε πολύ να βγάλει δίσκο. Ήτανε μέσ' το αίμα του, πώς το λένε... Και τον έβγαλε με την ώθηση του Βασίλη. Και τα τραγούδια του όμως ήθελε να ακούγονται, ήθελε οπωσδήποτε λίγη από την αίγλη και τη δόξα που έχουν άλλοι... Αυτό είναι κι ένα μόνιμο σημείο τριβής γι' αυτούς που παρουσιάζουν τον Άσιμο εντός ή εκτός συστήματος. Γεγονός πάντως είναι ότι ο Άσιμος έκανε μύριες απέλπιδες προσπάθειες ένταξης σ' αυτό που λέμε "σύστημα", κι άλλες τόσες εξόδου από αυτό κι απόρριψής του... Πολλή σύγχυση και ακροβατικά σ' ένα τεντωμένο σκοινί.
Όταν ο Άσιμος αυτοκτόνησε, δυστυχώς, όπως προαναφέρθηκε, είχε γίνει ήδη γραφικός από τους ανθρώπους, τον αντιμετώπιζαν σαν μια αστεία παρένθεση, σαν "κάτι να χλευάσουμε να περάσουμε την ώωρα μας"... Έφυγε πικραμένος -όπως λέει κι ο Αλλαμανής "τον κακομοίρη τον Άσιμος που δεν ήταν πολιτικά ενταγμένος δεν τον χειροκρότησε κανείς"...
Γυρίζοντας στο χαρακτήρα του Άσιμου, ψίγματα τρέλας βρίσκει κανείς στο χαρακτήρα του και στις πράξεις του, όπως και να το κάνουμε... Επιθετική συμπεριφορά χωρίς κανέναν λίγο -χτύπαγε στα καλά καθούμενα ανθρώπους - ακόμα και τη γυναίκα του (χώρισαν το 78) την είχε σαπίσει στο ξύλο ουκ ολίγες φορές... όταν πέρασαν πολλά χρήματα από τα χέρια του (λέει ο Αλλαμανής ότι κάπου 1.000.000 σε κάποια στιγμή μόνο από δικαιώματα για τα Χαιρετίσματα τη στιγμή που ένας μηνιαίος μισθός ήτανε 70.000) έπαιρνε διάφορα ζωάκια -παπαγαλάκια, γάτες κλπ- τα βασάνιζε και τα σκότωνε... Επίσης η περίεργη σκηνή του "βιασμού" της κοπέλας μπορεί να μην είναι σίγουρο αν έγινε, αλλά υπάρχει μια σελίδα στο βιβλίο του Αλλαμανή που λέει ότι "τα παρακάτω δεν είναι ευχάριστα για το μυαλό..." όπου παρελαύνει η μισοτρέλα του Άσιμου στην οποία εμπλέκονται θεοί, θυσίας, σεξ, πιθανώς σκοτωμένα ζώα.... ΤΡΕΛΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ... Τσακωμοί, εκκεντρικότητες, "χωρίς λόγο" όπωε εύστοχα επεσήμανε ο Μπουλάς ["Πιστεύε δηλαδή ότι μία διαμάχη μπορεί να οδηγήσει τα πράματα προς το καλύτερο, γι' αυτό και πολλές φορές επεδίωκε τσακωμούς χωρίς να υπάρχει λόγος..."] όλ' αυτά φανερώνουν άνθρωπο περίεργο και λίγο έξω από τα εγκόσμια... Συνειδητά ή όχι, τρελαμένο...
Καλλιτεχνικά ήταν μεγάλος δημιουργός, κι ας μένει το μεγαλύτερο έργο του στην αφάνεια. Τραγούδια σαν το Μηχανισμό, το Ρωμιό, Θα σου κλέψω το σακάκι, Δε θέλω καρδιά μου να κλαις, Σάλιαγκας και Μάλιαγκας, Βαρέλι, Πιάστηκα σκοινί κορδόνι, Μπαγάσας, Λίνα, Καυσαεριώδεις Θυμιάσεις, Είσαι παιδί ωραίο, Παπάς, Venceremos, Αγαπάω κι αδιαφορώ, Θα 'ρθω να σε βρω, Το μπλουζ του κουδουνιστή, Καταρρέω, Όλοι δηλώνετε ιδιότητα, Γιουσουρούμ, Πας φιρί φιρί, Το παπάκι, Της επανάστασης, Βαρέθηκα, Ο άτριχος πίθηκος, Στο φαλημέντο του κόσμου αυτού, Τραβεστί, Ουλαλούμ, Αγάλι αγάλι γίνεται, Θα το δείξει κι ο καιρός, Μπαταρία, Άμα σε λέγαν Βάσω, Σεισμός -άλλα λιγότερο κι άλλα πολύ περισσότερο- φανερώνουν φύση δημιουργική, ταλέντο αναμφισβήτητο κι απίστευτη τραγουδοποιητική ευφυϊα...
