Ένα αηδόνι έμαθα πως σίγησε το τραγούδι του για να ακούσει τους ήχους του ανέμου να ανακατεύουν τα κλαδιά των δέντρων.

Πέταξε απ' το δικό του κλαρί κοιτώντας τον ουρανό.

Θέλωντας να τον φτάσει.Να γίνει ζωγραφιά στο γαλανό του κι αστέρι στο μαύρο του.

Και τα κατάφερε.

Κάτι καλοκαιρινές ξαστεριές θα ακούω τα τραγούδια του και θα το θυμάμαι.