Άνδρας μόνος με μοναδική συντροφιά τις σκέψεις του.

Είναι θηρίο και Θεός μαζί.

'Εχει ένστικτα.Πεινάει.Διψάει.Αλλά και πονάει.

Ο οργασμός του σώματος δεν αρκεί να τον ανακουφίσει.

Τι ωραίο πράγμα η συντροφικότητα...

Ξεκίνησα να γράφω.Έχω ιδέα.

Η φαντασία μου έχει μπολιαστεί με το σπόρο της δημιουργικότητας.

Σκέφτομαι ένα ταξίδι.

Έχω ένα συναίσθημα.

Θα γεμίσω κόλλες πολλές...θα αδειάσω ψυχή...

Ωχ ξαφνικά άρχισα να διακατέχομαι από δαιμόνια...φεύγω...

Τα χέρια ενός ανθρώπου που είναι γεμάτο ουλές...είναι ψαλίδια...η αγκαλιά του προσφέρει πόνο...

μπορεί όμως να κρατήσει τα καλύτερα από τη ζωγραφιά των αναμνήσεων.Να κόψει τα άσχημα,να τα πετάξει και να κολλήσει όλα τα όμορφα μεταξύ τους φτιάχνοντας ένα κολλάζ υπέροχων μοναδικών αναμνήσεων που θα του κρατά συντροφιά όλα τα μοναχικά του βράδια,στο απομακρυσμένο κάστρο της μοναξιάς του...

...οι νότες ακούγονται σαν από μακριά,απο καποια συναυλια...

Απομακρύνομαι,αλλά ο ήχος της με ακολουθεί...κρύβομαι,αλλά το ηχητικό νταβαντούρι με τη θύμιση της μορφής σου με παραμονέυουν...

ζαλίζομαι...αλλά νοιώθω μια παράξενη ηρεμία...πολύ φως...

είμαι έφηβος και σου ζητάω να χορέψουμε στο παρτυ πριν ξεκινησουν τα σχολεια...δεχεσαι...και εκει στην αγκαλια σου αποκοιμιεμαι για λιγο...και βλεπω ενα εφιαλτη...πως περασαν 20 χρονια και σε γνωρισα μετα...και δεν ημουν ο ερωτας της ζωης σου...