Όσον αφορά το Βασίλη τώρα, ναι υποσχέθηκε δημοσίως ότι θα βγάλουνε όλο το έργο του Άσιμου στην επίσημη δισκογραφία, αλλά υπάρχουν χίλιες μύριες απόψεις και συνθήκες του γιατί δε βγήκαν... Κατ' αρχάς τα τραγούδια αυτά τα άφησε ο Άσιμος στο Βασίλη και στο Δημήτρη Τράνταλη νομίζω - ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΗ, όπως λέει κ ο Αλλαμανής... Γιατί δε λένε ξέρω 'γω "ο Τράνταλης δεν έβγαλε τα τραγούδια του Άσιμου;" Κι έπειτα οι υπόλοιποι, οι "απ'έξω" πόσο πίεσαν πραγματικά για να βγουν αυτά τα τραγούδια; Πέρα απ' αυτό, αν δεν ήταν ο Βασίλης -και προς τιμήν του Αλλαμανή που το λέει- το έργο θα ήτανε θαμμένο, ξεχασμένο και πιθανώς κατεστραμμένο... "Το γεγονός ότι σήμερα έχουμε στα χέρια μας ένα μέρος τουλάχιστον του έργου του Άσιμου, που περιλαμβάνει μάλιστα και τις περισσότερες από τις πραγματικά καλές του στιγμές- οφείλεται κυρίως στον Παπακωνσταντίνου..." Παράλληλα, στην επίσημη δισκογραφία ο Άσιμος συστήθηκε και υποστηρίχθηκε οικονομικά και ψυχολογικά από το Βασίλη και "ανταποκρίθηκε στις τελευταίες επιθυμίες του αυτόχειρα" όπως λέει κι ο Αλλαμανής ... Έκανε χίλια μύρια πράματα ο Βασίλης για τον Άσιμο, και ποσοστά του έδινε ενισχυμένα, και μεσολαβούσε συνέχεια για να ικανοποιήσει τα θέλω του, και πλήρωσε για την κηδεία του και... και... και...
ακόμα κι όσοι από τους μεταθανάτιους δίσκους κυκλοφόρησαν εκτός από τον τελευταίο που δε ξέρω τι έγινε [Βιομηχανία του Πεζοδρομίου] οφείλονται εν μέρει στο Βασίλη... Και μη μιλήσουμε για τη διάδοση των τραγουδιών του σε όλη την Ελλάδα και τη θεοποίηση του προσώπου του Άσιμου...
Νικόλας Άσιμος ή "ένα άστρο που αυτοπυρπολήθηκε"...
Quote:
|
Το μέλος fantasma στις 27-08-2005 στις 02:07 έγραψε:
Κάποτε θα με διαβάσεις ίσως, θ’ ακούσεις τα τραγούδια μου, θα με κατανοήσεις.
Αλλά δε θάμαι πια εγώ, θάναι αυτή η μάσκα που φορούν στους πεθαμένους. Όσους τους χρησιμοποιούν μετά τον θάνατό τους, όταν οι ίδιοι δεν υπάρχουν.
Όσο υπήρχα με φοβόσουν.
Όσο υπήρχα δε με άντεχες.
Δεν είχες καν τη δύναμη να μείνεις ένα δευτερόλεπτο κοντά, άμα σου το ζητούσα.
Θα προτιμούσα να μη με διάβαζες ποτέ.
Είναι καλύτερο ν’ αγοράσεις ή να κλέψεις ένα μπλουζάκι με τη φάτσα μου επάνω τυπωμένη.
Κι ας σου φαίνεται γελοίο.
κι ας μου φαίνονταν γελοίο.
Ν.ΑΣΙΜΟΣ
|
|
Είπαμε πως θα καταργήσουμε τα σύνορα
είπαμε πως θα καταργήσουμε το κράτος
κι αφήσαμε τους εαυτούς τους ίδιους μας
μες το γλοιώδικο περίβλημά τους.
Η επανάσταση αποδείχτηκε ένα όνειρο
μια βολεμένη και ευφυής δικαιολογία.
Διατηρούμε την εσωτερική τη βρόμα μας
μ' επαναστατική φρασεολογία.......
...................
