Το μέλος Aiolos_m στις 05-04-2006 στις 00:34 έγραψε...
Παράθεση:
Έχω ακούσει μια εξήγηση για το Deja vu που μου φαίνεται αρκετά λογική:
Τα μάτια μας, το καθένα ξεχωριστά, αλλά ταυτόχρονα, λαμβάνοντας τα φωτεινά ερεθίσματα από το έξω περιβάλλον τα μετατρέπουν σε "ειδικά" σήματα τα οποία μέσα από τα νεύρα περνούν στον εγκέφαλο, ο οποίος με τη σειρά του τα επεξεργάζεται και αναγνωρίζει ή όχι τα τοπία. Κάποιες φορές- σπάνια- τα μάτια δεν συγχρονίζονται σωστά και έτσι στέλνουν τα σήματα με μια απειροελάχιστη διαφορά χρόνου. Ο εγκέφαλος έχοντας λάβει το πρώτο σήμα, έχει αυτόματα αποκωδικοποιήσει την εικόνα και την έχει πρόχειρα αποθηκεύσει σε ένα κομμάτι της μνήμης, όπου και αποθηκεύει συνεχώς τις εικόνες λίγο αφότου τις δουμε. Όταν λοιπόν έρχεται το νέο σήμα από το καθυστερημένο μάτι, αυτόματα ο εγκέφαλος ανατρέχει στη μνήμη κι εκεί συναντά την καταχώρηση που είχε κάνει από το γρήγορο μάτι και θυμάται το τοπίο, χωρίς όμως να μπορεί να εντοπίσει άλλες λεπτομέρειες που να του εξηγούν πώς και γιατί το τοπίο ήταν περασμένο στη μνήμη του, αφού δεν υπάρχουν.
Το αποτέλεσμα είναι αυτό που λαμβάνουμε εμείς ως κοινοί θνητοί: βλέπουμε μια άγνωστη εικόνα και είμαστε 100% σίγουροι ότι της έχουμε ξαναδει. Φυσικά και την έχουμε ξαναδει. Από το "γρήγορο" μάτι μας...
Τι λέτε;
|
|
Λέω ότι έχεις πάρα πολύ δίκιο, καθώς τουλάχιστον αυτό λένε πάρα πολλά επιστημονικά βιβλία- ή κάπως έτσι τουλάχιστον γιατί είπαμε διαβάζουμε διαβάζουμε, αλλά δεν σκοτωνόμαστε κιόλας. Όσο για τα άλλα που λέτε παιδάκια τι να πω... Διάβασα όλα όσα λέτε, ψιλοφοβήθηκα και σε μερικά... Μου έχουν συμβεί και μένα διάφορα, αλλά δεν τα ψάχνω κιόλας. Σαν υποψήφια ψυχολόγος, θέλω να πιστεύω ότι είναι καταστάσεις του μυαλού- χα, έτσι με συμφέρει τουλάχιστον.
Σχετικά με όσα μου έχουν συμβεί... Ναι έχει τύχει άπειρες φορές να νιώθω ότι αιωρούμαι ή ότι επιπλέω όταν ξαπλώνω. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κάποιον τον απασχολεί κάτι τέτοιο, το θεωρώ σύνηθες φαινόμενο, δεν σημαίνει κάτι.
Έχει τύχει να προσπαθώ να ξυπνήσω και να μην μπορώ, να νιώθω ότι κάποιος με έχει δέσει- σχετικά με αυτό να πω και κάτι που έμαθα στο 3 εξάμηνο... σε φυσιολογικό ύπνο το σώμα μας παραλύει εντελώς. Τα μόνα όργανα που λειτουργούν είναι οι βολβοί των ματιών- γι' αυτό κουνιούνται κιόλας όταν ονειρεύομαστε, REM ύπνος- οι πνέυμονες, το στομάχι, κάτι αδένες, μην περιμένετε να τα θυμάμαι και όλα! Πάντως πόδια- χέρια δεν κουνιούνται, γι' αυτό και μερικές φορές μπορεί να μην μπορούμε να κουνηθούμε όταν ξυπνήσουμε- βασικά όταν νομίζουμε ότι έχουμε ξυπνήσει.
Μου έχει τύχει να ακούω φωνές που να φωνάζουν το ονομά μου ή ακαταλαβίστικα πράγματα, αλλά και αυτό επίσης το θεωρώ ώς ''παιχνίδι'' του μυαλού. Όχι επειδή με συμφέρει, αλλά βρε παιδιά αυτά τα πράγματα εξηγούνται επιστημονικά!!! Δεν είπαμε ότι είμαστε όλοι ψυχωτικοί, αλλά και να θεωρούμε ότι αν ακούσουμε και κάτι όντως κάποιος προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί μας μου φαίνεται τραβηγμένο!
Λοιπόν είναι τόσα πολλά που μου έχουν συμβεί σαν αυτά που είπατε που βαριέμαι να τα γράψω. Βέβαια και γω φοβήθηκα στην αρχή, αλλά μετά το ξεπέρασα. Είναι φυσικό ότι όσο το ψάχνεις, ασυναίσθητα είναι σαν να επιδιώκεις να σου συμβούν τέτοιες καταστάσεις. Προσέχτε γιατί δεν θέλει και πολύ για μας στρίψει... αυτό ήταν αστειάκι εν μέρει, αλλά όχι εντελώς.
Και κάτι τελευταίο και πολύ σημαντικό! Μην έχετε την εντύπωση ότι επειδή εσείς θεωρούσατε ότι δεν κοιμόσαστε, όντως δεν κοιμόσασταν! Εγώ έχω θεωρήσει ότι έχω ξυπνήσει, έχω κάνει όλες μου τις ετοιμασίες και όταν θεωρήσω ότι είμαι στην πόρτα για να πάω παν/μιο... ξυπνάω! Λέτε να βγήκα από το σώμα μου;;;
s c r i p ta manent
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : meltica στις 31-07-2006 00:40 ]