... παρά τα όνειρά μας που συντρίφτηκαν
μες τα συντρίμια ολοκληρώνεσαι αλήθεια.
...
Άντε τώρα...έχουμε να γράψουμε πολλά...
>>Δεν είναι κομπλεξικός ο Μπουλάς μη λέμε ότι θέλουμε...>>>
φίλε vasiloukos, δεν λέω ότι θέλω αλλά ότι νομίζω και πιστεύω είναι fact. Ο άνθρωπος κατηγόρησε τον Άσιμο ότι "παρακαλούσε" την εταιρεία για δίσκο και για αυτό τον λόγο βρήκε τον "Μηχανισμό" ψευτικό διότι δεν ανταποκρινόταν στην αλήθεια. Αν μπορούσε ο Μπουλάς να καταλάβει τα ίδια τα λόγια του "Μηχανισμού" θα έσκαζε και θα συνέχιζε την "καριέρα" που κάνει τώρα σε σχέση με αυτά που ονειρευόταν να κάνει το 70 με τον άσιμο.
>>>Ήθελε πολύ να βγάλει δίσκο. Ήτανε μέσ' το αίμα του, πώς το λένε... Και τον έβγαλε με την ώθηση του Βασίλη. Και τα τραγούδια του όμως ήθελε να ακούγονται, ήθελε οπωσδήποτε λίγη από την αίγλη και τη δόξα που έχουν άλλοι... Αυτό είναι κι ένα μόνιμο σημείο τριβής γι' αυτούς που παρουσιάζουν τον Άσιμο εντός ή εκτός συστήματος. Γεγονός πάντως είναι ότι ο Άσιμος έκανε μύριες απέλπιδες προσπάθειες ένταξης σ' αυτό που λέμε "σύστημα", κι άλλες τόσες εξόδου από αυτό κι απόρριψής του... Πολλή σύγχυση και ακροβατικά σ' ένα τεντωμένο σκοινί.>>>
Ναι ήθελε όπως κάθε καλιτέχνης που θέλει να παρουσιάσει το έργο του. Το ότι όμως άντεξε για μία δεκαετία και έβγαζε κασέττες στο υπόγειο του και τις πουλούσε στον δρόμο λέει πολλά. Και όταν έβγαλε τον δίσκο τον έφτυναν οι αναρχικοί. Όμως πολλοί αναρχικοί ηγέτες είχαν πει ότι το τραγούδι είναι ένα μέσο πολέμου ενάντια στο σύστημα. Το τραγούδι του Άσιμου που ΠΟΛΛΟΙ χρησιμοποίησαν τον καιρό της χούντας όταν άλλοι που κατηγορούν τώρα τον Άσιμο βολέυονταν για να την περάσουν καλά. Τα σχόλια και οι κατηγορίες που βολεύει το υποσηνέιδητο πολλών. Ο Άσιμος πίστευε σε αυτό που έκανε και το έκανε διότι το πίστευε.
>>> Όταν ο Άσιμος αυτοκτόνησε, δυστυχώς, όπως προαναφέρθηκε, είχε γίνει ήδη γραφικός από τους ανθρώπους, τον αντιμετώπιζαν σαν μια αστεία παρένθεση, σαν "κάτι να χλευάσουμε να περάσουμε την ώωρα μας"... Έφυγε πικραμένος -όπως λέει κι ο Αλλαμανής "τον κακομοίρη τον Άσιμος που δεν ήταν πολιτικά ενταγμένος δεν τον χειροκρότησε κανείς"...>>>
Ποιος να τον χειροκροτήσει?? Αυτοί που τον εκμεταλλέυτηκαν και τον πέταξαν διότι τους τα έλεγα κατάμουτρα και με τα τραγούδια του?? Και τον χλέυαζαν διότι ήταν τόσο αδαής που δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ότι ο άνθρωπος μέσα στην πείνα του και τους διωγμούς έβγαζε διαμάντια...
>>>Γυρίζοντας στο χαρακτήρα του Άσιμου, ψίγματα τρέλας βρίσκει κανείς στο χαρακτήρα του και στις πράξεις του, όπως και να το κάνουμε... Επιθετική συμπεριφορά χωρίς κανέναν λίγο -χτύπαγε στα καλά καθούμενα ανθρώπους - ακόμα και τη γυναίκα του (χώρισαν το 78) την είχε σαπίσει στο ξύλο ουκ ολίγες φορές... όταν πέρασαν πολλά χρήματα από τα χέρια του (λέει ο Αλλαμανής ότι κάπου 1.000.000 σε κάποια στιγμή μόνο από δικαιώματα για τα Χαιρετίσματα τη στιγμή που ένας μηνιαίος μισθός ήτανε 70.000) έπαιρνε διάφορα ζωάκια -παπαγαλάκια, γάτες κλπ- τα βασάνιζε και τα σκότωνε... Επίσης η περίεργη σκηνή του "βιασμού" της κοπέλας μπορεί να μην είναι σίγουρο αν έγινε, αλλά υπάρχει μια σελίδα στο βιβλίο του Αλλαμανή που λέει ότι "τα παρακάτω δεν είναι ευχάριστα για το μυαλό..." όπου παρελαύνει η μισοτρέλα του Άσιμου στην οποία εμπλέκονται θεοί, θυσίας, σεξ, πιθανώς σκοτωμένα ζώα.... ΤΡΕΛΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ... Τσακωμοί, εκκεντρικότητες, "χωρίς λόγο" όπωε εύστοχα επεσήμανε ο Μπουλάς ["Πιστεύε δηλαδή ότι μία διαμάχη μπορεί να οδηγήσει τα πράματα προς το καλύτερο, γι' αυτό και πολλές φορές επεδίωκε τσακωμούς χωρίς να υπάρχει λόγος..."] όλ' αυτά φανερώνουν άνθρωπο περίεργο και λίγο έξω από τα εγκόσμια... Συνειδητά ή όχι, τρελαμένο...>>>
Ο Άσιμος δεν χτυπούσε τον κοσμάκι από την αρχή. Εδώ πρέπει κάποιος να δει την πορεία του Άσιμου και τα γεγονότα με χρονολογική σειρά. Πρώτο από όλα η ίδια η κοπέλα απέσυρε την μήνυση αλλά παρόλα αυτά ο Άσιμος θα διώκοταν από τον δικαστή. Ήταν η ευκαιρία πλήρης εξόντωσης του και δεν τους ένοιαζαν και πολύ τα νομοτυπικά...
Τα πράγματα που πέρασε ο Άσιμος, λίγοι θα μπορούσαν να τα περάσουν και να μην αυτοκτονούσαν. Τα ψυχοφάρμακα, τα ηλεκτροσόκ και οι ενέσεις, το ψύλο και οι διωγμοί...Και το πάλευε ο Άσιμος να μην αυτοκτονήσει. "Δεν θα τους κάνω την χάρη" έλεγε...Ήταν άνθρωπος όμως και δεν άντεξε. Τρελλός? Σίγουρα είχε την τρέλλα του. Λες όμως και >>> έξω από τα εγκόσμια>>>...Αυτό τα λέει όλα φίλε. Αφού αυτό πολεμούσε ο Άσιμος. Πως μπορούσε να ήταν "εγκόσμιος"??? Και φυσικά οι περισσότεροι θα προτιμούσαν ένα εγκόσμιο Άσιμο παρά κάποιον "τρελλό" που τα έλεγε όπως τα έλεγε...
>>>Όσον αφορά το Βασίλη τώρα, ναι υποσχέθηκε δημοσίως ότι θα βγάλουνε όλο το έργο του Άσιμου στην επίσημη δισκογραφία, αλλά υπάρχουν χίλιες μύριες απόψεις και συνθήκες του γιατί δε βγήκαν... Κατ' αρχάς τα τραγούδια αυτά τα άφησε ο Άσιμος στο Βασίλη και στο Δημήτρη Τράνταλη νομίζω - ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΗ, όπως λέει κ ο Αλλαμανής... Γιατί δε λένε ξέρω 'γω "ο Τράνταλης δεν έβγαλε τα τραγούδια του Άσιμου;" Κι έπειτα οι υπόλοιποι, οι "απ'έξω" πόσο πίεσαν πραγματικά για να βγουν αυτά τα τραγούδια; Πέρα απ' αυτό, αν δεν ήταν ο Βασίλης -και προς τιμήν του Αλλαμανή που το λέει- το έργο θα ήτανε θαμμένο, ξεχασμένο και πιθανώς κατεστραμμένο... "Το γεγονός ότι σήμερα έχουμε στα χέρια μας ένα μέρος τουλάχιστον του έργου του Άσιμου, που περιλαμβάνει μάλιστα και τις περισσότερες από τις πραγματικά καλές του στιγμές- οφείλεται κυρίως στον Παπακωνσταντίνου..." Παράλληλα, στην επίσημη δισκογραφία ο Άσιμος συστήθηκε και υποστηρίχθηκε οικονομικά και ψυχολογικά από το Βασίλη και "ανταποκρίθηκε στις τελευταίες επιθυμίες του αυτόχειρα" όπως λέει κι ο Αλλαμανής ... Έκανε χίλια μύρια πράματα ο Βασίλης για τον Άσιμο, και ποσοστά του έδινε ενισχυμένα, και μεσολαβούσε συνέχεια για να ικανοποιήσει τα θέλω του, και πλήρωσε για την κηδεία του και... και... και...
ακόμα κι όσοι από τους μεταθανάτιους δίσκους κυκλοφόρησαν εκτός από τον τελευταίο που δε ξέρω τι έγινε [Βιομηχανία του Πεζοδρομίου] οφείλονται εν μέρει στο Βασίλη...>>>
Όπως είχα γράψει και πιο πάνω, ο Βασίλης είχε δεσμευτεί σε κάποια πράγματα που δεν τήρησε. Τον βοήθησε πάρα πολύ αλλά βοηθήθηκε και πολύ. Τώρα δεν μπορούμε να βγάλουμε ζυγαριά και να μετρήσουμε την ανθρωπιά του Βασίλη κτλ
Όμως δεν με νοιάζει αν έχει την καλύτερη δικαιολογία του κόσμου. Ώφειλε και το χρωστάει στον Άσιμο.
>>>Και μη μιλήσουμε για τη διάδοση των τραγουδιών του σε όλη την Ελλάδα και τη θεοποίηση του προσώπου του Άσιμου...>>>
Αυτό θα ήθελα να μου διευκρινήσεις φίλε (για την διάδοση των τραγουδιών του)...Κανείς που ενδιαφέρτηκε πραγματικά για τον Άσιμο και μελέτησε δεν τον θεοποιεί. Απλά γνωρίζει ότι ήταν μοναδικός άνθρωπος και καλιτέχνης που αυτοεγκλωβίστηκε και δεν έβρισκε διέξοδο. Και η κοινωνία έκανε αυτό που θα την έκανε να νιώθει πιο βολικά. Τον έσπρωξε στην αυτοκτονία διότι δεν μπορούσε να ενταχθεί σε αυτήν...
Ακούγωντας τα τραγούδια του Άσιμου διαβάζεις την αυτοβιογραφία του. Είναι όλα εκέι μέσα. Δεν λέει ψέματα και μαλακίες. Πολλές φορές αναφέρεται στο γεγονός ότι το σύστημα μας έχει επιτάξει. Στο ότι δεν μπορεί να νικηθεί. Στο ότι όλοι σιγά-σιγά υποκύπτουν και βολεύονται. Με "μπαταρία" όλοι...Και πάντα θα εκδιώκουμε τύπους σαν τον Άσιμο και τον Παύλο, και την Γόγου και όλα τα μαύρα πουλιά γιατί δεν βολέυει την ήσυχη ζωούλα μας. Αλλά ας αναγνωρίσουμε το ελάχιστο σε αυτούς που είχαν την τόλμη να πουν κάτι διαφορετικό...
την περίοδο που έδωσε τα τραγούδια του(ετοίμαζαν και το δικό του δίσκο) ο Ασιμος τους έβριζε όλους και τον Βασίλη(έλεγε "αναγκάστικα να με πουλήσω και μου έκανε τον ΕΒΡΕΝ ΠΟΠΑΥ" )και την Λεονάρδου όσες φορές συζήτησα εκείνη τη περίοδο μαζί του ήταν χαμένος θυμωμένος με όλα και όλους δεν μπορούσες να τον πιάσεις πουθενά.
Αγαπητό Anthos με παρεξήγησες, όλα όσα γράφω δε τα γράφω ούτε για να κατηγορήσω τον Ασιμο ούτε για να τον "θεοποιήσω". Απλά με εκνευρίζουν άνθρωποι που "θεοποιούν" καταστάσεις, λένε λένε λένε χωρίς να ζυγιάσουν λίγο τα πράματα... Από βερμπαλισμούς, θούρειους και επικήδειους άλλο τίποτα! Γι' αυτό πρέπει να μάθει ο κόσμος ολόπλευρα τον χαρακτήρα ενός ατόμου, να κατανοήσουμε ότι ο Άσιμος ήτανε ά ν θ ρ ω π ο ς και ως εκ τούτου (το αυτονόητο) έκανε κι αυτός συνειδητά ή όχι πολλά και διάφορα λάθη, όπως όλοι μας...
Τα παραπάνω περί επιθετικής συμπεριφοράς τα έγραψα γιατί εν μέρει δικαιολογούν την άρνηση του Άσιμου να συνενοηθεί με τους ανθρώπους... και να σου πω κάτι; Συμφωνώ ότι ο Άσιμος είχε χίλιους μύριους λόγους να φτάσει στην τρέλα και στην επιθετική τακτική, γιατί ήτανε άνθρωπος κυνηγημένος, κατατρεγμένος και απογοητευμένος από τα όσα είχε δώσει -που ήτανε πολλά αυτό είναι σίγουρο- αλλά το ζουμί είναι ότι "έφτασε" σ' ένα οριακό σημείο: σ΄αυτό το σημείο δεν "μπορούσες να τον πιάσεις πουθενά" όπως είπε ο kalouka, στο κάτω κάτω τι φταίνε οι διάφοροι γύρω να πληρώνουν την τρέλα του καθενός;
Για το "Μηχανισμό": δικαιολογώ και τον Άσιμο δικαιολογώ και το Μπουλά. Δηλαδή τι έγινε με τον Άσιμο τον παρακαλούσαν να βγάλει δίσκο και δεν έβγαζε;; Ή μήπως τον εξανάγκασε κανείς δια της βίας; Θα μπορούσε κάλλιστα να μη βγάλει δίσκο και να συνεχίσει να πουλάει κασέτες -θυμήσου όμως ότι αυτά τα 10 χρόνια που πούλαγε κασέτες ήθελε απεγνωσμένα να κάνει δίσκο αλλά δεν του έβγαινε... Εν πάσει περιπτώσει ΚΑΙ έβγαλε δίσκο ΚΑΙ πήρε λεφτά από το ΞΑΝΑΠΕΣ και ειδικά από τα ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ που ο ίδιος παρότρυνε τον Βασίλη να πει περισσότερα τραγούδια από το 1 που του είχε ζητήσει ο bill (Venceremos)... Και εγώ προσωπικά χαίρομαι που βρήκε δίεξοδο και μπόρεσε να σταθεί κάπως στα πόδια του με αυτούς τους δίσκους, να μάθει κι ο κόσμος τι εστί Άσιμος...
Τώρα για το Παπ/νου φυσικά και βοηθήθηκε πάρα πολύ και το χει τονίσει επαννειλλημένα. Σχετικά με τα "κληρονομικά" τα γραψα παραπάνω, περί της διάδοσης του Άσιμου σε κόσμο άσχετο με την "κλίκα των Εξαρχείων" δε χωράει αμφιβολία ότι η συμβολή του Παπ/νου είναι καθοριστική... Πάρα πολύς κόσμος (μέσα σε αυτούς και εγώ) έμαθαν τον Άσιμο από το Βασίλη και μερικά επανεκτελεσθέντα τραγούδια στάθηκαν η αφορμή για εμβάθυνση στο έργο του Άσιμου που ΣΥΜΦΩΝΩ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ...
Η "διάδοση του έργου": Αυτό έχει και τα καλά του έχει και τα κακά του... Τα κακά συνδέονται κυρίως με την υπερβολή στην οποία πέφτουν τα διάφορα "φανάκια" του Άσιμου και του κάθε Άσιμου που τον "θεοποιούν" μόνο και μόνο εξ αιτίας της ατυχής κατάληξής του, ΑΓΝΟΩΝΤΑς ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ... με λίγα λόγια επικρατεί η ηλίθια άποψη "καλός ο Άσιμος... αυτοκτόνησε κιόλας" και τα διάφορα βουτυρόπαιδα εξυμνούν τον Άσιμο χωρίς να γνωρίζουν ούτε εν μέρει το καλλιτεχνικό του έργο... Τα καλά είναι προφανή...
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο Άσιμος κατάφερε και έκανε κάτι το "διαφορετικό" μέσα σε χαλεπούς καιρούς και ύψωσε τη γροθιά του σε παντός είδους ξεφτίλες... Ήτανε όμως άνθρωπος κι αυτός κι έκανε πολλά λάθη που δεν του επέτρεψαν να συσχετισθεί περαιτέρω με τους γύρω του... Το μόνο σίγουρο -και προσωπικά πιστεύω με λίγα περιθώρια αμφισβήτησης- είναι ότι το καλλιτεχνικό του έργο είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο... Όπως και η προσωπικότητά του...
Σαν του Σιδηρόπουλου που είπες, σα τη μεγάλη τη Κατερίνα Γώγου, σαν... σαν... σαν...
vaia
28.01.2006, 12:40
....ΠΙΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΣΟΥ ΕΞΗΓΩ
ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΝΩ Μ'ΟΤΙ ΑΓΑΠΩ....
"Δεν υπάρχει σύμπαν. Υπάρχουν μόνο στιγμές. Συμπαντικές στιγμές. Αν φτάσεις στην ακινησία,μπορείς παντού να ταξιδέψεις...."
Ν. Άσιμος
@ vasiloukos
Φίλε ,το ξέρω ότι βασικά δεν διαφωνούσαμε, εκτός από τον Μπουλά στον οποίο βρίσκω κάποια κακία στα λόγια του και κάποιο κομπλεξισμό στο ότι ο Άσιμος αν και νεκρός βρήκε την αναγνώριση που του άξιζε. Στον Μηχανισμό δεν μίλησε για ότι τον ανάγκασαν να βγάλει δίσκο. Τον πείσανε να γίνει ρεβιζιονιστής και να πουλήσει δίσκο για να ζήσει. Αυτά λέει. Δηλαδή ότι το σύστημα γενικά τον ανάγκασε και όχι τα άτομα ως φυσικές παρουσίες.
Απλά έπρεπε να έγραφα και τους λόγους που πιστεύω οδηγούσαν τον Άσιμο στις πράξεις που έκανε για να υπάρχει οι απαραιτητες ισοροπίες...Η αναγνώριση του Άσιμου πρέπει να γίνει για το καλιτεχνικό και κοινωνικό του πρόσωπο μακρυά από θεόποιήσεις διότι καμία θεοποίηση δεν έκανε ποτέ καλό στην ανθρωπότητα...Νάσαι καλά.
@ kalouka
Φίλε με τα λεγόμενα σου μπορώ να υποθέσω ότι ήξερες προσωπικά τον Άσιμο?? Τον ήξερες καλά?? Στην αναζήτηση που έκανα για τον Άσιμο είχα "φάει" στην κυριολεξία κάθε hit του google με την λέξη "Άσιμος". Είχα πέσει πάνω σε κάποιον που έλεγε ότι ο Άσιμος έτρωγε ξύλο πολύ αλλά δεν κάρφωνε στους γνωστούς ποιοι ήταν. Το kalouka κάτι μου λέει σε σχέση με αυτά. Κάτι με διαλογισμούς σε κάποιο λόφο είχε να κάνει η ιστορία.
Πάντως είναι η πρώτη φορά που διαβάζω ότι ο Άσιμος έβριζε και τον Βασίλη. Ακόμη και στο βιβλίο του ήταν από τους λίγους που δεν αναφέρθηκε αρνητικά. Μπορείς να μου εξηγήσεις ακριβώς τι εννοούσε με το "αναγκάστικα να με πουλήσω και μου έκανε τον ΕΒΡΕΝ ΠΟΠΑΥ" Το "ΕΒΡΕΝ ΠΟΠΑΥ" δεν το έπιασα...Ευχαριστώ.
καλημέρα
αρχικά δεν 'εχω καμμία σχέση με αυτό το κομμάτι περί διαλογισμού,έτυχε και γνωρίστηκα με το Ασιμο τον Γενάρι του 1987 για ένα διάστημα 3 μηνών 2-3 απογεύματα την εβδομάδα μιλάγαμε για ώρες και συζητάγαμε διάφορα.Δεν ήμασταν κολλητοί και δεν συναντιώμασταν καν σε μέρη όπως τα Εξάρχεια. Δεν θα πρέπει να σου κάνει εντύπωση τι έλεγε διότι πολλοί απο αυτους που συζητούσαν μαζί του (και εγω) δεν περίμεναν να ακούσουν φιλοσοφίες η μεγάλες δηλώσεις.Μου μίλαγε για δι΄φορα πήδαγε απο το ένα θέμα στο άλλο είχε τρομερό χιούμορ και μέσα σε μια ω΄ρα είχε πιει ένα μπουκάλι βότκα .Ηταν συνεπέστατος στο μαγαζί που έπαιζε μουσική και όταν δεν είχε κόσμο δεν ήθελε και να πληρωθεί μόνο το τραπεζάκι του ήθελε να απλώνει στην είσοδο με τις κασσετες του και τα παιχνιδάκια που έφτιαχνε.Θυμάμαι ενα βράδυ με τρομερό χιόνι να τον βλέπω να έρχεται απο το βάθος με την κιθάρα στο χέρι και το παλτό του απο επάνω.Το μόνο που κράτησα ήταν 2 ώρες πρόγραμμά του σε κασσέτες.
Φίλε χωρίς να θέλω να σε "τρελλάνω" από ερωτήσεις (συγχώρα με διότι είσαι ο πρώτος που συνομιλώ που να ήξερε τον Άσιμο), θα ήθελα 1-2 λεπτομέρειες αν γίνεται...(όπως υποθέτω και οι άλλοι φίλοι που πραγματικά ενδιαφέρονται για τον Άσιμο)
>>>Δεν θα πρέπει να σου κάνει εντύπωση τι έλεγε διότι πολλοί απο αυτους που συζητούσαν μαζί του (και εγω) δεν περίμεναν να ακούσουν φιλοσοφίες η μεγάλες δηλώσεις.>>>
Μα δεν θα περίμενα τίποτε άλλο. Άνθρωπος και αυτός απλά για τον Βασίλη δεν το είχα ξανα-ακούσει. Όχι ότι με χάλασε να σου πω την αλήθεια.
>>>Ηταν συνεπέστατος στο μαγαζί που έπαιζε μουσική και όταν δεν είχε κόσμο δεν ήθελε και να πληρωθεί μόνο το τραπεζάκι του ήθελε να απλώνει στην είσοδο με τις κασσετες του και τα παιχνιδάκια που έφτιαχνε.>>>
Έφτιαχνε κασέττες μέχρι το τέλος? Ήταν καινούργιες ή από τις παλιές του? Θα ήταν ενδιαφέρον αν κάποιος/κάπου/κάποτε κράτησε ανέκδοτες κασέττες εκτός από αυτές που τις αριθμούσε και κυκλοφόρησαν.
>>> έτυχε και γνωρίστηκα με το Ασιμο τον Γενάρι του 1987
Πως ήταν φίλε στα τελευταία του? Έδειχνε άνθρωπος νικημένος από τον αγώνα του?
Νάσαι καλά...
οι κασσέτες του ήταν οι παλιές και για τα λεγόμενά του τρελλάθηκα με αυτά που διαβάζω κατά καιρούς να αναλύουν τα μεγάλα λόγια του Νικόλα και ποιητής και φιλόσοφος και σκέφτομαι μήπως εγω δεν είχα την ικανότητα και τισ γνώσεις να τα
δω όλα αυτά.Απο ένα περιθωριακό τον έκαναν τον σύγχρονο Διογένη και θέλω να τονίσω ότι καταθέτω την προσωπική μου επαφή με τον Νικόλα και δεν διεκδικώ τον τίτλο του κολλητού η του γνώστη της προσωπικής του ζωης.Σου χρωστάω τα περι Εβρέν έλεγε λοιπόν για το καταρρέω πως για να το βάλει στον δίσκο ο Βασίλης του το άλλαξε το ΘΑ ΕΡΩΤΕΥΤΩ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΝ ΕΒΡΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΖΟΡΡΟ σε
ΘΑ ΕΡΩΤΕΥΤΩ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΝ ΠΟΠΑΥ ΚΑΙ ΤΟ ΖΟΡΡΟ .
Oσο για τραγούδια έχω 2 ώρες πρόγραμμα του Νικόλα ζωντανό όσο ποτέ με τα φάλτσα του με σχολιά του (προσωπική μου κληρονομιά αν θες)
Νάσαι καλά φίλε kalouka.
Ποιητής ήταν στην δική του θεματολογία. Φιλόσοφος ήταν όχι με την σημασία της λέξεως αλλά σίγουρα η φιλοσόφηση του προς την κοινωνία ήταν αρκετή. Διογένης σίγουρα δεν ήταν αλλά όπως είπα και πριν, όποιος πραγματικά ενδιαφέρτηκε και έψαξε, ξέρει ποιος πραγματικά ήταν ο Άσιμος.
Και στο τέλος της αναζήτησης του καθενού, θα ήταν ότι πιο καλό και ελπιδοφόρο να απομυθοποιηθεί ο Άσιμος (όπως και ο Παύλος κτλ) για να καταλάβουμε ότι ως ανθρώποι κοινοί που ήταν, έκαναν αυτό που πίστευαν μέχρι το τέλος. Θεοί δεν υπάρχουν. Μόνο ανθρώποι που βρέθηκαν σε συγκεκριμένους χώρους και με τις αποφάσεις και πράξεις τους συνέτειναν σε κάτι μεγάλο. Αυτό είναι το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουμε χωρίς υπερβολές. Και αυτό πιστεύω είναι αρκετό για να φτιάξουμε μια καύτερη κοινωνία από αυτήν που ζούμε.
Δεν θα με πείραζε πάντως να τα λέγαμε με καμία μπυρίτσα αλλά μας χωρίζουν μερικές χιλιάδες χμ
και απο εδώ που τα λέμε καλά είναι
άλλωστε ποτέ δεν ξέρεις
